دانلود مقالات ISI درباره فراموشی پیشانی گیجگاهی، انحطاط پیشانی گیجگاهی + ترجمه فارسی

بیماری فراموشی پیشانی گیجگاهی یا انحطاط پیشانی گیجگاهی یک اصطلاح است که گروهی ازبیماریهای مربوط به اختلالات غیرمعمولی را پوشش می دهد. بیماری فراموشی پیشانی گیجگاهی یا انحطاط پیشانی گیجگاهی یک اصطلاح است که گروهی ازبیماریهای مربوط به اختلالات غیرمعمولی را پوشش می دهد. این اختلالات دردرجه اول شامل قسمتهای فرونتال و تمپورال مغزمی باشند. در بیماری فراموشی پیشانی گیجگاهی قسمتی ازاین لوب دچارآتروفی شده و کوچک می شود. علائم و نشانه های بیماری متفاوت است و بستگی به این دارد که بیماری کدام بخش ازمغزرا تحت تأثیرقرارداده است. بعضی ازافراد مبتلا به بیماری فراموشی پیشانی گیجگاهی تغییرات چشمگیرشخصیتی پیدا می کنند و ازنظراجتماعی به شخصیتی نامناسب، بی فکر و بی تفاوت تبدیل می شوند درحالی که بعضی دیگرازافراد مبتلا به این بیماری توانایی حرف زدن را ازدست می دهند. بیماری فراموشی پیشانی گیجگاهی اغلب به اشتباه بعنوان یک بیماری روحی یا آلزایمرتشخیص داده می شود. اما این بیماری درسنین کمترازسن رایج برای ابتلا به آلزایمراتفاق می افتد و درسنین بین 40 تا 70 سالگی بروزمی کند. نشانه ها: تشخیص دقیق اینکه بیماری فراموشی پیشانی گیجگاهی به چه گروه ازبیماریها تعلق دارد برای دانشمندان چالش برانگیزاست زیرا علائم و نشانه های این بیماری درافراد مختلف بسیارمتفاوت است. محققان یک سری ازعلائم این بیماری را شناسایی کرده اند که بصورت دسته ای ازعلائم برای یک بیماراتفاق می افتد. البته ممکن است چند دسته ازاین علائم برای یک بیماراتفاق بیفتد. علائم و نشانه های بیماری فراموشی پیشانی گیجگاهی به تدریج و با گذشت زمان بدترمی شود و درنهایت بیمارنیازبه مراقبت 24 ساعته دارد. تغییرات رفتاری بیمار: رایج ترین علائم و نشانه های زوال عقل پیشانی گیجگاهی شامل تغییرات شدید دررفتارو شخصیت بیماراست که شامل موارد زیرمی باشد: 1- انجام حرکات نامناسبی که افزایش پیدا می کنند. ۲- ازدست دادن همدلی و سایرمهارت های فردی. ۳- عدم قضاوت و جلوگیری ازبروزاحساسات. ۴- بی احساسی ۵- رفتارهای تکراری وسواسی 6- عدم رعایت بهداشت شخصی 7- تغییرات درعادات غذا خوردن مانند پرخوری کردن 8- عدم آگاهی از تغییرات تفکر و یا رفتاری مشکلات گفتار و زبان: دربعضی ازاشکال بیماری فراموشی پیشانی گیجگاهی بیماردچاراختلالات گفتاری و یا حرف نزدن می شوند. آفازی (عدم قدرت تکلم) پیشرونده اولیه با افزایش مشکلات دراستفاده ازکلمات و فهم متن و یا شنیده ها همراه است. برای مثال ممکن است این افراد درپیدا کردن کلمه مناسب درصحبت کردن و یا نام بردن اشیاء مشکل داشته باشند. اختلالات حرکتی: گروه دیگری از فراموشی پیشانی گیجگاهی که نادراست شامل مشکلات حرکتی است که فرد بیمارنشانه هایی شبیه به کسانی که به بیماری پارکینسون یا اسکلروزجانبی آمیوتروفیک مبتلا هستند، دارد. علائم و نشانه های مربوط به مشکلات حرکتی ممکن است شامل موارد زیرباشد: رعشه، سختی و خشکی، اسپاسم های عضلانی، هماهنگی ضعیف، مشکل بلع، ضعف عضلانی. علل: در بیماری فراموشی پیشانی گیجگاهی قسمتهای فرونتال و تمپورال مغزدچارآتروفی شده و کوچک می شود. بیش از نیمی از افرادی که به بیماری فراموشی پیشانی گیجگاهی مبتلا می شوند هیچ سابقه خانوادگی اززوال عقل ندارند اما انواع جهش درژن های مختلف با گروه های خاصی ازفراموشی پیشانی گیجگاهی درارتباط است. انحطاط لوب پیشانی گیجگاهی به دو قسمت تقسیم می شود که یکی مربوط به تجمع پروتئینی بنام تاو درمغزاست و دیگری مربوط پروتئین TDP-43 می باشد. در بعضی ازموارد قسمت های آسیب دیده مغزحاوی ساختارهای پروتئین تاوغیر طبیعی میکروسکوپی است که در داخل سلول های مغزایجاد می شود. در حال حاضربیماری فراموشی پیشانی گیجگاهی به عنوان بیماری ساختارغیرطبیعی مغزشناخته شده است. درمان و دارو: داروهای ضد افسردگی برخی از انواع داروهای ضد افسردگی مانند ترازودون ممکن است مشکلات رفتاری مرتبط با دمانس پیشانی گیجگاهی را کاهش دهد. مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)داروهایی مانند سرترالین (Zoloft)، پاروکستین (پاکسیل) و یا فلووکسامین دربعضی ازافراد مؤثر بوده است. داروهای ضد روان پریشی داروهای آنتی سایکوتیک مانند الانزاپین (Zyprexa) و یا کواتیاپین (Seroquel) گاهی برای مقابله با مشکلات رفتاری ناشی ازفراموشی پیشانی گیجگاهی استفاده می شود. اثرات جانبی این داروشامل افزایش خطر مرگ و میر درسالمندان می باشد. درمان: افرادی که دچارمشکلات گفتاری می شوند می توانند از روش گفتار درمانی برای یادگیری استراتژی های جایگزین برای برقراری ارتباط با افراد استفاده کنند.