دانلود مقالات ISI درباره کاردرمانی + ترجمه فارسی

کاردرمانی عبارت است از استفاده درمانی از کارها و فعالیت های روزمره زندگی برای افراد و گروه ها با هدف تسهیل مشارکت آن ها در نقش های زندگی و موقعیت های منزل، مدرسه، محیط کار و اجتماع. از نظر انجمن کاردر مانی آمریکا ( A. O. T. A ) کار درمانی عبارت است از استفاده از فعالیت های هدفمند برای افرادی که در اثر آسیب یا بیماری دچار محدودیت و اختلال در عملکرد روانی، اجتماعی، رشدی یا اختلالات یادگیری شده اند، به منظور ایجاد حداکثر استقلال، جلوگیری از ناتوانی و حفظ سلامتی. این حرفه شامل ارزیابی، درمان و مشاوره است. در واقع کاردرمانی مانند سایر رشته های توانبخشی پس از فاز حاد درمان برای بیمار شروع شده و با استفاده از تکنیک های درمانی خاص خود، تجهیزات و وسایل کاربردی برای هر بیمار سعی در بالا بردن تواناییها و عملکرد بیمار دارد. در این رشته بر خلاف رشته هایی مانند Physio Therapy برای درمان مشکلات جسمانی درمانگر از دست خود و یا فعالیت های فعال و در مورد کودکان فعالیت هایی مانند بازی و یا تکنیک هایی مانند وضعیت دهی بیمار استفاده می نماید که علاوه بر ایجاد کمترین عوارض برای بیمار باعث ایجاد کنترل حرکتی و نظارت سطح بالای مغز بر حرکت می شود که این امر بسیار موثر و مفید در ایجاد و پایداری حرکت می باشد. تاریخچه: شواهد اولیه استفاده از کار به عنوان یک روش درمانی، در دوران کهن یافت می‌شود. آسکلپیادس بیتونیایی، پزشک یونانی، ۱۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، استفاده درمانی از حمام‌ها، ماساژ، ورزش و موسیقی را آغاز کرد. پس از او سلسوس رومی، موسیقی، مسافرت، گفتگو و ورزش را برای بیمارانش تجویز کرد. با این وجود در دوران قرون وسطی، از این استراتژی‌ها برای افرادی که مجنون درنظر گرفته می‌شدند، استفاده نمی‌شد یا خیلی کم استفاده می‌شد. فرایند کاردرمانی: فرایند کاردرمانی شامل ارزیابی، طرح درمان، اجرا، و ارزیابی مجدد است. در مراحل بیماریابی و ارزیابی افرادی که نیاز کاردرمانی دارند مشخص می‌شوند. در مرحله درمان با توجه به شرایط، امکانات و محدودیتها طرح و زمان ریخته می‌شود و مورد اجرا قرار می‌گیرد. پس از اجرا ارزیابی مجدد برای بررسی تأثیر برنامه درمانی انجام می‌گیرد.