دانلود مقالات ISI درباره نوروپاتی دیابتی + ترجمه فارسی

این کلمه از دو واژه نورون به معنی سلول عصبی و پاتی به معنی بیمار شدن و آسیب دیدن تشکیل شده است. آسیب دیدن اعصاب در اثر بالا بودن قند خون را "نوروپاتی دیابتی" می‌نامند. این مشکل یکی دیگر از عوارض کنترل نکردن قند خون در بیماران دیابتی است. نوروپاتی (بیماری اعصاب محیطی) به معنی اختلال در کارکرد اعصاب محیطی بدن است. انتقال دوطرفه پیام‏های عصبی بین مغز یا نخاع و اندام‏های مختلف بدن از راه اعصاب محیطی صورت می‏گیرد. افراد مبتلا به دیابت ممکن است در هر زمانی به نوروپاتی دچار شوند اما علامت‏های آشکار نوروپاتی معمولاً در طول 10 سال پس از تشخیص دیابت، پدید می‏آیند. مطابق آمارهای موجود می‏توان گفت: 1- حدود 60 درصد مبتلایان به دیابت به نوروپاتی مبتلا هستند اما علامتی ندارند. 2- تقریباً در 30 تا 40 درصد بیماران دیابتی علامت‏های نوروپاتی پدیدار می‏شوند. نوروپاتی دیابتی به طور معمول در افراد سیگاری، بالای 40 سال و کسانی که در کنترل قندخون دچار مشکل بوده‏اند، رخ می‏دهد. علامت‏های نوروپاتی دیابتی: ‌ علامت‏های نوروپاتی دیابتی گوناگون است. بی‏حسی و کرختی در پاها اغلب نخستین علامت می‏باشد. گاهی افراد هیچ‏گونه علامتی ندارند در حالی که بعضی دیگر به علت علامت‏های نوروپاتی به شدت ناتوان می‏شوند. نوروپاتی ممکن است در عده‏ای موجب پیدایش درد و در گروهی دیگر سبب بی‏دردی (حس نکردن درد) گردد. علامت‏های نوروپاتی در ابتدا اغلب خفیف هستند و تا مدت‏ها فرد متوجه این عارضه نمی‏شود. انواع نوروپاتی دیابتی: الف) نوروپاتی منتشر حسی- حرکتی: این نوع نوروپاتی شایعترین نوع بیماری است که سبب تخریب اعصاب محیطی در پاها، ساق پا و دست‏ها می‏شود و علامت‏ها آن عبارتند از: 1- بی‏حسی و کرختی یا عدم احساس درد و حرارت. 2- درد شدید و گرفتگی در اندام‏ها. 3- حساسیت بیش از حد به لمس. 4- از بین رفتن تعادل بدن. ب) نوروپاتی کانونی: این نوع نوروپاتی معمولاً بصورت ناگهانی بروز می‏کند و روی اعصاب خاصی اثر می‏گذارد که علامت‏های زیر را ممکن است پدید آورد. 1- درد رانها 2- درد شدید در ناحیه لگن 3- درد قفسه سینه، معده یا پهلوها 4- ناتوانی در دیدن اشیا 5- دوبینی 6- بی‏حسی یک طرفه صورت 7- مشکلات شنوایی. پ) نوروپاتی خودکار یا اتونوم: این نوع بیماری، اعصابی را که قلب و اندام‏های درونی را عصب‏دهی می‏کنند دچار اختلال می‏کند و علامت‏های آن عبارتند از: 1- اشکال در کارکرد مثانه (عدم تخلیه کامل مثانه و تکرر ادرار و. . . ) 2- کاهش توان جنسی 3- تخلیه کند معده 4- مشکلات گوارشی مانند احساس پری معده، از دست دادن اشت‏ها و. . . 5- اختلال در بلع غذا 6- اسهال یا یبوست 7- کاهش وزن 8- افت شدید فشار خون زمانی که فرد از حالت نشسته به وضعیت ایستاده بر می‏گردد. (کاهش فشار خون وضعیتی) 9- تعریق درمان: به نوع شایع نوروپاتی دیابتی (جوراب و دستکش)، “dying back neuropathy” نیز گفته می شود که تقریبا غیرقابل برگشت است، در نتیجه هدف از درمان، رهایی از مشکلات ایجاد شده (عوارض ثانویه) و همچنین پیشگیری از تخریب بیشتر اعصاب است. نخستین گام کنترل قندخون است زیرا کنترل خوب قندخون از پیدایش مشکلات جدید و بدتر شدن عوارض قلبی پیشگیری می‏کند. برای کاهش یا دفع مشکلات مختلفی که افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی دارند، روش‏های گوناگونی وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می‏شود.