دانلود مقالات ISI درباره شناخت اجتماعی + ترجمه فارسی

شناخت اجتماعی(به انگلیسی: Social cognition) فرآیندهای ذهنی است که به وسیله آن دنیای اجتماعی خود را معنا می کنیم که می تواند صحیح یا غلط و خطا باشد. در شناخت اجتماعی توجه به اطلاعات اجتماعی، ذخیره کردن، انسجام بخشی و در نهایت یادآوری مد نظر است. اطلاعات اجتماعی ما از صافی های شناختی ما که در ذهن ما وجود دارد عبور می کند و سازمان دهی می شوند و آن را تفسیر می کنیم. ما از طرح های ذهنی خود در فرآیند شناختی خود استفاده می کنیم. شناخت اجتماعی بیان می‌کند که ما چگونه به اطلاعات توجه می‌کنیم، آن‌ها را ذخیره می‌کنیم و در موقع لزوم به یاد می‌آوریم. به همین خاطر شناخت اجتماعی رابطه نزدیکی با ادراک اجتماعی دارد. زیرا هر دوی آنها درباره فرایندهای اساسی بحث می‌کنند که زیربنای فهم ما را از دنیای اجتماعی تشکیل می‌دهند. منابع خطا در شناخت اجتماعی -خطای برنامه ریزی که در نوع شناخت اثر می گذارد و دچار مشکل شناختی می شویم. -تفکرات سحری که در شناخت و تصمیم گیری های ما موثر هستند و ما را به خطا می رسانند. -تفکر بیش از حد در باب یک موضوع، خطا ایجاد می کند. -تفکر درباره ی عکس واقعیت های موجود، انسان را در تفکر درست دچار اشکال می کند. شناخت اجتماعی، نوعی تبیین رفتارهای پیچیده ی انسان ها و شناخت خود، دیگران و موقعیت های اجتماعی آنان است. انواع طرح ها در شناخت اجتماعی: 1- طرح های ذهنی(Schema): ما در مقابل اطلاعات منفعل نیستیم. بلکه آنها از صافی ساخت های اجتماعی عبور کرده و سازماندهی می شوند. به این فیلتر ها طرح های ذهنی می گویند. طرح های ذهنی تجربیات گذشته و مجموعه ای از اطلاعات به هم تنیده در مفاهیم مختلف است. نمونه ای از ساخت ذهنی تصورات انسان در باره افراد مسن است. 2- قاعده اکتشافی دسترس پذیری(Availability Heuristic): هرچه یاد آوری یک موضوع ساده تر باشد اهمیت آن نیز بیشتر تخمین زده می شود. مثلا در ترجیح سفر با اتومبیل و هواپیما به سرعت نمونه های مختلف تصادف و سقوط این دو که تجربه کرده یا شنیده ایم به خاطر آورده و در مورد هر کدام که غلبه دارد داوری می کنیم. این فایده در بسیاری از جاها مفید است و در موقعیت هایی نیز به خطا منجر می شود. تبلیغات بر این اساس استوار است که وقتی ما در باره یک کالا فکر می کنیم کالایی را تصور میکنیم که علامت کارخانه خاص بر آن نقش بسته. سوگیری توافق کاذب(False Consensus Bias) را نیز بر این اساس می توان شرح داد که می گوید دیگران تا حدود زیاد با دیدگاه ما موافقند 3-منابع خطا در شناخت اجتماعی: در پردازش اطلاعات از شیوه منطقی تفکر و استدلال در بعضی موادر استفاده نمی شود. برای درک دیگران شناخت اطراف خود دچار سوگیری هایی میشویم. 4. خودشناسی: اولین کسی که به اهمیت آن پی برد سقراط بود. در ادیان الهی به آن تاکید شده مثلا علی (ع) می فرماید در میان دو نوع شناخت خودشناسی سودمندتر است. گاهی انگیزه های واقعی رفتارمان از خودمان مخفی است. خودشناسی به ما در شناختن این انگیزه ها کمک می کند. از سوی دیگر خودشناسی باعث شناختن ظرفیت ها و استعداد هایی است که خدا به انسان داده است.