دانلود مقالات ISI درباره سندرم های کرونری حاد + ترجمه فارسی

سندرم حاد کرونری یک اصطلاح مورد استفاده برای توصیف طیف وسیعی از شرایط مرتبط با کاهش ناگهانی جریان خون به قلب می باشد. یکی از شرایطی که زیر چتر سندرم کرونری حاد قرار می گیرد، انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی) است. نتیجه حمله قلبی، مرگ سلولی در بافت آسیب دیده قلب است. حتی زمانی که سندرم کرونری حاد باعث مرگ سلول نمی شود، باز هم کاهش جریان خون باعث تغییر در عملکرد قلب شده و نشان می دهد که فرد در معرض خطر بالا سکته قلبی قرار دارد. سندرم حاد کرونری اغلب باعث درد شدید قفسه سینه می شود. این حالت یک حالت اورژانسی است که نیاز به تشخیص و مراقبت به موقع دارد. اهداف درمان آن نیز شامل موارد زیر است: بهبود جریان خون درمان عوارض جلوگیری از ایجاد مشکلات در آینده علائم سندرم حاد کرونری علائم و نشانه های سندرم حاد کرونر، که معمولا به طور ناگهانی آغاز خواهند شد، شامل موارد زیر می باشند: درد قفسه سینه (آنژین) که اغلب به صورت گرفتگی، فشار، سنگینی یا سوزش این ناحیه توصیف می شود. درد از قفسه سینه به شانه ها، بازوها، قسمت فوقانی شکم، کمر، گردن یا فک منشعب می شود. تهوع یا استفراغ سوء هاضمه تنگی نفس تعریق شدید و ناگهانی سبکی سر، سرگیجه یا غش خستگی غیر معمول و یا غیر قابل توضیح احساس بی قراری و یا نگرانی در حالی که درد قفسه سینه یا احساس ناراحتی در این ناحیه شایع ترین علامت مرتبط با سندرم کرونری است، اما علائم و نشانه ها، به طور قابل توجهی بستگی به سن، جنسیت و سایر بیماری های فرد دارد. زنان، سالمندان و افراد مبتلا به دیابت جز افرادی هستند که بیشتر احتمال دارد علائم و نشانه های این بیماری را بدون درد قفسه سینه داشته باشند. علل سندرم حاد کرونری سندرم کرونری حاد معمولا از رسوب چربی در دیوار عروق کرونر، عروق خونی که انتقال دهنده اکسیژن و مواد مغذی به عضلات قلب است، ایجاد می شود. هنگامی که پارگی یا جداشدگی در ذخیره پلاک ایجاد شود، لخته خون شکل می گیرد. این لخته مانع رسیدن جریان خون به ماهیچه قلب می شود. هنگامی که میزان اکسیژن ارسالی به سلول ها خیلی کم باشد، سلول های عضلات قلب می میرند. مرگ سلول ها در نهایت موجب ایجاد آسیب به بافت های عضلانی شده و حمله قلبی (انفارکتوس میوکارد) رخ می دهد. حتی زمانی که مرگ سلولی نیز در اثر این بیماری وجود ندارد، عرضه ناکافی اکسیژن می تواند باعث شود که عضلات قلب به درستی یا موثر کار نکنند. این اختلال ممکن است موقت یا دائم باشد. هنگامی که سندرم حاد کرونری در مرگ سلولی دخیل نباشد به آن آنژین ناپایدار گفته می شود.