دانلود مقالات ISI درباره نگرش + ترجمه فارسی

نگرش یا Attitude از جمله مفاهیم و واژه‌هایی است که همه‌ی ما به نوعی با آن آشنایی داریم. تقریباً همه‌ی سخنرانان انگیزشی، بنای حرفهای خود را بر پایه‌ی همین یک کلمه قرار داده‌اند و نان خود را از همین یک واژه می‌خورند. اما تعریف نگرش چیست؟ خصوصاً با توجه به اینکه در شاخه‌های مختلف علوم، تعریف نگرش به شیوه‌های متفاوتی ارائه می‌شود لازم است بدانیم که واژه نگرش در مدیریت رفتار سازمانی دقیقاً به چه مفهومی اشاره دارد. تعریف نگرش در کتابهای درسی قدیمی مدیریت رفتار سازمانی،‌ تعریفی ساده‌تر بود و بعدها شکل آن کمی تغییر کرد. اجزای شکل دهنده نگرش شناختی: بخش شناختی نگرش به اجزایی مانند باورها، افکار و ویژگی‌هایی که ما به هر موضوعی نسبت می‌دهیم تقسیم می‌شود. بسیاری از مواقع، ویژگی که هر فرد به یک موضوع نسبت می‌دهد به مثبت و منفی تقسیم می‌شود. عاطفی: احساسات یا عواطفی که نسبت به یک موضوع دارید به این بخش از نگرش ما مربوط است. واکنش‌های عاطفی به شیوه‌های مختلف، نگرش را تحت تاثیر قرار می‌دهند. بطور مثال، بسیاری از مردم از عنکبوت ترس دارند. بنابراین همین واکنش عاطفی منفی ممکن است که باعث این گردد که شما نگرش منفی نسبت به عنکبوت داشته باشید. رفتاری: بخش رفتاری نگرش به رفتارهای گذشته و همچنین تجربیات در مورد یک موضوع مرتبط است. ممکن است افراد نگرش فعلی خود را از رفتار قبلی خود برداشت نموده باشند. اهمیت نگرش: نگرش ها با توجه به تعاریف مزبور، در زمینه سازی و شکل دهی به رفتارها، ایجاد انگیزش ، ارضای نیازها و جهت دهی به گرایش ها تاثیر جدی دارند. به همین دلیل مطالعه آن ها بخش عمده ای از علم روان شناسی اجتماعی را به خود اختصاص داده است. به طوری که « هیج مفهوم مجردی نتوانسته است همچون مفهوم نگرش موقعیت عمده ای در روان شناسی اجتماعی کسب کند ». در ادامه به برخی از کارکرد ها و آثار مترتب بر شناخت نگرش ها اشاره می شود: 1. امکان پیش بینی رفتار: آگاهی از نگرش ها به طورنسبی فرد را قادر به پیش بینی رفتارها می سازد. البته روشن است که رفتارها از عوامل متعددی ناشی شده و شرایط و موقعیت های گوناگونی در شکل گیری و تعدد آن ها موثر است. اما همه ی این عوامل و شرایط، رفتار را در بستر همساز با نگرش ها جهت می دهند. و با مرور زمان و استمرار عمل برخی از تعارضات بدوی نیز، که معمولا میان این دو واقع می شود، جای خود را به سازگاری و التیام می دهند، اگرچه از لحاظ نظری، استبعادی ندارد که در برخی افراد یا گروه ها بر اساس بعضی رفتارها و تحت شرایط و اوضاع و احوال خاص فرهنگی – اجتماعی این تعارض میان رفتار و نگرششان به صورت ریشه ای همواره باقی بماند ( مانند اقلیت های مذهبی در برخی جوامع موجود). در حقیقت امکان پیش بینی درست رفتار بر اساس نگرش، به میزان همسازی میان این دو بستگی دارد. به عنوان مثال، در جایی که میان باورها ( عناصر شناختی ) و نگرش ها ( عناصر هیجانی ) ناهمسازی وجود داشته باشد، از نگرش نمی توان به عنوان یک مبنای مطمئن در پیش بینی رفتار استفاده کرد. به اعتقاد برخی، بسیاری از عواملی که پیش بینی رفتار را از روی نگرش ها امکان پذیر می سازند در یک چارچوب نظری در هم بافته شده اند و پیش بینی تنها با درک آن مجموعه امکان پذیر خواهد بود. قابل ذکر است که نگرش ها نیز همچون پاسخ های مربوط به محرک های رفتاری باید ارضا کننده باشند و به پاسخ هایی منجر شوند که به طور مستقیم، در شخص ایجاد خرسندی می کنند. در هر صورت، اگرچه رابطه ی میان برخی نگرش ها با نظام احتیاجت فرد، گروه یا جامعه دقیقا مشخص نیست، اما می توان ارتباطی هرچند مبهم یا با واسطه میان آن ها پیدا کرد. 2. نقش رفتار در شخصیت افراد: از جمله اموری که در توصیف و تشریح فرد دخالت تام دارد نگرش ها می باشند. اهمیت نگرش ها، که خود ناشی از به کار بردن نظام ارزش های فرد هستند، اگر بیشتر از نظام ارزش های مولد خود نباشد، دست کم به اندازه ی آن در شناخت فرد موثر است. 3. نقش نگرش در تشخیص پیش داوری ها: نگرش ها به تدریج، نوعی تجلی کلی غیر قابل فهمی در روش و سیاق زندگی اجتماعی ایجاد می کنند و با کمک ارزش ها و هنجارهای گروه خودی، به ارزیابی دیگران می پردازد. از همین زمان است که بعضی از نگرش های پیچیده و مبهم و از نظر منطقی توجیه ناپذیر پدیدار می شوند و منبع تغذیه پیش داوری های طبقاتی و گروهی می گردند.