دانلود مقالات ISI درباره فاکتور نکروز تومور + ترجمه فارسی

فاکتور نکروز تومور، نام گروهی از سیتوکینها هستند که موجب آپوپتوز (خزان یاخته‌ای) سلول‌ها می‌شوند. این سایتوکین‌ها اغلب در سلول‌های ایمنی تولید می‌شوند و در بسیاری از واکنش‌های ایمنی بدن نیز نقش دارند. معروفترین عضو این خانواده فاکتور نکروز تومور آلفا (Tumor necrosis factor alpha|TNFA) است که از مونوسیتها مشتق می‌شود. تولید، ساختمان و گیرنده ها: بیگانه خوارهای تک هسته ای فعال شده، منشا اصلی تولید TNF هستند. البته سلول های تحریک شده با آنتی ژن،سلول های NK و ماست سل ها نیز می توانند این سیتوکین را تولید کنند. قویترین محرک تولید TNF توسط ماکروفاژها،LPS است و در عفونت های باکتریایی گرم منفی که LPS آزاد می شود ممکن است مقادیر زیادی از این سیتوکین تولید شود. انترفرون های گامای سنتز شده توسط سلول های Tو NK اثر تقویتی بر تولید TNF توسط ماکروفاژهای تحریک شده با LPS دارد. بیگانه خوارهای تک هسته ای TNF را به صورت یک پروتئین غشایی نوع دوو غیر گلیکوزیله می سازند که دارای یک انتهای آمینی داخل سلول و یک انتهای کربوکسیلی بزرگ در خارج از سلول است. TNF طبیعی به شکل هرمی سه وجهی است که هر وجه آن در بردارنده یک زیر واحد است. جایگاههای اتصال به گیرنده در قاعده هرم قرار دارد در نتیجه TNF می تواند همزمان به بیش از یک گیرنده متصل شود. اثرات بیولوژیک: عملکرد فیزیولوژیک اصلی TNF فراخوانی مونوسیت ها و نوتروفیل ها به جایگاههای عفونی و فعال کردن این سلول ها به منظور از بین بردن میکروب ها است. TNF از طریق اثرات مختلفی که بر روی سلول های اندوتلیال رگی و لکوسیت ها دارد این اعمال را نجام می دهد. ۱-TNF سلول های اندوتلیال رگی را وادار به بیان مولکول های چسبندگی می کند. این مولکول ها باعث چسبندگی نوتروفیل ها و سپس مونوسیت ها و لنفوسیت ها به سطح اندوتلیوم می شوند. مهمترین این مولکول های چسبندگی، انتگرین های لکوسیتی و سلکتین های انوتلیال است. ۲-TNF سلول های اندوتلیال و ماکروفاژها را وادار به ترشح کموکین می کند که باعث کموتاکسی و فراخوانی لکوسیت ها می شوند. به علاوه بیگانه خوارهای تک هسته ای را وادار به ترشح IL-1 می کند که اثراتی بسیار شبیه به خودTNF دارد. در عفونت های شدید، مقدار زیادیTNF تولید می شود که منجر به عوارض سیستمیک بالینی و پاتولوژیک می شود. در صورتی که محرک تولید TNF به اندازه کافی قوی باشد آنقدر سیتوکین تولید می کند که وارد جریان خون می شودو به عنوان هورمونی اندوکرین در بافت های دور دست نیز اعمال اثر می کند.