دانلود مقالات ISI درباره کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو، سندرم بالونی آپیکال، سندرم قلب شکسته + ترجمه فارسی

کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو یا سندرم بالونی آپیکال گذرا که بانام کاردیوپاتی ناشی از استرس و گاهی در زبان عامیانه سندرم قلب شکسته نیز نامیده می شود یک ناراحتی موقت قلبی است که اغلب از شرایط استرس‌زا مانند مرگ یکی از عزیزان ناشی می‌شود. افراد مبتلا به سندرم قلب شکسته شاید دردی ناگهانی در قفسه سینه حس کنند و یا تصور کنند دچار حمله قلبی شده‌اند. در واقعیت، نوعی اختلال موقت در کارکرد پمپاژ طبیعی قلب رخ می‌دهد، اما بقیه قسمت‌های قلب به طور عادی کار می‌کتند و یا حتی با انقباضات قوی‌تری روبرو می‌شوند. اگرچه علت دقیق سندرم قلب شکسته مشخص نیست، ولی ممکن است ناشی از واکنش قلب در برابر موجی از هورمون های استرس مانند آدرنالین باشد که به طور موقت باعث آسیب‌دیدگی قلب می‌شود. به ندرت، سندرم قلب شکسته منجر به مرگ می شود. علائم سندرم قلب شکسته قابل‌درمان هستند و معمولا پس از حدود یک هفته به حالت عادی بازمی‌گردند. علایم شایع عبارتند از: درد قفسه سینه، تنگی نفس. اگرچه علت کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو به طور کامل روشن نیست اما مکانیسم‌های گوناگونی درباره آن مطرح است. 1- شریان نزولی قدامی چپ شال‌مانند: در بیشتر بیماران، سرخرگ نزولی قدامی چپ (LAD) تأمین کننده دیواره جلویی یا قدامی بطن چپ است. اگر این سرخرگ گرداگرد آپکس قلب یا سر قلب چرخیده باشد، می‌تواند مسئول خون‌رسانی به آپکس و دیوار تحتانی قلب باشد. برخی پژوهش‌ها ارتباطی بین تاکوتسوبو و این نوع شریان عنوان کرده‌اند درحالیکه دیگر پژوهش‌ها نیز این تفاوت آناتومیک را مرتبط به تاکوتسوبو نمی‌دانند. 2- وازواسپاسم گذرا: برخی از پژوهشگران نیز عنوان نموده‌اند که چندین اسپاسم همزمان در شریان‌های کرونری می‌تواند باندازه کافی جریان قلب را تا مرز شوک قلبی پیش ببرد. 3- ناکارآمدی میکروواسکولار: این تئوری به ناکارآمدی یا اختلال در عملکرد عروق کرونر ولی در سطحی که توسط آنژیوگرافی قابل مشاهده نیستند، یعنی در سطح ریزرَگ‌های کرونری اشاره دارد. این مشکل می‌تواند شامل وازواسپاسم میکروواسکولار نیز باشد، بااین‌حال ممکن است شباهتهایی به بیماری‌هایی مانند دیابت باشد. در این بیماری‌ها شریان میکروواسکولار نمی‌تواند اکسیژن کافی به عضله قلب برساند. 1- انسداد میان-بطنی، فلج آپیکال: همچنین ضخیم شدگی دیوار میانی بطن‌ها با انسداد جریان خروجی که در پاتوفیزیولوژی مهم است یکی از نظریه‌های مطرح است.