دانلود مقالات ISI درباره توریوم + ترجمه فارسی

توریوم(به انگلیسی: Thorium) از عنصرهای شیمیایی جدول تناوبی است. نشانه کوتاه آن Th و عدد اتمی آن ۹۰ است. توریوم یکی از پُر چگالی‌ترین مواد موجود روی این کره خاکی است، که حدود ۲۰ میلیون برابر زغال سنگ انرژی دارد و می‌توان به عنوان یک منبع ایدئال انرژی از آن بهره گرفت. Jons Jacob Berzelius شیمیدان سوئدی، در سال 1828 توریم را کشف نمود و نام آنرا از نام Thor خدای نورس جنگ برگرفت. این فلز تا قبل از اختراع توری چراغ در سال 1885 هیچگونه کاربردی نداشت. توریم در بیشتر سنگها و خاکها در مقادیر بسیار کم وجود دارد و فراوانی آن سه برابر اورانیوم بوده، تقریبا" به اندازه سرب متداول است. معمولا" خاک، محتوی تقریبا" 6ppm توریم است. این عنصر در کانی‌های زیادی وجود دارد که رایج ترین آنها ماده معدنی فسفات توریم خاکی و کمیاب ( مونازیت ) است که حاوی تقریبا" بیش از 12% اکسید توریم می‌باشد. اندوخته‌های زیادی از این عنصر در چندین کشور وجود دارد. توریم 232 بسیار آهسته فروپاش می‌شود ( نیم عمر آن تقریبا" سه برابر عمر زمین است)؛ ولی سایر ایزوتوپهای آن در زنجیره فرسایش خود و اورانیم وجود دارند. بیشتر این ایزوتوپها کم‌عمر هستند و لذا خیلی بیشتر از Th-232 رادیواکتیو می‌باشند، اگرچه در مقیاسهای زیاد کم‌اهمیت هستند. معادن توریم، فراوانتر از اورانیوم است و ماده معدنی اصلی آن که عبارتست از فسفات خاصی که ترکیب آن بسیار پیچیده است، مونازیت (Monazite) نام دارد. مهمترین معادن آن در هندوستان جنوبی و برزیل واقع است. معادن دیگری که وسعت آن چندان زیاد نیست، ولی از حیث میزان توریم بسیار غنی می‌باشد، در جزیره سیلان کشف شده است و نیز در این اواخر منابع مهمی شامل مونازیت در جزایر ماداگاسکار کشف کرده‌اند. سنگ معدنی دیگری از توریم که توریت (Thorite) نام دارد، در استرالیا، برزیل، ماداگاسکار، اسکاندیناویا، بریتانیا، ایالت متحده و روسیه وجود دارد. به هیچ وجه ممکن نیست که با دقت معین نماییم که در آینده چه میزان اورانیوم و توریوم در جهان استخراج خواهد شد و به مصرف تهیه انرژی خواهد رسید. البته با تولید مصنوعی این مواد رادیواکتیو و نیز سایر مکانیزم‌های تولید انرژی هسته‌ای از جمله همجوشی‌های کنترل شده، سبب شده است که دیگر مشکل جستجو و کشف معادن اورانیوم و توریم وجود نداشته باشد و یا این نیاز از راه های دیگر برطرف می‌شود. چرخه سوخت توریوم نوعی از چرخه سوخت هسته‌ای است که از ایروتوپ‌های توریوم به عنوان ماده باردار رآکتور در آن استفاده می‌شود. چرخه سوخت توریوم نسبت به چرخه سوخت اورانیوم دارای مزایایی است. از جمله مزایای این چرخه این است که دارای خواص فیزیکی و هسته‌ای بهتری است و تولید پلوتونیم و آکتینید کمتری دارد. نگرانی‌ها در مورد محدود بودن معادن اورانیوم باعث ایجاد توجه دانشمندان به این ماده جایگزین و کم خطر تر شده است. از آنجا که توریوم قابلیت‌های فراوانی در کاربردهای صلح آمیز از انرژی هسته‌ای دارد و در عین حال برای تولید سلاح‌های هسته‌ای مناسب نیست جایگزینی آن با چرخه اورانیوم مورد توجه مجامع بین المللی حامی صلح قرار گرفته است. تخمین زده شده است که ذخایر توریوم در زمین چهار برابر اورانیوم است. توریوم را می‌توان از ماسه مونازیت استخراج کرد. از آنجا که توریوم بر خلاف اورانیوم فقط یک ایزوتوپ دارد برای استفاده آن در رآکتور نیازی به جداسازی ایزوتوپ ها نیست. اثرات توریم بر روی سلامتی: همه انسانها از طریق غذا یا آب آشامیدنی مقداری توریم جذب می کنند و مقدار توریم موجود درهوا به قدری کم است که می توان جذب آن از راه هوا را در نظر نگرفت. در نزدیکی محل دفع زباله، مقدار زیای توریم وجود دارد. افرادی که در نزدیکی این محل ها زندگی می کنند نسبت به افراد عادی، در تماس با توریم بیشتری هستند زیرا از گرد و غباری که توسط باد آورده شده تنفس می کنند و در نتیجه مقدار توریم در غذایی که در نزدیکی این محل رشد می کند، زیاد می شود. افرادی که در معدن، صنایع یا آزمایشگاههای توریم کارمی کنند، بیشتر از حالت عادی در تماس با توریم هستند. مقدار توریم موجود در محیط زیست، به علت انتشار توریم از طریق دستگاههای فرآوری افزایش یافته است. تنفس توریم در محیط کاری، طی سالیان متمادی، احتمال بروز بیماریهای ریوی و سرطان ریه و لوزالامعده را افزایش می دهد. توریم می تواند ماده ژنتکی را تغییر دهد. افرادی که در تماس با توریم و به ویژه اشعه X هستند، بیماریهای کبدی را افزایش می دهند. توریم رادیواکتیو است و در استخوانها ذخیره می شود. به همین علت تماس طولانی با آن باعث سرطان استخوان می شود. تنفس مقدار زیادی از توریم کشنده است.