دانلود مقالات ISI درباره شاگاس + ترجمه فارسی

شاگاس (به انگلیسی: Chagas disease)، یا تریپانوزومیازیس آمریکایی، یک بیماری انگلی استوایی ناشی از پروتوزوآ است. راه اصلی انتقال این بیماری از راه نیش حشراتی به نام ساس بوسه‌زن است. علائم این بیماری در طول عفونت تغییر می‌کنند. در مرحله اول، علائم معمولاً بروز نمی‌کنند یا خفیف هستند و شامل این موارد می‌شوند: تب، غدد لنفاوی متورم، سردرد یا تورم در ناحیه گزش. بعد از گذشت ۱۲–۸ هفته، بیماران وارد مرحله مزمن بیماری شده و در ۷۰–۶۰ درصد موارد علائم دیگری نمایان نمی‌شود. علائم این بیماری ۱۰ تا ۳۰ سال بعد از عفونت اولیه در ۳۰ تا ۴۰٪ باقیمانده بروز می‌کند. این علائم شامل بزرگ‌شدن بطن در ۲۰ تا ۳۰٪ افراد است که منجر به نارسایی قلبی می‌شود. ممکن است بزرگ‌شدن مری یا انبساط روده بزرگ در ۱۰٪ افراد رخ دهد. بیمارى شاگاس (تریپانوزومیاز Trypanosomiasis آمریکائی) نوعى بیمار مشترک بین انسان و حیوان است که عامل آن تریپانوزوماکروزى (Trypanosoma Cruzi) مى‌باشد؛ این انگل فقط در آمریکا یافت مى‌شود. بیمارى شاگاس به انسان عمدتاً از طریق ساس‌هاى ردووید (Reduviid Bug) آلوده صورت مى‌گیرد؛ این ساس به‌طور غیر یکنواخت از جنوب ایالات متحده تا جنوب آرژانتین دیده مى‌شود. عفونت تریپانوزوماى کروزى انسان، یک مشکل بهداشتى به‌ویژه در مناطق روستائى آمریکاى مرکزى و جنوبى محسوب مى‌شود. بیماری شاگاس اولین بار توسط دکتر کارلوس شاگاس، در سال ۱۹۰۹ کشف شد. شاگاس کشف کرد که انگل متهتن کروز پس از نشستن حشرات بر روی مدفوع حیوانات وارد بدن حشره شده و با نیش حشره آلوده بر روی پوست انسان، به بدن آن ها منتقل می شود. در این فرایند حشره ناقل پاتوژن، و انسان یا پستانداری که بیماری به آن منتقل می شد میزبان نام گذاری شد. شاگاس اولین دانشمندی بود که تمام جنبه های یک بیماری عفونی را کشف کرد. بیماری شاگاس trypanosomiasis آمریکا نیز نامیده می شود. زیرا این بیماری به طور عمده در آمریکا و بیشتر در مرز بین آمریکا مرکزی و ایالات متحده (به عنوان مثال، آرژانتین و بولیوی) شیوع دارد. این بیماری در این مناطق توسط ساس های بوسه زن منتقل می شود. به همین دلیل شاگاس در این مناطق همه گیر است. این بیماری در مرکز و جنوب امریکا نیز نسبتا شایع است. آمار افراد آلوده به بیماری شاگاس در سراسر جهان بین ۷٫۷ تا ۱۵ میلیون نفر است. از بین افراد آلوده کودکان بیشتر علائم حاد را از خود نشان می دهند. این سوسک ناقل ویروس خطرناکی است که عامل بیماری شاگاس است که تاثیرات خطرناکی روی سلامتی بدنمان می تواند بگذارد و نشانه هایی مانند بیماری آنفلوآنزا دارد و گاهی اوقات منجر به مرگ افراد می شود. گزارشات حاکی از آن است که این حشره موذی بی خطر به نظر می آید اما در واقع حامل انگل تریپانوزما کروزی هستند که هنگام ورود به بدن افراد موجب مرگ آن ها می شود. این انگل ها باعث بیماری شاگاس در میزبان می شوند که تاکنون 8 میلیون نفر را در سرتاسر دنیا مبتلا کرده است. علایمی که در معاینه فیزیکی می توان بیماری شاگاس را توسط آن تشخیص داد و یا به آن مشکوک شد عبارت است از: • کاردیومیوپاتی • بزرگ شدن کبد و طحال • بزرگ شدن گره های لنفاوی • ضربان قلب نامنظم (آریتمی) • تند شدن ضربان قلب (تاکی کاردی) • تست های آزمایشگاهی تشخیص بیماری شاگاس شامل: • کشت خون • عکس قفسه سینه با اشعه ایکس • اکو کاردیوگرافی • نوار قلب (ECG) • روشهای آزمایشگاهی وابسته به آنزیم (ELISA) • اسمیر خون محیطی • فاز حاد و فعال بیماری Chagas باید درمان شود. نوزادان متولد شده در صورت ابتلا به بیماری شاگاس نیز باید درمان شوند. • دو داروی مورد استفاده برای درمان بیماری شاگاس عبارتند از: benznidazole و nifurtimox. هر دوی این داروها دارای عوارض جانبی می باشند که صرفا می بایست توسط پزشک تجویز شده و زیر نظر پزشک استفاده شوند.