دانلود مقالات ISI درباره گیاهخواری + ترجمه فارسی

گیاهخواری نوعی رژیم غذایی است: پرهیز از خوردن گوشت جانداران. با اینکه در پیش گرفتن رژیم گیاهخواری به شیوه‌های گوناگونی امکان پذیر است اما وجه مشترک تمام این شیوه‌ها پرهیز از خوردن گوشت حیوانات خونگرم است. گیاهخواری یکی از رژیم های غذایی است که اکثر مبتلایان به اضافه وزن و دیابت از ان استفاده می کنند. در حقیقت گیاه خواران در برنامه غذایی شان تنها از منابع گیاهی مانند انواع سبزی ها، میوه ها، غلات، حبوبات، مغزها و دانه های روغنی استفاده می کنند. این رژیم نسبت به سایر رژیم های غذایی، کلسترول و اسید چرب اشباع کمتری دارد و کمتر از 30 درصد کالری رژیم از منبع چربی تامین می شود که بیشتر آن اسیدهای چرب غیر اشباع است. گیاهخواران بر اساس نوع طرز فکر و هدفشان از گیاه‌خواری به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. وگانیسم (Veganism): یک روش تغذیه و زندگی است که هدف آن حذف هر نوع محصول حیوانی چه در غذا و چه در مواد مصرفی است. مهمترین دلایل گرایش به وگانیسم افراد، مسائل اخلاقی یا رعایت حقوق حیوانات، حفاظت محیط زیست، حفظ سلامتی، مسائل معنوی یا مذهبی است. بسیاری از افراد وگان با پرورش صنعتی حیوانات و آزمایش روی حیوانات مخالف هستند. از مهمترین محصولات حیوانی که پاک گیاه‌خواران (وگان‌ها) از مصرف آنها خودداری می‌کنند می‌توان به انواع گوشت (گوشت قرمز، مرغ، آبزیان، ماکیان و…)، لبنیات، تخم‌مرغ، عسل، ابریشم، چرم، خز، و… و نیز محصولاتی که در آنها از فراورده‌های حیوانی (مانند ژله که از ژلاتین بدست می‌آید) استفاده شده‌است اشاره کرد. خام‌گیاه‌خواری (Raw Veganism): در این روش تغذیه گوشت و لبنیات و فراورده‌های آن و تخم مرغ به هیچ نوع و صورتی مصرف نمی‌شود. خام گیاه‌خواران از مواد محرکه مانند قهوه، چای، نوشیدنی‌های الکلی، یا سیگار خوداری می‌کنند و آنها را به کار نمی‌برند. غذای مصرفی این افراد شامل انواع میوه، سبزی یا سالاد، آجیل و خشکبار مانند مغز گردو، پسته، فندق، بادام، کنجد و انواع جوانه‌ها از قبیل جوانه گندم، عدس، ماش، نخود، سویا و مواد قندی نظیر عسل، کشمش، خرما، انجیر و شکر قهوه‌ای و غیره است که به صورت خام و طبیعی مصرف می‌نمایند که می‌توان آن‌ها را به صورت غذاهای ترکیبی درآورده و مصرف کرد. فروگنیسم (Fruganism): آن دسته از وگان‌ها که تنها از میوه‌ها و محصولات گیاهان استفاده می‌کنند. فروگن‌ها بر این باورند که حیات گیاهان نیز به اندازهٔ حیات حیوانات محترم است. آن‌ها علاوه بر این که مصرف محصولات حیوانی را تحریم می‌کنند، آن دسته از محصولات گیاهی که باعث مرگ یا آسیب دیدگی گیاهان می‌شود را نیز مورد استفاده قرار نمی‌دهند. فروگن‌ها بر خلاف خام‌گیاه‌خواران از غذاهای پخته نیز بهره می‌برند. [۲] گیاه‌خواری حاوی شیر و تخم مرغ (Ovo-lacto vegetarianism): گیاه‌خوارانی که انواع گوشت (گوشت قرمز، مرغ، آبزیان، ماکیان و…) مصرف نمی‌کنند اما تخم مرغ و لبنیات مصرف می‌کنند. زرده گیاه‌خوار (Ovo vegetarian): گیاه‌خوارانی که انواع گوشت (گوشت قرمز، مرغ، آبزیان، ماکیان و…) و لبنیات مصرف نمی‌کنند اما تخم مرغ مصرف می‌کنند. شیر گیاه‌خوار (lacto-vegetarian): گیاه‌خوارانی که انواع گوشت (گوشت قرمز، مرغ، آبزیان، ماکیان و…) و تخم مرغ مصرف نمی‌کنند اما لبنیات مصرف می‌کنند. گیاه‌خواری زیست‌محیطی (Environmental vegetarianism): انتخاب رژیم غذایی است که با هدف بهبود شرایط محیط زیست انجام می‌شود. نیمه گیاه‌خوار (Semi-Vegetarian): گیاه‌خوارانی که گوشت قرمز مصرف نمی‌کنند اما از گوشت مرغ و ماهی استفاده می‌کنند. [۳] پسکیترینیسم (Pescetarianism): گیاه‌خوارانی که گوشت دریایی مانند ماهی و صدف دریایی مصرف می‌کنند. گیاه‌خواران اقتصادی: به کسی گفته می‌شود که به دلیل اجبار اقتصادی یا انتخاب عمدی شکل زندگی ساده، به گیاه‌خواری رو آورده باشد. کسانی که -جز گوشت محصولات دریایی- محصولات گوشتی و غیرگوشتی دیگر حیوانات را مصرف نمی‌کنند. کسانی که -جز گوشت محصولات دریایی- محصولات گوشتی حیوانات را مصرف نمی‌کنند اما محصولات غیرگوشتی حیوانات را مصرف می‌کنند.