دانلود مقالات ISI درباره واکسیناسیون + ترجمه فارسی

واکسیناسیون (به نگلیسی: Vaccination )اقدام بسیارمهم و با ارزشی است که بوسیله آن با هزینه کم می‌توان از ابتلاء به بیماریهای عفونی جلوگیری کرد. با اجرای برنامه واکسیناسیون همگانی در جهان، شیوع بسیاری از بیماریهای خطرناک دربین شیرخواران، کودکان و بالغین کاهش بارزی پیدا کرده است بطوریکه اکنون شیوع بیماریهای خطیری چون دیفتری، کزاز، سیاه سرفه، سرخک و فلج اطفال با واکسیناسیون همگانی با موفقیت، کنترل و در بسیاری از کشورها عملا به حداقل میزان خود رسیده است، یا بیماری آبله که با واکسیناسیون همگانی و پیگیری جهانی ریشه‌کن شده است. موجود زنده، مانند بدن انسان به خودی خود نیروی مقاومت و غلبه یافتن بر میکروبها را دارد. این حالت را « مصونیت» می‌نامند. اما در برخی از موارد باید بدن را از خارج کمک کرد، تا چنین مصونیتی را پیداکند. در بسیاری از بیماریهایی که از ویروس پدید می‌آیند، اگر انسان یکبار آن بیماری را بگیرد و خوب بشود دیگر در برابر آن مصونیت پیدا می‌کند. مثلاً آبله، سرخک و آبله مرغان از بیماریهایی هستند که اگر یک بار انسان آنها را بگیرد، برای همیشه از آنها مصونیت پیدا می‌کند. یعنی دیگر آنها را هرگز نخواهد گرفت. برای بیش از 20بیماری انسان، اکنون واکسن تهیه شده است که تعدادی ازآنها بطور همگانی و بقیه در شرایط خاصی، مورد استفاده قرار می‌گیرند. تصمیم برای تهیه و استفاده از واکسن، جهت یک بیماری براساس نتیجه موازنه دو موضوع، یکی میزان احتیاج به واکسن و دیگری خطرات و عوارض ناشی از آن گرفته می‌شود. میزان اثر پیشگیری کننده واکسن یک بیماری، از مقایسه تعداد مبتلایان دو گروه افراد واکسینه شده و نشده‌ای که بطور تصادفی در معرض بیماری قرار می‌گیرند، بدست می‌آید. موثرترین واکسنها آنهائی هستند که مکانیسم پیشگیری حاصل از مرحله بهبودی در شکل طبیعی بیماری را تقلید کنند. اما بیماریهای دیگری مانند آنفلوانزا ممکن است چند بار به سراغ انسان بیایند. پس برای رهایی از چنگ آنها، بطور مصنوعی در انسان مصونیت ایجاد می‌کنند. بدین طریق که ویروس ضعیف شده آن بیماری را به بدن تزریق کرده، انسان را دچار یک حالت خفیفی از آن بیماری می‌نمایند. ولی چون این بسیار ضعیف است، انسان به زودی بهبود می‌یابد و پس از بهبودی کامل برای یک مدت طولانی در برابر آن مرض، مصونیت پیدا می‌کند. واکسیناسیون اقدام بسیارمهم و با ارزشی است که بوسیله آن با هزینه کم می‌توان از ابتلاء به بیماریهای عفونی جلوگیری کرد. بمنظور پیشگیری از بروز و شیوع بیماریهای عفونی و مسری بین انسان و دام و نیز اجرای برنامه اجرای برنامه ریشه کنی، کنترل و مبارزه با بیماریها از واکسن استفاده می شود. واکسن و واکسیناسیون بعنوان اولین اولویت کاری مسئولین بهداشتی هر کشور در جهت حفظ و ثبات سلامت جامعه، کنترل، مبارزه و ریشه کنی بیماریها قلمداد می گردد. جمله مشهور پیشگیری مقدم بر درمان است به تنهایی بهترین توجیه استفاده از واکسن می باشد. برای انجام مطلوب واکسیناسیون، بسته به روش واکسیناسیون و نوع واکسن، وسایل و ابزار مختلفی لازم است که عبارتند از: فلاسک جهت حفظ زنجیره سرد. پنبه و الکل ظرف جمع آوری ویالها و سرنگ و سرسوزن مصرف شده. واکسن و حلال بمیزان لازم سرسوزن (با گیج های مختلف) مواد ضد عفونی کننده سرنگ اتوماتیک (یکبار مصرف برای برخی حیوانات( جعبه کمک های اولیه ویال محتوی آدرنالین و آنتی هیستامین جهت درمان موارد بروز شوک یا حساسیت. دستگاه اسپری لباس سرهم، کفش، کلاه، ماسک، دستکش و عینک قطره چکان مزیت ایمن سازی بر سرم درمانی، در طول مدت حفاظت از طریق مایه کوبی است. واکسنها، علاوه بر تولید فعال پابتنهای در گردش، درموارد خاص، ودر هنگام بروز آلودگیهای بعدی سریعاً موجب واکنش لمفوسیتها گردیده و دستگاه حساس ایمنی را طوری سامان می دهد که میتواند نسبت به حمله اجرام خارجی واکنش سریع نشان دهد، این نوع واکنش را پاسخ یاد اور یا خاطره ای می نامند. برای سهولت امر، می توان واکسنها را به دودسته مشخص تقسیم نمود: الف) واکسنهای باکتریایی 1- واکسنهای زنده تخفیف حدت یافته: ب. ث. ژ 2- واکسنهای کشته: سیاه سرفه، حصبه،وبا 3- نازهر(توکسوئید): دیفتری، کزاز 4- واکسنهای پلی ساکاریدی: مننگوکوکسیC , A،پنوموکوکسی ب) واکسنهای ویروسی 1- واکسنهای زنده تخفیف حدت یافته: فلج اطفال خوراکی، سرخجه،سرخک، اوریون، تب زرد 2- واکسنهای کشته کامل: انفولانزا، فلج اطفال تزریقی، هاری 3- واکسنهای کشته( بخشی از پادگن): هپاتیت ب