دانلود مقالات ISI درباره پرولاکتین + ترجمه فارسی

پرولاکتین ( Prolactin ) هورمونی است که از هیپوفیز(غده ای در مغز) ترشح می شود. هورمون پرولاکتین در طی دوران حاملگی و شیردهی افزایش می یابد. پرولاکتین به طور طبیعی در مقادیر کم در مردان و در زنان غیر باردار وجود دارد. نقش اصلی پرولاکتین، در روند شیردهی (تولید شیر پستان) است. میزان پرولاکتین معمولا در طول بارداری و درست پس از زایمان بالا است. در طی حاملگی، هورمونهای پرولاکتین، استروژن و پروژسترون، توسعه شیر پستان را تحریک می کنند. پس از زایمان، پرولاکتین به شروع و حفظ شیر پستان کمک می کند. آزمایش پرولاکتین آزمایش پرولاکتین یا آزمایش PRL برای تعیین سطح پرولاکتین خون انجام می شود؛ این آزمایش در کسانی انجام می شود که مشکوک به بالا بودن پرولاکتین باشند. یعنی خروج شیر از سینه (گالاکتوره ) ، تاخیر در پریود، اختلالات بینایی و. . . داشته باشد. هم چنین از این آزمایش برای تشخیص ناباروری و ناتوانی جنسی در مردان، تشخیص ناباروری در زنان، تشخیص تومور تولید کننده پرولاکتین (پرولاکتینوما) و. . . درخواست می شود. اثرات افزایش پرولاکتین در زنان: - اختلالات تخمک گذاری - قطع یا نامنظمی دوره های قاعدگی - ترشح شیر از پستان ها در زمانی که در دوران بارداری یا شیردهی نیستند اثرات افزایش پرولاکتین در مردان: - اختلالات عملکرد جنسی - کاهش موهای بدن و توده عضلانی - تاخیر در بلوغ و بروز صفات ثانویه جنسی البته فردی که دارای یک تومور پرولاکتینومای بزرگ باشد ممکن است دچار سردرد و اختلالات بینایی شود. این بدان علّت است که عصب بینایی در نزدیکی غده هیپوفیز قرار دارد و ممکن است در اثر تومورهای بزرگ آسیب ببیند. انواع هیپرپرولاکتینمی (افزایش پرولاکتین ) هیپرپرولاکتینمی ناشی از پرولاکتینوما پرولاکتینوما یک تومور داخل هیپوفیز است که باعث افزایش پرولاکتین می شود. قدم اول در درمان این تومور تجویز داروهایی است که تولید پرولاکتین را کاهش داده و تومور را کوچک می کنند. دارویی که اغلب استفاده می شود کابرگولین (داستینکس) و بروموکریپتین هستند. کابرگولین در دوزهای بالا و در مصرف دراز مدت باعث اشکالات دریچه های قلب می شود اما دوزهایی از دارو که جهت باردار شدن استفاده می شوند، چنین عارضه ای ایجاد نمی کنند. بروموکریپتین و کابرگولین را دردوران بارداری نیز می توا استفاده کرد. عوارض جانبی احتمالی می تواند سبک سری، تهوع و سر درد باشد. برای کاهش این عوارض، 2 راه داریم: 1. دارو را از دوز خیلی کم شروع کنیم و بتدریج اضافه کنیم. 2. یا بروموکریپتین را بصورت شیاف واژینال استفاده کنیم. . به این علّت که تومور ممکن است مجدداً رشد کند، پس از قطع درمان نیز شما باید برای معاینه و بررسی های لازم به پزشک خود مراجعه کنید. در بعضی از بیماران، مصرف دارو سطح هورمون را پایین نمی آورد و یا تومور را کوچک نمی کند. در این حالت ممکن است لازم باشد مقدار بیشتری دارو مصرف کنید. در صورتی که باز هم دارو مؤثر نبود و یا شما دچار عوارض جانبی استفاده از دارو شُدید، ممکن است لازم باشد برای برداشتن تومور عمل جراحی صورت بگیرد. احتمال اینکه عمل جراحی و داروها مؤثر نباشند خیلی کم است. در این موارد پرتودرمانی می تواند گزینه ای مناسب برای کوچک کردن تومور باشد. هیپرپرولاکتینمی ناشی از مصرف داروها در صورتی که پزشک شما فکر کند دارویی که شما در حال مصرف آن هستید باعث افزایش پرولاکتین شده است، ممکن است به شما بگوید که دارو را حداقل به مدت سه روز قطع کنید. (داروهای خود را بدون این که پزشک به شما بگوید قطع نکنید). پس از طی شدن دوره قطع دارو پزشک مجدداً دستور انجام آزمایش خون برای اندازه گیری سطح پرولاکتین را خواهد داد تا بررسی کند سطح هورمون به میزان طبیعی برگشته است یا خیر. هیپرپرولاکتینمی ناشی از هیپوتیروییدی هنگامی که کم کاری تیرویید باعث بروز هیپرپرولاکتینمی شود، فرد باید تحت درمان با هورمون های تیروییدی قرار گیرد. معمولاً این درمان باید تا آخر عمر ادامه پیدا کند. هیپرپرولاکتینمی ایدیوپاتیک (بی علّت) گاهی پزشکان نمی‌توانند علّتی برای هیپرپرولاکتینمی پیدا کنند. به این حالت ایدیوپاتیک (Idiopathic) گفته می شود. در بعضی از بیماران با هیپرپرولاکتینمی ایدیوپاتیک سطح پرولاکتین با گذشت زمان خود به خود طبیعی می شود. در صورتی که این اتفاق در طی چند ماه رُخ ندهد بیماران علامت دار تحت درمان با داروهای کابرگولین و یا بروموکریپتین قرار خواهند گرفت. افزایش پرولاکتین ● افزایش پرولاکتین در موارد زیر رخ می دهد: دوران بارداری و پس از زایمان - وجود پرولاکتینوما در هیپوفیز - بیماری های هیپوتالاموسی - کم کاری تیروئید - سندرم تخمدان پلی کیستیک و. . البته ،استرس ، بیماری، تحریک نوک پستان ها و تحریکات جنسی، تروما (آسیبهایی مثل تصادف) و حتی ترس از آزمایش خون ممکن است باعث افزایش خفیف پرولاکتین شوند.