دانلود مقالات ISI درباره پیریمیدین + ترجمه فارسی

پیریمیدین Pyrimidine به ترکیب شیمیایی گفته می شود که ساختاری حلقوی شبیه به حلقه بنزن یا پیریدین دارد که متشکل از دو اتم نیتروژن در موقعیت های ۱ و ۳ حلقه شش‌ضلعی خود است. پیریمیدین ها به همراه پورین ها سازنده ی بازهای آلی هستند که در ساختار DNA به صورت نوکلئوتید شرکت دارند. سه باز آلی سیتوزین، تیمین و اوراسیل که در ساختار DNA و RNA پیدا می‌شوند، از مشتقات پیریمیدینی هستند. سیتوزین و تیمین در ساختار DNA از طریق پیوندهای هیدروژنی به پورین متناظر خود متصل می شوند. پیریمیدین یک ترکیب آلی با نقطه ذوب ˚C 22-20 و نقطه جوش ˚C124-123 می باشد ترکیبی قطبی محسوب می شود و محلول در آب و اتانول است. پیریمیدین یک ترکیب مسطح می باشد که از قاعده هوکل تبعیت می کند یعنی تعداد الکترون‌های پای آن زوج می باشد و به همین جهت آروماتیک است. از سنتز زیستی پیریمیدین در گیاهان نسبت به آنچه در ارگانیسم ها می شناسیم کم تر استفاه می شود. به طور کلی پیریمیدین ها از اهمیت بالایی برخوردار هستند، به دلیل اینکه در ساختمان پایه ترکیبات طبیعی متعددی وجود دارند. تحقیقات به عمل آمده بر روی مشتقات جوش خورده پیریمیدین با هتروسیکل ها حاکی از آن است که این ترکیبات فعالیت ضدقارچی خوبی دارند. مشتقات پیریمیدین دارای گستره وسیعی از کاربرد های داروئی هستند. مشتقات پیریمیدین در ترکیب تعدادی از داروهای مفید وجود دارند. گزارش هایی از مشتقات پیریمیدین به عنوان مواد ضد باکتری، ضددرد، ضدویروس، ضد التهاب، ضد HIV، ضدسل، ضد سرطان، ضد پارکینسون و ضد قارچ و همچنین بعنوان داروی خواب آور در منابع شیمی ارائه شده است.