دانلود مقالات ISI درباره ماست سل ها + ترجمه فارسی

ماست سل ها سلولهای بزرگی هستند که به تعداد زیاد در بافت همبند یافت می شوند وظیفه اصلی ماست سل ها ذخیره واسطه های شیمیایی است که در جریان واکنش های آلرژیک آنها را آزاد می سازند و مهم ترین واسطه های شیمیایی مترشحه بوسیله ماست سل ها، هپارین و هیستامین می باشند. هپارین یک ماده ضد انعقاد خون است که در متابلیسم چربی ها نیز دخالت دارد. هیستامین ماده ای است که با گشاد کردن مویرگها وافزایش نفوذپذیری آنها سبب قرمزی و تورم موضعی می شود و با منقبض کردن عضلات صاف دیواره برونشیولهای تنفسی، مشکل تنفسی ایجاد می کند. این عوارض در مجموع واکنش آلرژیک نامیده می شوند. واکنش آلرژیک در افراد حساس شده شدید می باشد و آنافیلاکسی نامیده می شود که ممکن است منجر به شوک آنافیلاکسی و یا حتی مرگ شود. کلوترین ماده دیگری است که توسط ماست سلها ترشح می شود و باعث انقباض آهسته عضلات صاف می گردد و از دیگر مواردی که توسسط ماست سل ها ترشح می شوند، فاکتور جذب کننده ائوز ینوفیلی، فاکتور محرک پلاکتها و پروستاگلاندین ها را می توان نام برد. ترشح ماست سل ها در پاسخ به مواد آلرژن، با دخالت عوامل ایمنی صورت می گیرد. بدین معنی که غشاء ماست سلها حاوی رسپتورهای متعدد برای نوعی از آنتی بادی مترشحه توسط پلاسماسل بنام JgE می باشد. JgE مترشحه، در پاسخ به یک ماده آلرژن به رسپتورهای سطح ماست سل چسبیده و در آن حالت باقی می ماند. در این شرایط اتصال آنتی ژن با آنتی بادیهای سطح ماست سل سبب تخلیه سریع و ناگهانی گرانولهای ماست سل می شود. به همین دلیل عکس العمل بدن نسبت به ورود مجدد مواد آلرژیک شدید تر و خطرناکتر می باشد و ماست سلها از سلولهای اجدادی مغز استخوان منشأ می گیرند و به نظر می رسد سلولهای اجدادی ماست سلها در خون گردش می کنند و پس از ورود به بافت همبند به ماست سل تمایز می یابند. هم ماست سل ها و هم بازوفیل ها دارای دانه های سیتوپلاسمی ویژه ای بوده که واسطه های التهابی را در خود ذخیره می کنند. آزاد سازی خارج سلولی این واسطه ها تحت عنوان degranulation شناخته شده و توسط عوامل زیر رخ می دهد: – تخریب فیزیکی مانند دمای بالا، آسیب مکانیکی، اشعه یونیزه شده و … – مواد شیمیایی مانند سموم، زهر و پروتئاز. – واسطه های درونی شامل پروتئاز بافتی، پروتئین های کاتیونی مشتق شده از ائوزوفیل ها (eosinophils) و نوتروفیل ها – مکانیزم های ایمنی وابسته یا غیر وابسته به IgE. شاید با تجمع IgE و پیوند آنها به گیرنده با تمایل بسیار بالای FcRI روی سطح این سلول ها. در حالت غیر وابسته IgE، پپتید های C5a، C3a و C4a تشکیل شده و پس از آن آزاد سازی واسطه ها آغاز می شود. دو دسته مواد واسطه التهابی توسط سلول های ماست و بازوفیل ها ترشح می شود. واسطه هایی که در دانه های درون سلولی ذخیره شده و پس از فعال سازی ترشح می شوند شامل آمین های بیوژنیک مانند هیستامین ها، پروتئازهای خنثی، سولفات ها و هپارین ها. هیستامین های آزاد شده روی گیرنده های H1، H2 و H3 سلول ها و بافت ها عمل نموده و سریعا در خارج سلول سوخت و ساز می شوند. تعداد سلول های ماست و بازوفیل ها در محل التهاب افزایش می یابد. جهت دسترسی به این نواحی بازوفیل ها بایستی از خون به محل بافت مهاجرت کند. مهمترین مرحله در این فرایند چسبیدن سلول ها به غشاء رگ و قلب می باشد. چسبیدن سلول ها توسط گیرنده های چسبنده روی سطح بازوفیل و ماست سلول ها بوده و پس از اتصال با تحریک سازی سلول ها، سایتوکان (TNF- و IL-4) ترشح شده که چسبندگی را افزایش میدهد. افزایش تعداد سلول های ماست و بازوفیل ها و ترشح مواد در محل التهاب موجب از بین رفتن جراحت شده و با شدت گرفتن می تواند سبب پاسخ التهابی مزمن گردد. بنابراین دست کاری چسبندگی سلول های ماست و بازوفیل ها می تواند یک استراتژی موثر در کنترل غلبه بر پاسخ التهابی و آلرژیک است.