دانلود مقالات ISI درباره پای دیابتی + ترجمه فارسی

پای دیابتی به هر گونه آسیب و پاتولوژی که نتیجه مستقیم دیابت یا عوارض دراز مدت (و یا مزمن) دیابت در پای بیمار است گفته می‌شود. حضور آسیب ‌های دیابتی مختلف در پا، سندرم پای دیابتی نامیده می‌شود. اتیولوژی زخم‌های دیابتی شامل موارد بسیاری است. در یک مطالعه، ‎۶۳٪ زخم‌های دیابتی به ۳ مورد نوروپاتی حس محیطی، دفرمیتی (تغییرشکل) و تروما نسبت داده شده‌اند که بیشترین پاتولوژی و آسیب در پای بیمار اتفاق می‌افتد. در پی صنعتی شدن کشورها در قرن 21، افزایش امید به زندگی و تغییر در شیوه‌ی زندگی، الگوی بیماری‌ها از بیماری‌های حاد به سمت بیماری‌های مزمن مانند دیابت تغییر یافته است تا جایی که می‌توان گفت این بیماری در حال تبدیل شدن به یک معضل بهداشتی اقتصادی در سراسر جهان می‌باشد. در این ببن زخم پای دیابتی به عنوان یکی از شایع ترین عوارض دیابت مطرح می شود. شیوع عارضه پای‌دیابتی 3/5 و 5/10% و بروز آن بین 4- 1 درصد می‌باشد. براساس مطالعات انجام شده بالغ‌ بر 25 درصد بیماران دیابتی در طول حیات خود دچار زخم پای دیابتی می‌شوند. این در حالی است که تنها دو سوم این بیماران در نهایت بهبود می یابند. و تا 28 درصد این موارد منجر به آمپوتاسیون می گردد. اختلالات اعصاب در پای افراد دیابتی می تواند در بلند مدت موجب فلج شدن عضلات کف پا شده و این فلجی موجب تغییر شکلی های مختلفی در پا می شود. تغییر شکل یافتن پا به نوبه خود موجب می شود در موقع راه رفتن به قسمت های خاصی از کف پا فشارهای بیشتری وارد شود و این فشارها زمینه را برای بروز زخم فشاری فراهم می کنند. اختلالات بینایی هم که از عوارض دیابت است میتواند به ایجاد این عارضه کمک کند. دید کم موجب می شود بیمار نتواند بخوبی جلوی پای خود را ببیند و پا را در موقعیت های نامناسب قرار می دهد که این موضوع احتمال آسیب دیدن پا را بیشتر می کند. تمام این موارد دست به دست هم می دهند تا موجب شوند کف پای بیمار زخم های شدید و مقاوم به درمانی پیدا کند. زخم پای دیابتی در حدود 7-5 درصد افراد مبتلا به دیابت ایجاد می شود. این زخم ها در نهایت موجب قطع عضو در 5-0. 5 درصد افراد دیابتی می گردند. عفونت کف پای این بیماران در ابتدا محدود به پوست است ولی بعد از مدتی به بافت های عمقی و استخوان های کف پا هم سرایت کرده موجب عفونت استخوان یا استئومیلیت میشوند. در عفونت پای این بیماران بیش از یک میکروب فعالیت دارند ولی شایعترین آنها استافیلوکوک طلایی است. درمان: ‌ ازون تراپی: ازون در واقع یک داروی فوق‌العاده محبوب در اروپا و روسیه است که در طی دو دهه اخیر کشف شده و به دلیل اثرات آن در تقویت سیستم ایمنی و تنظیم آن، تحریک ترمیم بافتهای آسیب دیده و اثر فوق‌العاده آن در محدود کردن آسیب ناشی از بازشدن شریان و از سرگرفته شدن جریان خون بکار گرفته شده است. بیمار دچار نوروپاتی با استفاده از کفش مناسب باید از فشار وارد بر پای خود کاسته و فشار را بر تمامی سطح کف پا تعدیل کند. کالوس باید بوسیله دبریدمان و توسط متخصص حذف شود. عروق محیطی و راه رفتن بیمار بررسی و نبض پا لمس شده و اندکس مچ پا اندازه‌گیری شود و در صورت نیاز دارو درمانی یا جراحی انجام شود. بیمارانی که سابقه زخم پا داشته‌اند، باید از نظر عوامل مساعد کننده بررسی شوند. بیمار از نظر خشکی پوست و عفونت قارچی بررسی شود.