دانلود مقالات ISI درباره پلی آمین + ترجمه فارسی

پلی آمین (به انگلیسی: Polyamine) یک گروه ازترکیبات آلی هستند که دارای حداقل دو گروه آمین –NH ۲ هستند. این ترکیبها بسیار متنوعند و کارکردهای متعددی دارند از جمله پلی آمین‌های زیستی می‌توان به اسپرمیدین و از پلی آمین‌های ساختنی می‌توان به داروی پیپرازین اشاره کرد. پلی ­آمین ها مولکول هایی کوچک با وزن مولکولی کم می­باشند. آمین هایی آلیفاتیک با بار مثبت هستند که به طور وسیعی در ارگانیسم­های زنده یافت می­شوند. پلی­آمین­ها در همه­ی بخش­های سلول گیاهی از جمله هسته یافت می­شوند بنابراین این ترکیبات در گیاهان طیف وسیعی از فرآیندهای بیولوژیکی را در بر می­گیرند که شامل تقسیم سلولی، رشد، تمایز، پیری، جنین­زایی سوماتیک، تشکیل ریشه و اندام هوایی، تکامل گرده، گل­دهی، رسیدگی میوه و پاسخ به تنش­های محیطی می­باشد. این ترکیبات ضروری سلول­های گیاهی همانند فیتوهورمون­ها تنظیم موثر پروسه­های حیاتی مختلف گیاه را از جمله همانند سازی، رونویسی، تثبیت غشا و تعدیل فعالیت آنزیمی تحت شرایط تنش و نرمال انجام می­دهند. این ترکیبات باعث افزایش سنتز پروتئین، RNAو DNA می­شوند. غلظت پلی­آمین­ها در گیاه حدود -105–-109 M)) می­باشد که نسبت به غلظت فیتوهورمون­ها (-107–-1013 M) بسیار زیاد است. غلظت کل پلی­ آمین­ها و نسبت آن­ها به یکدیگر وابسته به گونه گیاهی، اندام و بافت و همچنین مرحله نموی گیاه می­باشد.