دانلود مقالات ISI درباره آسیای مرکزی،آسیای میانه + ترجمه فارسی

این منطقه از آسیا یکی از مناطق بسته از جهان است که با منطقه آسیای مرکزی با صحراهای منحصر به فردش که با رودخانه‌های سیحون و جیحون مشهور آبیاری می‌شود که دارای سابقه‌ای طولانی می‌باشد که یکی از موفق ترین و متمدن مناطق جهان بود. هر چند مرز مشخصی برای آسیای مرکزی تعیین نشده است اما معمولا آن را شامل کشورهایی می‌دانند که از شوروی سابق برجای مانده‌اند و نامشان دارای پسوند «-ستان» است به علاوه افغانستان. آسیای مرکزی منطقه‌ای خشک است و اهمیت تاریخی آن به جایگاه ارتباطی‌اش برای اروپا و شرق آسیا برمی‌گردد که جاده ابریشم نام داشت. با این حال این منطقه دارای منابع نفت و گاز و ذخایر معدنی نیز بوده است که اهمیت آن در دوران معاصر آشکار شده است. پس از ابداع واژه آسیای میانه توسط روس ها در 1303 / 1924 گاه این واژه مترادف با عبارت آسیای مرکزی به کار می رود، در حالی که این دو از معنای یکسانی برخوردار نیستند. درباره ی آسیای مرکزی تعریف های مختلفی ارائه شده است. براساس برخی از این تعریف ها، آسیای مرکزی برابر است با: الف – ترکستان غربی؛ ترکستان ناحیه ای در آسیا است که از چهار سو به سیبری، بحر خزر، افغانستان، هند، تبت و مغولستان محدود می شود. این ناحیه به دو بخش شرقی (ترکستان، چین و مغولستان) و غربی (سرزمین های شوروی سابق) تقسیم می گردد. ب – پنج جمهوری قزاقستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان و قرقیزستان. ج – منطقه ای وسیع و متشکل از ایران، پنج جمهوری مذکور، افغانستان، تبت، سین کیانگ در چین و مغولستان. د – ماوراءالنهر که شامل نواحی شرقی رود جیحون و یا نواحی میان رودخانه های جیحون و سیحون است. در مورد این که آسیای میانه شامل چه کشورها و مناطقی است نیز به شکل ذیل اختلاف وجود دارد: الف – محدوده بین مغولستان و چین از شرق، ایران و افغانستان از جنوب، دریای خزر از غرب و سیبری از شمال. ب – پنج جمهوری قزاقستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان، قرقیزستان به علاوه ایران، پاکستان و افغانستان. ج – بخشی از سرزمین آسیایی شوروی سابق در محدوده دریای خزر، چین، منطقه آرال و دریاچه ی بالخاش. آسیای مرکزی ناحیه‌ای است که دسترسی به آن تا چندی پیش برای مسافران غیر ممکن می‌نمود. اگرچه این مشکل برطرف شده است ولی همچنان مسافران آسیای مرکزی با یک دیوار بوروکراسی به سبک شوروی مواجه می‌شوند. همچنین فساد به یک معضل در کشورهای این ناحیه مبدل شده است. با تمام این اوصاف محبوبیت آسیای مرکزی در میان مسافران رو به افزایش است، مسافرانی که می‌خواهند یکی از آخرین سرزمین‌های پیشتاز بزرگ را ببینند. آسیای مرکزی از نظر تاریخی و جغرافیایی، سرزمین شگرفی است. زمانی بخش‌های وسیعی از آسیای میانه، بخشی از شاهنشاهی ایران کهن بودند. ناحیه آسیای مرکزی همچون یک پل بین اروپا و آسیا جایگاه جاده ابریشم بوده است، مسیر تجاری قدیمی‌ای که در سده‌های اولیه بین دو قاره وجود داشت. این ناحیه در هزاره گذشته دگرگونی‌ها و چالش‌های بسیاری را تجربه کرد، از گسترش اسلام گرفته تا دوران چیرگی مغولان و «بازی بزرگ» بین امپراتوری بریتانیا و امپراتوری روسیه در سده 19.