دانلود مقالات ISI درباره نانوکریستال + ترجمه فارسی

نانوکریستال(به انگلیسی: Nanocrystal)نانو کریستال ماده‌ای است متشکل از ذرات نانو متری که با عبور نور از آن رنگ تولید می شود. این ذرات هزاران برابر از قطر یک تار مو ریزتر هستند و به دلیل قابلیت نوردهی منحصربه‌فرد و تولید طیف وسیعی از رنگ‌ در قالب یک لایه، در ساخت پنل تلویزیون‌های سامسونگ به کار رفته است. استفاده از این ذرات باعث می‌شود تصویر نهایی که مخاطب می‌بیند واقعی‌تر و با گستره رنگی وسیع‌تری باشد. تا به امروز تنها سامسونگ موفق به تولید ماده نانو کریستال فاقد کادمیوم شده و این تکنولوژی نیز انحصاراً در اختیار این شرکت است. عنصر کادمیوم که با نماد Cd نمایش داده می‌شود، ماده‌ای کاملاً سمی و مضر برای انسان است و اتحادیه اروپا استفاده از این ماده را در ساخت تلویزیون ممنوع کرده است. نانوفناوری، توانمندی تولید و ساخت مواد، ابزار و سیستم های جدید با در دست گرفتن کنترل در مقیاس نانومتری یا همان سطوح اتمی و مولکولی، و استفاده از خواصی است که در این سطوح ظاهر می شوند. یک نانومتر برابر با یک میلیاردم متر (۹-^۱۰ متر) می باشد. این اندازه ۱۸۰۰۰ بار کوچکتر از قطر یک تار موی انسان است. به طور میانگین ۳ تا ۶ اتم در کنار یکدیگر طولی معادل یک نانومتر را می سازند که این خود به نوع اتم بستگی دارد. به طور کلی، فناوری نانو، گسترش، تولید و استفاده از ابزار و موادی است که ابعادشان در حدود ۱-۱۰۰ نانومتر می باشد. فناوری نانو به سه سطح قابل تقسیم است: مواد، ابزارها و سیستم ها. موادی که در سطح نانو در این فناوری به کار می رود، را نانو مواد می گویند. ماده ی نانو ساختار، به هر ماده ای که حداقل یکی از ابعاد آن در مقیاس نانومتری (زیر ۱۰۰ نانومتر) باشد اطلاق می شود. این تعریف به وضوح انواع بسیار زیادی از ساختارها، اعم از ساخته دست بشر یا طبیعت را شامل می شود. منظور از یک ماده ی نانو ساختار، جامدی است که در سراسر بدنه آن انتظام اتمی، کریستال های تشکیل دهنده و ترکیب شیمیایی در مقیاس چند نانومتری گسترده شده باشند. در حقیقت این مواد متشکل از کریستال ها یا دانه های نانومتری هستند که هر کدام از آنها ممکن است از لحاظ ساختار اتمی، جهات کریستالوگرافی یا ترکیب شیمیایی با یکدیگر متفاوت باشند. همه مواد از جمله فلزات، نیمه هادی ها، شیشه ها، سرامیک ها و پلیمرها در ابعاد نانو می توانند وجود داشته باشند. همچنین محدوده فناوری نانو می تواند به صورت ذرات بی شکل(آمورف)، کریستالی، آلی، غیرآلی و یا به صورت منفرد، مجتمع، پودر، کلوئیدی، سوسپانسیونی یا امولسیون باشد. کوچک شدن اندازه ذرات در حد نانومتر سبب تغییراتی در خواص فیزیکی و شیمیایی آنها می‌شود. مهمترین آنها عبارتند از: افزایش نسبت سطح به حجم(surface area)و ورود اندازه ذره به قلمروآثار کوانتمی. کریستال مواد معدنی جامدی که اجزای سازندهٔ آنها (مولکول، اتم یا یونها) در سه جهت فضایی به صورت منظمی کنار هم قرار گرفته باشند یا دارای نظم بلورشناسی باشند، کریستال یا بُلور می‌گویند. ساختارهای بلورین نظم بلند دامنه داشته و می تواند خواص همسانگرد یا ناهمسانگرد داشته باشد. همچین مواد بلوری موادی است که اتم هایشان در یک آرایش منظم یا تکراری حول فاصله اتمی بزرگ مرتب شده اند. در حالت ایده‌آل اتم‌های یک قطعه بلور، منظم در یک آرایه ۳ بعدی کنار هم قرار گرفته‌اند. تولید بلور ایده‌آل در ابعاد چند میلی‌متر مکعب بسیار دشوار است و در اکثر بلورها هر چند میکرومتر مسیر آرایه تغییر می‌کند. چنین بلورهایی، چند بلوری (پلی‌کریستال) نامیده می‌شود. برای مثال اگر یک دانه نمک را زیر میکروسکوپ قرار دهیم، مشاهده می‌کنیم که هر چند میکرومتر مسیر بلور آن تغییر کرده. پلی‌کریستالی که ابعاد بلورهای آن در حد چند نانومتر است، «نانو بلور» نامیده می‌شود.