دانلود مقالات ISI درباره شریان کاروتید + ترجمه فارسی

شریان کاروتید( به انگلیسی Carotid artery)سرخرگ کاروتید درونی یا شریان سبات داخلی از مهمترین سرخرگ‌های سر و گردن است که از سرخرگ کاروتید مشترک منشعب می‌گردد. دو سرخرگ کاروتید درونی وجود دارد که از سرخرگ کاروتید (سبات) مشترک همان طرف جدا می‌گردند. شاخه‌های سرخرگ کاروتید درونی در خونرسانی به نواحی پیشین مغز نقش دارند. تغذیه خونی بخش پشتی (خلفی) مغز از طریق سرخرگ مهره‌ای)ورتبرال) و سرخرگ قاعده‌ای )بازیلار) صورت می‌گیرد. دو شاخه انتهایی سرخرگ کاروتید درونی، سرخرگ مغزی میانی و سرخرگ مغزی پیشین نامیده می‌شوند سرخرگ‌های کاروتید درونی و مغزی پیشین در حلقه ویلیس شرکت می‌کنند. دو شریان(سرخرگ) کاروتید در دو طرف گردن قرار دارند. تنه اصلی شریان که در گردن قرار دارد، کاروتید مشترک نام دارد. کاروتید مشترک چپ از قوس آئورت و کاروتید مشترک راست از تنه براکیوسفالیک که خود از آئورت جدا شده است، منشاء می گیرد. این شریان پس از بالا آمدن در گردن در نزدیکی جمجمه به دو شاخه شریان کاروتید خارجی و داخلی تقسیم می شوند. شریان کاروتید خارجی پوست و عضلات سر و صورت را مشروب می کند. شریان کاروتید داخلی از یکی از مجراهای قائده جمجمه وارد فضای داخل جمجمه شده و سپس به دوشاخه اصلی شریان مغزی میانی و شریان مغزی قدامی تقسیم می شود. این دو شریان مغزی مشروب کننده 2/3 قدامی مغز هستند. انسداد این شریانها آسیبهای شدیدی مانند فلج اندامها، اختلال تکلم و در موارد شدید مرگ بیمار را بدنبال دارند. مبدا سرخرگ‌های سبات مشترک راست و چپ یکسان نیست. سرخرگ سبات مشترک راست از سرخرگ بازویی سری یا بی نام (تنه براکیوسفالیک) منشعب می‌گردد. سرخرگ بازویی سری قطورترین شاخه قوس آئورت است که چهار الی پنج سانتیمتر قطر داشته و در پشت مفصل جناغی چنبری (استرنوکلاویکولار) راست به دو شاخه سرخرگ سبات مشترک راست و سرخرگ زیرترقوه‌ای راست تقسیم می‌گردد. سرخرگ سبات مشترک چپ و سرخرگ زیرترقوه‌ای چپ به طور مستقیم از قوس آئورت جدا می‌گردند. سرخرگ سبات مشترک چپ از ناحیه مفصل جناغی چنبری چپ به طرف گردن صعود می‌کند. درصورت انسداد سرخرگ سبات مشترک، ممکن است تمام علایم و نشانه‌هایی که به هنگام انسداد سرخرگ سبات داخلی ایجاد می‌گردد، مشاهده شود. گاهی احتمال انسداد در قسمت مبدا سرخرگ سبات مشترک چپ، سرخرگ زیرترقوه‌ای چپ یا سرخرگ بازویی سری (براکیوسفالیک) وجود دارد که در این مورد می‌توان به بیماری بی نبض )آرتریت تاکایاسو(یا سندرم قوس آئورت اشاره کرد. در بیماری بدون نبض، انسداد سرخرگ‌های بزرگ جدا شده از آئورت رخ می‌دهد. درحقیقت، بیماری‌های التهابی قوس آئورت که منجربه انسداد آئورت و سرخرگ‌های اصلی آن می‌شوند، مشخص کننده این دسته از بیماری‌ها هستند. آترواسکلروز در ۲ سانتی‌متر اول سرخرگ کاروتید درونی معمولاً شدید بوده و در غالب موارد به طرف پایین یعنی شریان کاروتید مشترک کشیده می‌شود. اگر جریان خون به واسطه حلقه ویلیس کافی باشد، انسداد شریان کاروتید داخلی در ابتدای سرخرگ بدون علامت است. شدت سکته‌های این شریان به واسطه گردش خون جانبی که به منظور جبران انسداد به صورت تدریجی و به‌طور پیشرونده ایجاد می‌شود، به میزان زیادی متغیر است. با توجه به اینکه شریان کاروتید داخلی علاوه بر تغذیه مغز در همان سمت، عصب بینایی و شبکیه را از طریق سرخرگ چشمی (افتالمیک) خونرسانی می‌کند، در موارد انسداد سمپتوماتیک کاروتید درونی، کوری گذرای یک چشم در ۲۵ درصد موارد ایجاد می‌گردد که شروع انسداد را هشدار می‌دهد که در توصیف آن ممکن است بیمار از وجود سایه، یا عدم دید در قسمت بالا یا پایین یا تاری دیدش را در یک چشم گزارش کند. انسداد سمپتوماتیک سرخرگ کاروتید درونی منجر به سندرمی مشابه سکته سرخرگ مغزی میانی می‌گردد که علایم آن عبارتند از: فلج نیمه بدن )همی‌پلژی( در سمت مقابل. اختلال یا نقص حسی نیمه بدن (همی‌سنسوری) در طرف مقابل. نیمه‌نبینی همنام (همی آنوپی همونیموس) سمت مقابل. اختلال تکلم (آفازی) در صورت درگیر شدن نیمکره غالب.