دانلود مقالات ISI درباره تناسب اندام + ترجمه فارسی

تناسب اندام، حالت سلامت و تندرستی عمومی است و بطور مشخص تر، توانایی انجام گونه هایی از ورزشها، مشاغل و فعالیتهای روزانه می باشد. تناسب اندام از طریق تغذیه مناسب، تمرینات جسمانی با شدت متوسط و استراحت کافی حاصل می گردد. پیش از انقلاب صنعتی، تناسب به صورت توانایی انجام فعالیتهای روزانه بدون خستگی بی مورد تعریف شده بود اما با ماشینی شدن و تغییراتی در سبک زندگی، اکنون تناسب اندام، معیار توانمندی بدن برای کافی و مؤثر عملکردن در فعالیتهای کاری و اوقات فراغت، سالم بودن، مقاومت در برابر بیماریهای ناشی از کم تحرکی و مواجهه با شرایط اضطراری در نظر گرفته می شود. آماده سازی صحیح بدنی علاوه بر اینکه باعث توانائی انجام بهتر فعالیت ورزشی و کسب نتایج مطلوب در رقابت ها می گردد. از صدمات و آسیب های جسمانی نیز جلوگیری می نماید. عدم تمرینات کافی و آماده سازی غلط بدنی که باعث عدم هماهنگی لازم عصبی عضلانی، کمی انعطاف پذیری، عدم وجود قدرت و مقاومت کافی در عضلات، تاندون ها و رباط ها و. . . می گردد، باعث افزایش میزان آسیب های جسمانی خواهد شد. آمادگی بدنی یا ورزشی را می توان به طرق مختلف طبقه بندی نمود. در زیر عناصر آمادگی جسمانی، تعری اصول و مبانی آمادگی جسمانی این مبانی به طور کلی در اصل SAID مخفف و گرفته شده از حروف اول کلمات Specific Adaptation to Imposed Demands خلاصه شده است. اصل Said با سازگاری ویژه نسبت به نیازهای تحمیل شده بیان می کند که وقتی بدن تحت فشارهای مختلف قرار می گیرد سعی کند با نیازهای تحمیل شده سازگاری و انطباق پیدا کند. در اینجا دو اصل مهم اضافه بار که نشانگر تغییر میزان فشار و ویژگی که نشانگر نوع فشار و سیستم خاص تمرینی می باشد را مورد دقت قرار می دهیم. ف و کاربرد این عوامل در پیشگیری از آسیب دیدگی را ارائه می دهد. آمادگی توانایی سازگاری با یک رفتار مشخص سازگارینامیده می شود. یک برنامه ی منظم تمرین که مبنای علمی داشته باشد، چارچوبی برای آمادگی ورزشکار است. بنابراین علم تمرین می تواند مکمل دانش مربی برای کمک به او در طرح برنامه های آمادگی ورزشکاران در هر سطح باشد. پیشرفت های ورزشی در گرو رسیدن به سطح بالاتر آمادگی است و هدف علم تمرین، افزایش آمادگی با طراحی برنامه ی مناسب تمرین است.