دانلود مقالات ISI درباره التهاب عصب بینایی، نوریت اپتیک + ترجمه فارسی

التهاب عصب بینایی optic neuritis، التهاب عصب بینایی (عصب دوم دماغی) در چشم است و اعصابی را که اطلاعات بصری از شبکیه بل در پشت مغز انتقال می‌دهد، درگیر می‌کند. در بیشتر موارد این التهاب منجر به از دست داد ناگهانی دید در شخص می‌گردد که با درد و احساس حساس بودن در چشم همراه است. هرچند عامل اصلی آن ناشناخته است اما در بیشتر موارد بیماری‌های خود ایمنی مانند ام اس، می‌تواند زمینه ساز آن باشد. نوریت اپتیک معمولا بر یک چشم اثر گذاشته و نشانه های آن عبارت اند از: 1- درد: بیشتر افراد مبتلا به این بیماری، به درد چشمان مبتلا هستند که با حرکت آنها وخیم تر می شوند. گاهی اوقات فرد دردی مبهم را در پشت چشمان خود حس می کند. 2- نابینایی: بیشتر مردم تا حدودی دچار کاهش بینایی می شوند ولی درجه آن در هر فرد متفاوت است. معمولا کاهش بینایی در طی چندین ساعت تا چندین روز و به صورت قابل توجهی بروز می کند. انجام تمارین ورزشی، دوش یا حمام آب داغ می تواند نابینایی را شدت بخشد. در بعضی موارد هم فرد بینایی خود را به صورت دائمی از دست میدهد. 3- کوررنگی: نوریت اپتیک اغلب بر تشخیص رنگها اثر میگذارد و ممکن است فرد حس کند که رنگ ها به نسبت حالت نرمال چندان روشن و واضح نیستند. 4- نور های چشمک زن: تعدادی از افراد مبتلا به این بیماری هم نور های چشمک زن یا سوسو زن را مشاهده می کنند. تشخیص: متخصص چشم پزشکی پشت چشم را با افتالموسکوپ بررسی می کند. پزشک ممکن است برای اندازه گیری درک رنگ ها، دید محیطی و واکنش مردمک به نور تست هایی را انجام دهد. در برخی موارد، ام آر آی برای تهیه ی تصویر دقیق از عصب بینایی استفاده می شود. درمان: خوشبختانه بیشتر موارد نوریت اپتیک، خودبخود بدون درمان برطرف می شود. برخی از پزشکان برای کاهش التهاب، داروهای استروئیدی تجویز می کنند. چون استروئیدها عوارض جانبی ناخواسته ای دارند، پزشکان آن ها را با احتیاط تجویز می کنند.