دانلود مقالات ISI درباره گورخرماهی + ترجمه فارسی

گورخرماهی (نام علمی: Danio rerio) نام یک گونه از تیره کپورماهیان است. گورخر ماهی یک ماهی کوچک و مقاوم است، حدود یک تا 5/1 اینچ طول دارد. واریته های وحشی استاندارد رنگ روشن با نوارهای مشکی که به طور در طول بدن کشیده شده اند دارند. نرها باریک و اژدر – شکل اند، معمولاً در سطح بطنی آنها لکه های طلایی روی باله ی شکمی، باله های لگنی، و باله های سینه ای مشاهده می شود، البته این مورد همیشه مشاهده نمی شود به ویژه در واریته های باله بلند. نرها را می توان همچنین از رفتارشان شناسایی کرد آنها تمایل دارند هنگام صبح و پیش از تخم ریزی، ماده ها را دنبال کنند. ماده ها هنگام که پر از تخم اند چاق اند و معمولاً لکه های طلایی روی سطح شکمی خود ندارند یا لکه های خیلی کوچک و اندکی دارند. برخی از ماهی های بالغی ریشک ها یا آنتن های آویزانی در نزدیکی دهانشان دارند. این ریشک های جاروب – مانند اندام های سنسوری هستند که در هر دو جنس نر و ماده ممکن است یافت شوند. عملکرد این ریشک ها 1) حسگر شیمیایی و 2) تخریب رسوبات به منظور یافتن غذا است. ریشک ها اندام هایی متداول در ماهی هایی هستند که در انتهای آبراه هایی که به دلیل رسوبات زیاد، محل غذا به راحتی قابل دیدن نیست زیست می کنند. گربه ماهی بهترین مثال شناخته شده از گروه ها ماهی های ریشک دار است که در انتهای آبگیر های رودخانه ها که معمولاً گل آلود اند زندگی می کنند. دانشمندان یک پروتئین باکتریایی را در گورخر ماهی کشف کرده‌اند که می‌تواند به تحقیقات دیابت نوع1 و افراد مبتلا به این بیماری کمک کند. محققان دریافتند که این پروتئین موجب تحریک تکثیر سلولهای بتا در مراحل ابتدایی تشکیل این سلولها می‌شود. درک اینکه این فرآیند چگونه اتفاق می‌افتد می‌تواند منجر به ابداع روشهایی جدید برای درمان بیماری دیابت نوع 1 شود. محققان دانشگاه اورگان در بررسی تأثیر مجموعه‌ای از باکتریها و میکروبهای همزیست در بدن حیوانات (میکروبیوتا) بر توسعه‌ی سلولهای بتا، به این نتایج دست یافتند. آنها از جنین گورخر ماهی که میکروبیوتای آن را حذف کرده بودند، به عنوان مدل حیوانی در این تحقیق بهره جسته و دریافتند که در ماهی بدون میکروبیوتا، توده ی سلولی بتا به اندازه‌ی ماهی‌های معمولی توسعه نمی‌یابند، اما هنگامیکه این ماهی‌ها در معرض باکتریهای خاصی در طی هفته‌ی اول زندگی قرار می‌گیرند، حجم توده‌ی سلولی بتای آنها به میزان نرمال برمی‌گردد. بازگشت توده‌ی سلولی بتا به اندازه ی نرمال نهایتاً منجر به کشف پروتئینی بنام BefA شد که رشد سلولهای تولید کننده ی انسولین را تحریک می کند. سلول‌های رنگدانه زرد، نقره‌ای و مشکی مسئول شکل‌گیری الگوی خط دار بدن گورخر ماهی هستند. این سه نوع سلول از مسیرهای مختلف خود را به سطح پوست می‌رسانند؛ این سلول‌های فلورسنت در مرحله جنینی، لاروی و نوجوانی تکثیر شده و به سلول‌های متفاوتی تبدیل می‌شوند. سلول‌های زرد که سطح پوست جنین را می‌پوشانند، از هفته دوم تا سوم شروع به تکثیر می‌کنند؛ سلول‌های زرد تغییراتی را در شکل سلول‌ها ایجاد کرده و به تقسیم و تکثیر شدن آنها به سلول‌های مشکی و نقره‌ای کمک می‌کنند. سلول‌های نقره‌ای و مشکی نیز از یک مجموعه سلول بنیادی کوچک نشأت می‌گیرند که نزدیک طناب نخاعی قرار دارد.