دانلود مقالات ISI درباره پروتئین های نوترکیب + ترجمه فارسی

پروتئین های نوترکیب ترکیبی جدید از ژن هایی هستند که DNA را تشکیل می دهند. پروتئین های نوترکیب از توالی های DNA کلون شده ساخته شده اند که معمولا آنزیم یا پروتئین را با عملکرد شناخته شده کپی می کنند. در خصوص پروتئینهای نوترکیب می توان گفت: روشهای تولید پروتئینهای نوترکیب به عنوان روشهای مورد نیاز و اساسی در علم بیوتکنولوژی امکان تولید بسیاری از مولکولهای حیاتی مانند داروها، انسولین و پروتئینهای خون، هورمونها مثل هورمون های رشد و واکسنها و غیره را فراهم می نماید. برای تولید پروتئینهای نوترکیب از تکنیکهای (molecular cloning ) استفاده می شود که در آن ژن مورد نظر توسط حاملهایی به نام وکتور درون باکتریهای مخصوصی وارد شده تا بعنوان جزئی از ژن باکتری و به همراه آن تکثیر شده و پروتئین مورد نظر همراه با سایر پروتئینهای باکتری بیان کرد. سپس با روشهای مختلف کروماتوگرافی ستونی پروتئینها خالص سازی شده و خصوصیات آن از لحاظ فعالیت بیولوژیکی و ساختمانی با روشهایی مانند روش ELISA مورد بررسی قرار می گیرد. پس از طی مراحل ذکر شده پروتئین مذکور به عنوان دارو مکمل و یا در زمینه های تحقیقاتی مورد استفاده قرار می گیرد. پروتئین های نوترکیب نسبت به سایر پروتئین ها دارای مزیت هایی هستند. یکی از این مزیت ها آن است که نسخه کپی شده و بازنویسی شده از ژن انسانی میتواند همانند دقیقی از ترکیب طبیعی بدن باشد و بطور اختصاصی عمل نماید و نسبت به آن نیز واکنش ایمنی کمتری در بدن داشته باشد. ثانیا پروتئین های نوترکیب بطور موثرتر و با هزینه کمتری و با فراوانی بیشتری تولید می شوند. تاریخچه: در دهه ۱۹۷۰، تولید پروتئین‌های نوترکیب درمانی به صورت اقتصادی و با بازدهی بالا با استفاده از باکتری اشریشیاکلای آغاز شد. سپس در اوایل دهه ۱۹۸۰، اف. دی. ای نخستین داروی پروتئینی نوترکیب (انسولین انسانی نوترکیب) تولید شده در باکتری اشریشیاکلای نوترکیب را برای درمان دیابت تأیید کرد. از آن زمان به بعد میزبان‌های بیانی مختلف، مانند مخمر، قارچ‌های رشته‌ای، سلول‌های حشرات و سلول‌های پستانداران، حیوانات تراریخته و گیاهان برای تولید دارو‌های نوترکیب مختلف و یا پیچیده‌تر مانند پادتن مونوکلونال مورد استفاده قرار می‌گیرند.