دانلود مقالات ISI درباره بهداشت جهانی + ترجمه فارسی

بهداشت تنها عدم وجود ناتوانی و بیماری نیست، بلکه سلامت ذهنی، جسمی و اجتماعی نیز می باشد. بهداشت هم منطقه ای و هم جهانیست. پس تمام پزشکان، پرستاران و حرف وابسته به سلامت، می بایست در مورد بهداشت منطقه ای و جهانی مطلع باشند. بهداشت جهانی یک ایده نوین مهم است. انجمن پزشکی، از بهداشت بین الملل به این شکل یاد می کنند: “مشکلات، مصادیق و دغدغه های بهداشتی که مرزهای ملی را در می نوردند، میتوانند از مثالها و تجربیات مشابه دیگر کشور ها تاثیر پذیرند و به بهترین نحو با راه حل ها و اقدامات مشارکتی قابل پاسخ می باشند“. با این حال تنها مشکلات بهداشتی نیستند که از مرز کشورها گذشته یا در بین کشور های جهان مشترک می باشند؛ راه حل این مشکلات نیز می توانند از مرزها عبور کنند و بدون توجه به سطح توسعه، به اشتراک گذاشته شوند. از این رو تمامی کشورها هم می توانند از دیگر کشورها بیاموزند و هم تجربیات و اطلاعاتشان را در اختیار آنها قرار دهند. یک تعریف روشنی بخش جدید از بهداشت جهانی خیابان دوطرفه ای را به تصویر می کشد: مشکلات مشترک،راه حل های مشترک. این تعریف جدید به دلیل به تصویر کشیده شدن بهداشت جهانی، به عنوان مسیر مشترکات، دارای اهمیت بسیاری میباشد. سازمان بهداشت جهانی هم اکنون دارای یکصد و نود و دو کشور عضو است که در قالب شش منطقه جقرافیایی تقسیم شده اند. بیش از هشت هزارمتخصص شامل پزشکان، اپیدمیولوژیستها، مدیران، دانشمندان، سرپرستان امورمختلف و دیگر افراد متخصص از سراسر جهان گرد آمده اند تا در یکصد و چهل و هفت دفتر کشوری، شش دفتر منطقه ای و ستاد مرکزی آن در شهر ژنو سوئیس به توسعه سلامت و بهداشت در جهان کمک کنند. تقسیم بندی دفاتر در شش منطقه به شکل زیر است: • دفتر منطقه ای آفریقایی AFRO • دفتر منطقه ای برای کشورهای آمریکایی AMRO (یا PAHO) • دفتر منطقه ای برای کشورهای مدیترانه شرقی EMRO • دفتر منطقه ای کشورهای اروپایی EURO • دفتر منطقه ای کشورهای آسیای جنوب شرقی SEARO • دفتر منطقه ای کشورهای پاسیفیک غربی (غرب اقیانوس کبیر) WPRO سازمان بهداشت جهانی (WHO) یکی از آژانس‌های تخصصی سازمان ملل متحد است که نقش یک مرجعیت سازمان دهنده را بر بهداشت جامعه جهانی ایفا می‌کند. این آژانس در ۹ آوریل سال ۱۹۴۸ در ژنو (واقع در سوییس) تأسیس شد و حکم سرپرستی و منابعش را از سازمان بهداشت سابق، که خود آژانسی در جامعه ملل بود برگرفت. کشورهای عضو سازمان جهانی بهداشت نمایندگانی به «مجمع جهانی بهداشت» می‌فرستند، که ارگان اصلی تصمیم‌گیری این سازمان است. این مجمع هر سال در ماه مه تشکیل جلسه می‌دهد و علاوه بر تعیین دبیرکل سازمان برای پنج سال، سیاست‌های مالی سازمان را بررسی می‌کند و بودجه‌های پیشنهادی برنامه‌ها را بازبینی و تأیید می‌کند. مجمع همچنین ۳۶ عضو حود را به عنوان هیئت اجرایی برای سه سال برمی‌گزیند تا تصمیمات و سیاست‌های مجمع را به اجرا درآورند و به مشاوره دادن و تسهیل کارها بپردازند. همه اعضای سازمان ملل می‌توانند عضو سازمان بهداشت جهانی شوند. سایر کشورها در صورتی که تقاضای عضویت‌شان به تصویب اکثریت مجمع عموم جهانی بهداشت برسد، می‌توانند عضو شوند. ۱۹۳ کشور در حال حاضرعضو WHO هستند. تمام اعضای سازمان ملل به جز لیختن‌اشتاین عضو سازمان جهانی بهداشت هستند. دو کشور غیر عضو سازمان ملل نیو (Niue) و جزایر کوک هم عضو WHO هستند. سازمان بهداشت جهانی دارای شش دفتر منطقه‌ای آفریقا (برازاویل، کنگو)، آمریکا (واشنگتن دی‌سی، ایالات متحده)، مدیترانه شرقی (قاهره، مصر)، اروپا (کپنهاگ، دانمارک)، جنوب شرق آسیا (دهلی نو، هند) و غرب اقیانوسیه (مانیل، فیلی‌پین) است که تا حد زیادی دارای خود مختاری هستند و هرکدام کشورهای منطقه خود را پوشش می‌دهند. رئیس این دفترها که مدیر منطقه‌ای نام دارد بوسیله «کمیته منطقه‌ای» برای پنج سال انتخاب می‌شود. هر کمیته منطقه‌ای از وزاری بهداشت کشورهای عضو تشکیل می‌شود. علاوه بر این سازمان بهداشت جهانی در ۱۴۷ دفتر کشوری و رابط را در همه این مناطق اداره می‌کند. معمولاً در پایتخت هر کشور یک دفتر وجود دارد که ممکن است دفاتر اقماری در سایر مناطق کشور را سرپرستی کند. دفتر کشوری را یک پزشک تعلیم‌دیده با عنوان «نماینده سازمان جهانی بهداشت» اداره می‌کند که ملیت کشور مربوط را ندارد. دبیرکل فعلی آقای تئودور آدهانوم از کشور اتیوپی است.