دانلود مقالات ISI درباره زورگیری مجازی، زورگیری سایبری + ترجمه فارسی

زورگیری مجازی یا زورگیری سایبری Cyberbullying به استفاده از ایمیل، چت‌روم، پی‌جو، تلفن همراه یا انواع دیگر ابزارهای فناوری اطلاعات برای واداشتن افراد به کاری خلاف میلشان گفته می‌شود. استفاده از فناوری برای زورگیری و تهدید اصلاً چیز جدیدی نیست. پیشتر، برقرار کردن تماس تلفنی بدون حرف زدن یک روش معمول اذیت و آزار دیگران بود و الان فناوری دیجیتال امکان روش‌های موثرتر و متنوع تری را برای مزاحمان اینترنتی و قربانیانشان فراهم آورده‌اند. این‌گونه زورگیری گاه به طور مکرر ادامه یافته و حالت خصمانه به خود می‌گیرد و به طور فزاینده‌ای در جوامع به ویژه در میان جوانان رخ می‌دهد. زورگیری مجازی به دو صورت مستقیم و غیر‌مستقیم انجام می‌شود. در زورگیری به صورت مستقیم زورگیران با ارسال محتوای زشت و زننده، از طریق تلفن همراه یا هر دستگاه هوشمند دیگری اقدام به آزار و اذیت یا تحقیر هدف مورد نظر خودشان می‌کنند. در این میان این زورگیران در چت‌روم‌ها و گروه‌های شبکه‌های اجتماعی پیام‌های مخاطره‌آمیز ارسال می‌کنند. ارسال کدهای مخرب شامل ویروس‌ها، بدافزارها و برنامه‌های هک از جمله موارد دیگری است که زورگیران مجازی از آن استفاده می‌کنند تا به مقصود خودشان برسند. در زورگیری غیر‌مستقیم، فرد زورگیر دو قربانی دارد. در واقع او فرد دیگری را مجبور می‌کند تا محتوای مورد نظرش را برای قربانی نهایی بفرستد. در بیشتر مواقع قربانیان از سوژه زورگیران خبری ندارند. این نوع زورگیری مجازی خطرناک‌ترین نوع زورگیری محسوب می‌شود؛ چرا که اغلب افراد بزرگسال را هدف قرار می‌دهد. بنابر آمار ارائه شده، تنها در آمریکا حدود 30 درصد از دانش آموزان در زورگیری – به عنوان قربانی، زورگیر و یا هر دو – درگیر هستند. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که 15 تا 25 درصد کودکان و نوجوانان در این کشور قربانی زورگیری بوده و 15 تا 20 درصد نیز اقدام به این کار می کنند. چهل و دو درصد کودکان و نوجوانان اعلام کرده‌اند که هنگام حضور در فضای مجازی گرفتار زورگیری سایبری شده‌اند. همچنین، احتمال قربانی شدن کودکان و نوجوانانی که دارای اضافه وزن و یا معلولیت‌های مختلف هستند در زورگیری سایبری 63 درصد بیشتر از کودکان و نوجوانان دیگر است.