دانلود مقالات ISI درباره فعالیت ضدمیکروبی + ترجمه فارسی

فعالیت ضدمیکروبی (به انگلیسی: Antimicrobial activity) فعالیتی است که میکروارگانیسم‌ها را از بین برده یا رشد آن‌ها را متوقف می‌کند. داروهای ضد میکروبی براساس نوع میکروارگانیسمی که علیه آن فعالیت می‌کنند تقسیم‌بندی می‌شوند. به عنوان مثال آنتی بیوتیک‌ها علیه باکتری‌ها و آنتی فونگال‌ها علیه قارچ‌ها عمل می‌نمایند. داروهای ضدویروس دسته ای از ترکیبات ضد میکروبی بوده که در آلودگی‌های ویروسی مورد استفاده قرار می‌گیرند. آن‌ها نسبتاً فاقد اثرات مخرب برای میزبان بوده بنابراین می‌توان از آن‌ها برای رفع آلودگی‌های ویروسی استفاده نمود. البته باید آن‌ها را از داروهای ویروس‌کش که ذرات ویروسی را خارج از بدن غیرفعال می‌نمایند تفکیک نمود. بسیاری از داروهای ضدویروسی جهت درمان آلودگی‌های ایجادشده توسط رتروویروس‌ها مانند ایدز طراحی شده‌اند. مهمترین داروهای ضدویروسی دسته ای از ممانعت کننده‌های پروتئازها هستند. ضد پارازیت‌ها دسته ای از از داروها هستند که برای درمان آلودگی‌های ناشی از پارازیت‌ها مانند نماتدها و پروتوزوا استفاده می‌شوند. با توجه به اینکه پارازیت‌ها نیز یوکاریوت هستند بنابراین مشابه ترکیبات ضد قارچ، ترکیبات ضد پارازیت نیز باید موجود آلوده کننده را بدون اثرات مخرب بر میزبان از بین ببرند. مشخص شده است که بسیاری از ادویه جاتی که روزانه مورد استفاده قرار می گیرند، دارای فعالیت ضد میکروبی و ارزش دارویی نیز هستند. اکثر باکتری ها نسبت به عصاره گیاهانی مانند میخک، سیر، خردل، پیاز، پونه، زردچوبه و … حساس هستند. ادویه جاتی نظیر زردچوبه، سیر و دارچین به صورت خام به عنوان عوامل ضد میکروبی برای درمان زخم ها و جراحات و … مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ضد میکروبی سیر، دارچین و زردچوبه است. غلظت های مختلف عصاره با استفاده از آب، دو حلال و اتانول تهیه شد. فعالیت ضد میکروبی در برابر باسیلوس سوبتیلیس (DSM 3256) و E. coli ((ATCC 25922 با غلظت های مختلف عصاره های تهیه شده از ادویه جات با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مورد آزمایش قرار گرفت. با توجه به نتایج ادویه جات انتخاب شده، سیر با اختصاص دادن حداکثر منطقه mm 26 در برابر باسیلوس سوبتیلیس DSM و یک منطقه mm 22 در برابر باکتری E. coli ATCC 25922، بهترین فعالیت مهاری را نشان داد. مشکل ایجاد مقاومت دارویی در مقابل انواع آنتی بیوتیکهای رایج امروزی، یک مشکل اساسی در زمینه درمان عفونتها می‌باشد. امروزه تحقیق در زمینه پپتیدهای ضد میکروبی به یک عرصه فعال بدل شده است و این مواد نقش مؤثری در مقابله با میکروارگانیسم های بیماری زا دارند. از این رو هدف این مطالعه معرفی ترکیبات پپیتیدی جدید با اثرات ضد میکروبی می‌باشد. با توجه به خواص ضد میکروبی منحصر به فرد گیاه عناب و جایگاه ویژه آن در طب سنتی بسیاری از کشورها، در این مطالعه با استفاده از تکنیکهای بیو‌شیمیایی و مراحل خالص سازی متنوع، پپتیدی جدید با اثرات بیولوژیکی مناسب استخراج و در مراحل بعدی اثرات بیولوژیکی این ماده با استفاده از باکتریها و قارچها بررسی می‌گردد. دسته اصلی ترکیبات ضد میکروبی، ترکیباتی با نام ضدعفونی کننده‌ها می‌باشند که کاملاً غیر انتخابی عمل نموده و تمامی عوامل میکروبی را از بین می‌برند. ترکیبات ضدمیکروبی برای از بین بردن آلودگی‌های میکروبی استفاده می‌شوند. سمیت این ترکیبات برای انسان و دیگر حیوانات بسیار ناچیز است. البته مصرف طولانی مدت ترکیبات ضدباکتریایی تعداد فلور میکروبی بدن را کاهش داده که ممکن است تأثیرات منفی بر روی سلامتی داشته باشد. در صورت استفاده ترکیبات ضدباکتریایی به مدت طولانی، مصرف محصولات خوراکی پروبیوتیک می‌تواند فلور میکروبی نابود شده را جایگزین نماید.