دانلود مقالات ISI درباره بی‌اشتهایی عصبی + ترجمه فارسی

بی‌اشتهایی عصبی (Anorexia nervosa) یک اختلال تغذیه‌ای است که باعث می‌شود افراد در مورد وزن خود و غذایی که می‌خورند، وسواس فکری داشته باشند. افراد مبتلا به عارضه بی‌اشتهایی عصبی، سعی و کوشش فراوانی در جهت نگهداری وزنشان در محدوده خیلی پایین‌تر از میزانی که نسبت به سن و قدشان طبیعی است، می‌کنند. جهت جلوگیری از افزایش وزن و یا به منظور ادامه کاهش وزن، افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی، ممکن است گرسنگی زیادی تحمل کنند و یا به حد افراط ورزش نمایند. بی اشتهایی عصبی، معروف به بی اشتهایی، اختلال در خوردن می‌باشد که منجر به کاهش وزن شدید می‌گردد. ویژگی‌های اصلی این اختلال عبارتند از کاهش وزن غیر طبیعی، ترس شدید از اضافه وزن و درک نادرست از وزن بدن فرد. مطابق با اتحادیه ملی بیماری‌های روانی، بی اشتهایی عمدتا در زنان نوجوان تشخیص داده می‌شود. با این حال این بیماری در کودکان در سن 7 سالگی و در بزرگسالان در سن 80 سالگی نیز مشاهده می‌شود. افراد مبتلا به عارضه بی‌اشتهایی عصبی، سعی و کوشش فراوانی در جهت نگهداری وزنشان در محدوده خیلی پایین‌تر از میزانی که نسبت به سن و قدشان طبیعی است، می‌کنند. جهت جلوگیری از افزایش وزن یا به منظور ادامه کاهش وزن، افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی، ممکن است گرسنگی زیادی تحمل کرده یا به حد افراط ورزش کنند. در حقیقت بی‌اشتهایی عصبی، مشکلی عمده در خصوص غذا نیست، بلکه روشی ناسالم جهت تلاش و کوشش در غلبه بر مشکلات احساسی است. وقتی شما مبتلا به این عارضه هستید، اغلب لاغری را با ارزش‌های فردی یکسان فرض می‌کنید. علت دقیق بی اشتهایی عصبی ناشناخته است، اما اعتقاد بر این است که اختلال برگرفته از ترکیب محرک‌های احساسی، روانی، اجتماعی و جسمی است و ژنتیک و هورمون منجر به توسعه آن می‌شوند. فشار بیش از حد جامعه در خصوص لاغر و جذاب به نظر رسیدن نیز ممکن است عاملی موثر در بروز این اختلال باشد. افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری ممکن است با بی اشتهایی مبارزه نمایند. جهت کاهش وزن و حفظ وزن کم، افرادی که دارای بی اشتهایی هستند مواد غذایی با کالری کم می‌خورند، عادات غیر طبیعی غذا خوردن دارند و بیش از حد ورزش می‌کنند. برخی افراد همچنین از مسهل، مدرها (ادرار آورنده) یا داروهای تهوع آور جهت از بین بردن غذایی که خورده‌اند استفاده می‌کنند. بی‌اشتهایی می‌تواند عوارض بی‌شماری به همراه داشته باشد و در حادترین شکل آن، می‌تواند منجر به مرگ شود. ممکن است مرگ به طور ناگهانی رخ دهد، حتی وقتی که فرد خیلی هم کاهش وزن نداشته باشد. ممکن است این امر ناشی از ضربان نامنظم و غیرطبیعی قلب (آریتمی) باشد، و یا به علت عدم تعادل الکترولیت‌ها و املاح مثل سدیم، پتاسیم و کلسیم که توازن مایعات بدن شما را حفظ می‌کنند، باشد.