دانلود مقالات ISI درباره کارسینوم سلول سنگفرشی + ترجمه فارسی

کارسینوم سلول سنگفرشی(به انگلیسی: Squamous cell carcinoma) یا سرطان سلول سنگفرشی از یک نوع سلول بافت پوششی، سلول سنگفرشی است. این سلول‌ها بخش عمده‌ای از اپیدرم پوست، و این سرطان یکی از اشکال عمده‌ای از سرطان پوست است. سرطان سلول سنگفرشی پوست (SCC) قدرت تهاجم و متاستاز بالایی دارد. سرطان سلول بازال پوست (BCC) نیز شایع‌ترین نوع سرطان پوست است. این بدخیمی‌ها علاوه ‌بر شیوع به نسبت بالا در افراد میانسال و سالمند، شانس عود بالایی نیز دارند. در برخی از مطالعات، ارتباط این تومورها با سیتومگالو ویروس (CMV) نشان داده شده است. دکتر Laurin Council متخصص درماتولوژی از دانشگاه واشنگتن عنوان کرد در حالی که سایر سرطان های پوستی می تواند کشنده تر باشد اما شیوع آن ها در مقایسه با کارسینوم سلول سنگفرشی کمتر است. این نوع سرطان در صورت تشخیص به موقع قابل درمان می باشد بنابراین مهم است که افراد علائم این بیماری را بشناسند و مراقب پوست خود باشند. علائم احتمالی کارسینوم سلول سنگفرشی عبارت است از توده های پوستی سفید یا صورتی، لکه های فلس دار و خشن یا زخم هایی که بهبود نمی یابد. قرار گرفتن در معرض تابش فرابنفش مصنوعی یا طبیعی فاکتور خطری برای تمام انواع سرطان های پوست می باشد. برای محافظت از پوست آکادمی درماتولوژی آمریکا توصیه می کند که در فضای باز به دنبال سایه باشید، لباس های محافظتی مناسب بپوشید و از ضد آفتاب های ضد آب، با اس پی اف حداقل 30 و وسیع الطیف در برابر تابش فرابنفش استفاده کنید. این آکادمی توصیه می کند که هرگز از دستگاه های برنزه کننده استفاده نکنید. پیشگیری و تشخیص اولیه در مبارزه علیه سرطان پوست بسیار ضروری می باشد. علائم هشدار دهنده ملانوما، مرگ بارترین نوع سرطان پوست، معمولا قابل تعمیم به کارسینوم سلول سنگفرشی نمی باشد، بنابراین بسیار مهم است که مراقب لکه های مشکوک روی پوست خود باشید. خال ها تنها ضایعاتی نیستند که ممکن است دلالت بر سرطان پوست داشته باشند. هر توده پوستی جدید یا در حال تغییر می تواند علامتی هشدار دهنده باشد و شما فورا باید به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید. در بیشتر موارد کارسینوم سلول سنگفرشی می تواند با استفاده از جراحی یا سایر روش ها از بین برود. اما در صورتی که درمان نشده باقی بماند می تواند بزرگ تر شود. در موارد نادر سرطان می تواند گسترش یابد که در آن صورت درمان دشوار خواهد شد. سرطان سلول سنگفرشی در قسمتهایی ایجاد میشود که برای سالهای متمادی، دائماً در معرض تابش نور آفتاب بوده‌اند. گاهی اوقات، این شکل از سرطان پوست ممکن است از توده‌های پوسته دهنده‌ای به نام کراتوز آفتابی به وجود آید. این بیماری در مردان مسن تر از 60 سال با پوست روشن، شایع تر است. افرادی که با قطران ها و روغن های صنعتی سرو کار دارند، در معرض خطر بیشتری از نظر پیدایش سرطان سلول سنگفرشی هستند، اما همین افراد در صورتی که مسائل ایمنی را به دقت رعایت کنند، میزان خطر فرقی با افراد عادی نمی‌کند. با اجتناب از تماس طولانی مدت با نور خورشید میتوان از بیشتر سرطانهای سلول سنگفرشی جلوگیری نمود. سرطان سلول سنگفرشی به صورت یک ناحیه ضخیم شده و پوسته دهنده شروع می‌گردد آنگاه ضایعه به صورت زیر پیشرفت می‌کند: – یک توده سخت، بدون درد و به تدریج بزرگ شونده که دارای یک حاشیه نامنظم با رنگ قرمز تا قرمز متمایل به قهوه‌ای میباشد. – متعاقباً یک زخم عودکننده که بهبود نمی‌یابد، به وجود می‌آید. اگر در هر قسمت از بدنتان دچار یک توده پوستی بزرگ شونده یا زخمی که بهبود نمی‌یابد، شدید، در اولین فرصت ممکن با پزشکتان مشورت کنید. کارهایی که باید انجام شوند اگر پزشک مشکوک به سرطان سلول سنگفرشی شود، ممکن است ترتیب انجام یک نمونه‌برداری پوستی را بدهد که در آن قطعه کوچکی از بافت تحت بی‌حسی موضعی برداشته شده و از نظر وجود سلولهای سرطانی زیر میکروسکوپ بررسی گردد. اگر ضایعات سرطان سلول سنگفرشی در مراحل اولیه کشف شوند، معمولاً به روش جراحی قابل درمان هستند. گاهی اشعه درمانی به جای جراحی به کار می‌رود. اگر ضایعات بزرگ متعددی وجود داشته یا سرطان به بافتهای زیرین انتشار پیدا کرده باشد ممکن است انجام شیمی درمانی هم ضرورت پیدا کند. در صورت کشف بیماری در مراحل اولیه، حدود 9 نفر از هر 10 فرد مبتلا به سرطان سلول سنگفرشی به طور موفقیت‌آمیزی درمان می‌شوند، به ویژه ضایعات روی صورت، به درمان بخوبی پاسخ می‌دهند. اگر ضایعه دیر تشخیص داده شود، موفقیت درمان بستگی به میزان انتشار سرطان دارد. بهترین و تنها راه تشخیص این سرطان از طریق بیوپسی است. در این روش متخصص پوست قسمتی از پوست را نمونه برداری میکند. این تکه نمونه برداری شده در آزمایشگاه مورد بررسی قرار میگیرد. نوع درمان این سرطان بستگی به مقدار رشد این سرطان و میزان حجم درگیر شده دارد.