دانلود مقالات ISI درباره بیماری های عصبی عضلانی، بیماری نوروموسکولار + ترجمه فارسی

بیماری های عصبی عضلانی یا بیماری نوروموسکولار Neuromuscular disease نام کلی گروهی از بیماری ها است که در آنها اعصابی که مسؤول حرکات ارادی عضلات انسان هستند، تحت تاثیر قرار می گیرند. بیماری نوروموسکولار از آزاردهنده‌ترین بیماری‌هایی است که سن و جنس نمی‌شناسد و بیشتر جنبه ژنتیکی دارد. بیماری‌هایی که با گزگز، سوزش و کاهش حس انگشتان دست و پا و در مراحل پیشرفته‌تر، ضعف پیشرونده عضلانی نمایان می‌شوند. نورون ها سلول های عصبی هستند که مسؤول انتقال پیام برای حرکات ارادی مثلاً تکان دادن دست و پا هستند و زمانی که نورون ها از بین بروند، ارتباط بین سیستم عصبی و عضلات از بین می رود. در نتیجه عضلات کار نمی کنند و ضعیف می شوند و تحلیل می روند. ضعف عضلات می تواند سبب اسپاسم و انقباضات ناخواسته عضلانی، درد، درگیری مفصل و مشکلات حرکتی شود و گاهی بر توانایی تنفس و عملکرد قلب نیز تاثیر منفی بگذارد. بسیاری از بیماری های عصبی عضلانی از طریق ژنتیک به ارث می رسند، یعنی در خانواده فرد وجود دارند یا در نتیجه یک تغییر در ژن (موتاسیون) در خود فرد ایجاد می شوند. بیشتر از۱۵۰ نوع بیماری عصبی عضلانی داریم. براساس اطلاعات موجود از هر 3000 تا 4000 نوزادی که متولد می شوند، یک نفر دچار یکی از بیماری های عصبی-عضلانی می باشد. ویژگی مبتلایان این است که معمولا دستگاه عصبی مرکزی و توان ذهنی طبیعی، اما بخش حرکتی بدن گرفتار است. نشانه های عمده در این بیماران عبارت است از: ضعف عضلات در دست ها و پا ها و گاهی تنه و عضلات خارجی چشم، مشکل در برخاستن، ایستادن، راه رفتن و بالارفتن از پله ها، خستگی زودرس، ضعف و نارسایی عضلات قلب و تنفس در مراحل پیشرفته. تشخیص این بیماری ها با معاینه توسط متخصص و انجام تست های خونی و بررسی فعالیت الکتریکی عضلات و سنجش انتقال عصبی و بررسی های ژنتیک خواهد بود. درمان بسته به نوع بیماری و شدت پیشرفت آن، شامل دارو درمانی و روش های جراحی و فیزیوتراپی خواهد بود. بیشتر بیماری های عصبی عضلانی هیچ درمان قطعی ندارند و هدف درمان، بهبود علایم، افزایش تحرک و افزودن به عمر بیمار است.