دانلود مقالات ISI درباره خونریزی زیر عنکبوتیه + ترجمه فارسی

خونریزی زیر عنکبوتیه، یا خونریزی ساب آراکنوئید (SAH، Sub Arachnoid Hemorrhage) نوعی خونریزی مغزی است که معمولاً به علت آسیب‌های مغزی ایجاد می‌شود. در مواردی علت آن پارگی آنوریسم‌های مغزی یا اختلالات مادرزادی وریدی شریانی در مغز باشد. افزایش فشار خون، وضعیت‌های افزایش دهنده استروژن و مصرف مواد می‌تواند از فاکتورهای خطر این نوع خونریزی باشد. خونریزی ساب آراکنوئید خود به خودی (غیر تروماتیک) Spontaneous (nontraumatic) ٬ یعنی خونریزی به داخل فضای ساب آراکنوئید ٬ معمولا ناشی از پارگی یک آنوریسم سرخرگی مغز (ruptured cerebral arterial aneurysm) یا یک مالفوراسیون سرخرگی-سیاهرگی (AVM) است. پارگی آنوریسم بری (berry aneurysm) حدودا در ۷۵ درصد موارد علت این خونریزی است و اغلب در دهه های پنجم و ششم و با توزیع جنسی تقریبا برابر دیده می شود. نقش قطعی هایپرتانسیون در پیدایش آنوریسم ثابت نشده است اما ممکن است مسئول پاره شدن آنها باشد. مالفوراسیون های سرخرگی-سیاهرگی داخل جمجمه(Intracranial AVMs) ٬ علت نادرتری برای خونریزی ساب آراکنوئید هستند(۱۰ درصد) و در مردان دو برابر بیشتر از زنان دیده می شوند. اگرچه میزان بروز خونریزی این مالفوراسیون ها تا ۶۰ سالگی درخور توجه است اما معمولا این مالفوراسیون ها در دهه های دوم تا چهارم خونریزی می کنند. وجود خون در فضای ساب آراکنوئید می تواند ناشی از خونریزی داخل مغزی ٬ سکته مغزی در پی آمبولی و تروما نیز باشد. خونریزی‌ زیر عنکبوتیه‌ (تحت عنکبوتیه) یا ساب آراکنوئید عبارت‌ است‌ از خونریزی‌ ناگهانی‌ در ناحیه‌ بین‌ دو غشای‌ پوشاننده‌ مغز. این‌ فضا به‌ طور طبیعی‌ با مایع‌ مغزی‌ ـ نخاعی‌ پر می‌شود. این‌ بیماری‌ می‌تواند تمامی‌ سنین‌ را مبتلا کند ولی‌ در بزرگسالان‌ ۲۵ تا ۵۰ ساله‌ شایع‌تر است‌. علایم این خونریزی معمولاً به صورت سردردی بسیار شدید می‌تواند خود را نشان دهد. همچنین علایمی همچون تهوع و استفراغ، فوتوفوبیا، علایم تحریک مننژ، کاهش هوشیاری و علایم فوکال عصبی ممکن است مشاهده شود. تشخیص تشخیص با استفاده از سی تی اسکن بدون استفاده از ماده کنتراست صورت می‌گیرد. در مواردی ممکن است از کشیدن آب نخاع (LP) برای تشخیص استفاده شود. همچنین از روشهای تشخیص دیگر همچون ام‌آرآنژیو، سی‌تی‌آنژیو، می‌توان استفاده کرد. استاندار طلایی تشخیصی برای آنوریسم‌های مغزی آنژیوگرافی عروق مغزی است. درمان این بیماران معمولاً در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) بستری می‌شوند. برای پیشگیری یا کنترل تشنج از داروهای ضد تشنج استفاده می‌شود. استفاده از نیمودیپین و داروهای مشابه هم برای پیشگیری از بروز وازواسپاسم توصیه می‌شود عوارض وازواسپاسم از عوارض این خونریزی است که طی ۴-۱۴ روز پس از بروز خونریزی ممکن است ایجاد شود، تشخیص کلینکال و همجنین با استفاده از سونوگرافی داپلر عروق مغزی صورت می‌گیرد. عوارض دیگر این خونریزی شامل هیدروسفالی، افت سدیم خون، دیابت بی‌مزه، آریتمی‌های قلبی می‌تواند باشد.