دانلود مقالات ISI درباره جوجه + ترجمه فارسی

در طبیعت اکثر پرندگان پس از یک دورهٔ تخمک‌گذاری (clutch)، بر روی تخمهای خود خوابیده تا تبدیل به جوجه مرغ شوند. اغلب مرغهای خانگی هم این عمل را انجام می‌دهند که به این حالت به اصطلاح کرچ شدن گفته می‌شود. یک مرغدار می‌تواند با گذاشتن تخم مصنوعی در لانه، مرغ را تشویق به کرچ شدن نماید یا بالعکس، با قرار دادن لانه در ارتفاع و توری سیمی کردن کف لانه از کرچی مرغ ممانعت به عمل آورد. مرغ نیز مانند تمام پرنده‌های دیگر تولید مثل جنسی دارد. پس از جفت‌گیری و تخم‌گذاری ۲۱ روز طول می‌کشد که تخم مرغها به جوجه تبدیل شوند و البته مرغ‌ها می‌توانند بدون نیاز به خروس و جفتگیری تخم‌گذاری کنند البته این تخم مرغ‌ها بارور نمی‌شوند زیرا بدون نطفه‌اند. البته مرغ‌های خانگی در فصل سرما تخم‌گذاری نمی‌کنند و دادن گندم تأثیر بسزایی در تخم‌گذاری آن‌ها دارد. مرغ مادر معمولاً به مدت دو روز پس از هچ در لانه می‌ماند و در این مدت جوجه‌ها از زردهٔ جذب شده تغذیه می‌کنند. تخمهایی که بارور نمی‌باشند هچ نشده و مرغ که از جوجه شدن آن‌ها ناامید گشته، لانه را ترک می‌کند. پس از هچ مرغ مادر بشدت مراقب جوجه‌های خود بوده و هر زمان که لازم باشد آن‌ها را گرم می‌کند (مرغ مادر زمان این عمل را با صدای مخصوصی که جوجه‌ها از خود در می‌آورند، متوجه می‌شود). مرغ مادر جوجه‌ها را به سمت آب و غذا هدایت کرده و هنگامی که شیئ خوراکی ببیند، آن‌ها را صدا می‌زند اما بندرت جوجه‌ها را مستقیماً تغذیه می‌کند. مرغ مادر به مدت چندین هفته (معمولاً ۶ هفته) به مراقبت از جوجه‌ها ادامه داده و سپس به تدریج علاقهٔ خود را از دست داده و شروع به تخمگذاری می‌کند. مرغها نیز پس از تخمگذاری یا برای صدا زدن جوجه‌های خود قدقد می‌کنند. مرغ به صورت طبیعی از ۵ تا ۱۱ سال، بسته به نژاد، عمر می‌کند. در مرغداری تجاری یک جوجهٔ گوشتی تا قبل از کشتار تنها شش هفته زندگی می‌کند. جوجه‌های نیمه گوشتی و پرورش یافته در محیط باز تا ۱۴ هفته هم نگهداری می‌شوند. مرغهای تخم‌گذار هم تا یک سال حدود ۳۰۰ تخم گذاشته و پس از آن توانایی آن‌ها در تخمگذاری کاهش می‌یابد و به کشتارگاه فرستاده می‌شوند تا از آن‌ها در غذای بچه، حیوانات خانگی، پای و غذاهای پرورده استفاده شود. بر اساس کتاب رکوردهای گینس، پیرترین مرغ جهان در سن ۱۶ سالگی بر اثر مشکل قلبی مرد.