دانلود مقالات ISI درباره اپوکسیداسیون + ترجمه فارسی

اپوکسیداسیون (Epoxidation) واکنش های تولید اپوکسی هستند. رزین های اپوکسی دسته ی بزرگی از مواد پلیمری هستند که از یک الیگومر که حداقل دارای دو گروه اپوکسید باشد و یک عامل پخت، که معمولا ترکیب آمینی یا اسیدی است، تشکیل شده اند. الفین ها می توانند با پروکسی بنزوئیک اسید واکنش داده و اپوکسی تولید کنند. مهمترین ماده ی سازنده ی رزین های استاندارد اپوکسی، bisphenol A است. این ماده از طریق چگالش استون با فنول بدست می آید. ephichlorohydrin نیز یکی از منومرهای مورد استفاده جهت تولید glycidyl ether و glycidyl ester است. epichlorohydrin از طریق واکنش propene با allyl chloride سنتز می شود. اپوکسیداسیون به پنج دسته تقسیم می شود: 1- اپوکسیداسیون از طریق اکسیداسیون مستقیم: می توان الفین ها را از طریق اکسیداسیون در فاز بخار و در حضور کاتالیست نقره، اپوکسید کرد. با افزودن مقدار اندکی از دی کلرواتان به مخلوط واکنش، کاتالیست فعال می شود. استفاده از این روش در مقایسه با استفاده از پروکسی اسیدها، اهمیت کمتری دارد. 2- اپوکسیداسیون به وسیله ی پروکسی اسیدها: پروکسی اسیدها از طریق واکنش هیدروژن با یک اسید مرتبط تولید می شوند. پروکسیهای آلی می توانند به عنوان منبع اکسیژن عمل نمایند. اسیدهای چرب غیر اشباع به وسیله ی پروکسی استیک اسید، به اپوکسی تبدیل می شوند. 3- اپوکسیداسیون درجا: پروکسی اسیدها در حین واکنش با هیدروژن پراکسید می توانند احیا شوند. این واکنش ناهمگن است و تحت شرایطی که ناشی از حلقه گشایی اپوکسی است، صورت می گیرد. 4- اپوکسیداسیون از طریق واکنش با hypochlorite: اپوکسی هایی که به طور جزئی فلوئورینه شده اند را می توان از طریق واکنش اکسیداسیون الفین ها و NaOCl و یا NaOBr با کاتالیست های انتقال فاز تهیه کرد. به عنوان مثال، هگزافلورو ایزوبوتن با محلول سدیم هیپوکلریت و آب واکنش داده اپوکسی تولید می کند. 5- اپوکسیداسیون از طریق واکنش با کمپلکس های فلوئور: از طریق واکنش فلورین رقیق شده با استونیتریل آبی، نوعی کمپلکس تولید می شود که یک عامل انتقال اکسیژن بسیار کارامد و مفید است. انواع مختلفی از اپوکسی ها که از طریق روش های دیگر به سختی به دست می آیند با این روش به راحتی سنتز می شوند.