دانلود مقالات ISI درباره نورفلوکساسین + ترجمه فارسی

نورفلوکساسین Norfloxacin یک آنتی بیوتیک از دسته فلوروکینولون هاست که در چندین سال اخیر مصرف رو به رشدی داشته است. یکی از دلایل مصرف رو به رشد این آنتی بیوتیک اثر فوری آن در مهار عفونت هاست که به سرعت تلفات را در گله کاهش می دهد. نورفلوکساسین برای درمان عفونت‌های ادراری، کیست و یا پروستات مزمن به کار می‌رود. این دارو با مهار DNA پلیمراز باکتریایی موجب مهار رونویسی، تکثیر، اصلاح و نوترکیبی DNA می گردد که از این طریق موجب مرگ باکتریایی می گردد. فارماکوکینتیک نورفلوکساسین: حدود 30 تا 40درصد یک دوز خوراکی جذب می شود. اوج غلظت پلاسمایی 5/1 میکروگرم در میلی لیتر طی 1 تا 2 ساعت بعد از یک دوز خوراکی 400 میلی گرمی حاصل می شود. حضور غذا می توان جذب را به تأخیر بیاندازد. نیمه عمر پلاسمایی بین 3 تا 4 ساعت می باشد که در اختلالات کلیوی و در مواردی که کلیرانس کراتینین کمتر از 30 میلی لیتر در دقیقه می باشد افزایش می یابد. نیمه عمر پلاسمایی در حدود 5/6 ساعت گزارش شده است. این دارو حدود 14درصد به پروتئین های پلاسما متصل می شود. احتمالاً به صورت وسیع توزیع می شود اما اطلاعات موجود در این زمینه محدود می باشند. نورفلوگزاسین به خوبی در بافت های راه ادراری- تناسلی نفوذ می کند. از جفت عبور می کند و نسبتاً غلظت های بالایی از آن در صفرا به چشم می خورد. حدود 30% از دوز تجویزی به صورت تغییر نکرده طی 24 ساعت در ادرار دفع می گردد که باعث ایجاد غلظت های ادراری بالا می شوند. این دارو در PH ادراری 5/7 کمترین حلالیت را دارد. دفع ادراری از طریق ترشح توبولی و فیلتراسیون گلومرولی رخ می دهد و توسط پروبنسید کاهش می یابد اگرچه به طور کلی غلظت های پلاسمایی دارو تحت تأثیر قرار نمی گیرند. مقداری متابولیسم در مورد این دارو رخ می دهد که احتمالاً در کبد می باشد و متابولیت های متعددی در ادرار به چشم می خورند که بعضی دارای فعالیت آنتی باکتریال می باشند. حدود 30% دوز خوراکی از طریق مدفوع برداشت می شود. عوارض جانبی نورفلوکساسین: ۱تا۱۰درصد: تهوع، گیجی، سردرد، کرامپ شکمی، خستگی. کمتر از۱درصد: دردشکمی، عصبانیت، درد عضله و مفصل، آرتروز، ناهماهنگی حرکات، درد پشت، طعم تلخ، گیجی، افسردگی، یبوست، اسهال، سوء هاضمه، تب، خونریزی گوارشی، سوزش سردل.