دانلود مقالات ISI درباره لنفوم + ترجمه فارسی

لنفوم(به انگلیسی: Lymphoma) سرطانی است که در سلول‌های بافت لنفاوی ایجاد می‌شود. در این سرطان، یک نوع از سلول‌های ایمنی بدن به نام لنفوسیت، بدخیم،‌ خطرناک و کشنده می‌شود و تکثیر پیدا می‌کند و سلول‌های طبیعی را کنار می‌زند. سرطان لنفوم، به دو گروه تقسیم می‌شود: هوچکین و غیر هوچکین. لنفوم ها گروهی از تومورهای یاخته‌های خونی است که از لنفوسیت‌ها به وجود می‌آید. گاهی واژهٔ لنفوم تنها به تومورهای سرطانی اشاره دارد و به همهٔ تومورها اطلاق نمی‌شود. نشانگان این بیماری شامل این موارد هستند: بزرگ شدن غدد لنفاوی که معمولاً بدون درد هستند، تب، تعرق، خارش، کاهش وزن، احساس خستگی و دیگر علائم. تعرق معمولاً در شب صورت می‌گیرد. لنفوم غیر هوچکین لنفوم غیر هوچکین نوعی سرطان است. در این لنفوم، سلول های دستگاه لنفاوی، حالتی غیرطبیعی به خود می گیرند، طوری که بدون هیچ مهاری رشد کرده و تقسیم می شوند. ممکن است لنفوم غیر هوچکین تنها در یک گره لنفی، یا گروهی از گره های لنفاوی و یا حتی در اندامی دیگر باشد. این نوع سرطان قادر است به هر قسمت دیگر بدن نظیر: کبد،‌ مغز استخوان و یا طحال‌ منتشر شود. انواع لنفوم غیر هوچکین - لنفوم تهاجمی با درجه بدخیمی متوسط و بالا: تمایل به رشد و انتشار سریع داشته و علائم شدیدی را ایجاد می کند. - لنفوم تنبل با درجه بدخیمی پایین: خیلی آهسته رشد کرده و علائم بالینی کمتری را ایجاد می کند. درمان به مرحله بیماری، نوع سلول های مبتلا، سن بیمار و وضعیت کلی سلامتی وی بستگی دارد. درمان لنفوم غیر هوچکین توسط تیمی از متخصصین شامل: خون شناس، سرطان شناس و یا متخصص پرتودرمانی انجام می شود. معمولا درمان لنفوم غیر هوچکین شامل: شیمی درمانی، پرتو درمانی و یا ترکیبی از این دو خواهد بود. در برخی بیماران؛، پیوند مغز استخوان،‌ درمان زیست شناختی و یا جراحی نیز ممکن است جزو گزینه های درمانی باشد. اگر لنفوم غیرهوچکین در شما جزو درجات پایین محسوب شود، در این صورت هیچ گونه درمانی صورت نمی گیرد، زیرا این نوع، به آهستگی رشد می کند و ممکن است به هیچ گونه درمانی نیاز نداشته باشد. سیستم لنفاوی بدن گره های لنفاوی، اجزای کوچک گرد و بادامی شکلی هستند که در سراسر بدن گسترده شده اند. این گره ها در قسمت هایی از بدن مانند زیر بغل، کشاله ران، گردن و شکم به تعداد بیشتری وجود دارند. زمانی که لنفوسیت ها به طور کنترل نشده و غیرطبیعی رشد می کنند و یا بیشتراز عمر طبیعی خود زنده می مانند و فعالیت می کنند، سلول های سرطانی نامیده می شوند. در بیشتر موارد، این سلول های غیر طبیعی تومورهایی را در گره های لنفاوی تشکیل می دهند. هر گره لنفاوی به عنوان مجرایی برای سیستم لنفاوی عمل می کند. این گره ها با داشتن مایع لنف که مایعی شفاف و شبیه پلاسما است، تشکیل رگی مانند رگ های خونی را در بدن می دهند. از این رو سیستم لنفاوی را گاهی گردش خون سفید بدن نیز می نامند. سیستم لنفاوی شاخه شاخه می شود و با گسترش در تمام بدن، نقش تکمیلی برای گردش خون ایفا می کند. عوامل خارجی بدن نظیر باکتری ها بعد از ورود به داخل خون، به رگ های لنفاوی احاطه کننده اندام ها وارد می شوند و بعد از رسیدن به نزدیک ترین گره لنفاوی، توسط لنفوسیت های مقیم آنجا تخریب می شوند. نشانه های لنفوم خیلی وقت ها پزشک از لمس این نقاط برای تشخیص بیماری و عفونت های مختلف در شخص استفاده می کند، چرا که در زمان عفونت، لنفوسیت ها برای دفاع از بدن در این نقاط تمرکز می کنند. برای مثال برجستگی های گره های لنفاوی گردن اغلب در ارتباط با سینوزیت است. برجستگی گره های لنفاوی زیر بغل و شکم نشانه قاطع تری از لنفوم است، زیرا این نقاط در عفونت های زودگذر و سبک تر کمتر درگیر می شوند. خستگی: خستگی، سستی و بی حالی و احساس نداشتن انرژی می تواند از نشانه های لنفوم باشد. البته احساس کمبود انرژی می تواند نشانه رژیم غذایی نامناسب و یا خواب ناکافی نیز باشد و هیچ بیماری در کار نباشد. تب و لرز و تعریق شبانه: تب که معمولا پاسخ طبیعی بدن به عفونت است، در لنفوم نیز شایع است. لرز نیز اغلب به همراه تب وجود دارد. تعریق شبانه معمولا در ارتباط با تب است و در زمان خواب شبانه شدت می یابد. کاهش وزن غیر عادی: کاهش وزن ناگهانی که در آن 10 درصد وزن بدن و یا بیشتر کم می شود، در حالی که فرد رژیم لاغری نگرفته و یا تغییری در فعالیت بدنی خود ایجاد نکرده است، می تواند نشانه لنفوم باشد. به هر حال مانند سایر علائم لنفوم، کاهش وزن قابل توجه نیز می تواند به بیماری های دیگری مربوط باشد. با این حال، کاهش وزن شدید و ناگهانی، مراجعه و مشورت با پزشک را طلب می کند. خارش: لنفوم هایی که لایه های زیرین پوست را درگیر می کنند ممکن است باعث خارش و جوش های پوستی شوند. این وضعیت ممکن است به صورت بثورات و لکه های قرمز و کبودی بروز کند.