دانلود مقالات ISI درباره روغن کرچک + ترجمه فارسی

کرچک یکی از گیاهان دارویی است که سابقه ی استفاده از آن توسط انسان به 4000 سال قبل از میلاد مسیح بر میگردد. کلمه Ricinus بر گرفته از یک اصطلاح لاتین به معنای "کنه سگی" می باشد. علت این نامگذاری شباهتی بود که لینائوس میان دانه این گیاه و کنه هایی که معمولاً در سگها دیده می شود، مشاهده کرد. روغن کرچک از فشردن دانه‌ی گیاه کرچک استخراج می‌شود. روغن کرچک نخستین بار در هندوستان و آفریقا تولید شد. از این روغن که حاوی خواص ضد باکتری و ضد التهابی است،‌ می‌توان در ساخت انواع صابون‌ها، لوازم آرایشی، روغن‌های ماساژ، منسوجات، و داروها استفاده کرد؛ از این رو، روغن کرچک برای سلامتی و زیبایی انسان فواید بی‌شماری به همراه دارد. بسیاری معتقدند بیش‌تر خواص روغن کرچک برای سلامتی و زیبایی از اسیدهای چرب اشباع نشده‌ی موجود در آن سرچشمه می‌گیرد. روغن کرچک و مشتقات آن را در تهیه سوپ، روغن هیدرولیک و روغن ترمز، رنگ، جوهر، انواع آستر، پلاستیکهای مقاوم در برابر سرما، واکس و دیگر مواد براق‌کننده، نایلون، عطر و … به کار می‌برند. سم ریسین، از فراورده‌های جانبی است که ضمن تهیه روغن کرچک به دست می‌آید. تنها یک درصد از روغن کرچک تولید شده در سراسر جهان را صرف مصارف دارویی یا تولید فراورده‌های مفید برای سلامتی می‌کنند. از روغن کرچک برای درمان یبوست و همچنین، به عنوان ماده استفراغآور استفاده می‌شود (در مواردی که لازم است فرد استفراغ نموده و محتویات معده خود را به هر دلیل تخلیه نماید). مصرف زیاد روغن کرچک در زنان باردار می‌تواند سبب زایمان زودرس در آن‌ها شود. البته مصرف بسیار زیاد آن (مثلاً یک بطری روغن) می‌تواند کشنده باشد. روغن کرچک بدبو و بدمزه است و از این رو مشهور است. طرز تهیه روغن های کرچک: قسمت‌های مورد استفاده گیاه کرچک برگ و دانه‌های کرچک است. به طور کلی روغن کرچک اصل با فشار دادن دانه‌های کرچک استخراج می‌شود. از مرحله اول فشردن دانه‌های بدون پوسته‌ این گیاه در سرما روغنی به دست می‌آید. که پس از تصفیه، بی‌رنگ کردن و عبور بخار آب، روغن کرچک دارویی (Pharmaceutical Castor Oil) نامیده می‌شود. باقیمانده‌ روغن دانه را به روش‌های دیگر استخراج و به مصارف صنعتی می‌رسانند.