دانلود مقالات ISI درباره مکانیک شکستگی + ترجمه فارسی

مکانیک شکست یا مکانیک ترک (Fracture Mechanics) شاخه‌ای از مکانیک جامدات می‌باشد که به بررسی ایجاد و گسترش ترک در جامدات (و سازه‌ها) و نحوه تاثیر آن بر تغییر شکل و احیانا زوال سازه می‌پردازد. این موضوعات از هر دو منظر مکانیک محیط‌های پیوسته و محیط‌های گسسته مورد مطالعه قرار گرفته و می‌گیرد [۱]. نقطه آغازین این دانش آزمایشاتی بود که بوسیله گریفیتث (Griffith) بر روی شیشه انجام گرفت و در سال ۱۹۲۸ میلادی در ژورنال انجمن سلطنتی به چاپ رسید. پیچیدگی‌های منحصر بفرد ترک این دانش را عرصه تلاش‌های تئوری و تجربی بسیاری کرده است و هنوز هم بسیاری از مسال آن لاینحل باقی مانده است. کاربرد این علم و نتایج آن در طراحی کشتی، سازه‌ها بویژه سازه‌های بتنی، ژئوفیزیک و زمین‌شناسی مهندسی، مهندسی پزشکی و مهندسی مکانیک می‌باشد. در علوم مواد مدرن، مکانیک شکستن ابزار مهمی است که برای بهبود عملکرد اجزای مکانیکی مورد استفاده قرار می گیرد. این فیزیک رفتار تنش و کرنش مواد، به ویژه نظریه های کشش و پلاستیک، به نقایص کریستالوگرافی میکروسکوپی موجود در مواد واقعی را برای پیش بینی رفتار مکانیکی ماکروسکوپی این اجسام اعمال می کند. فراکتوگرافی به طور گسترده ای برای مکانیسم شکستن برای درک علل شکست استفاده می شود و همچنین پیش بینی های شکست تئوری با شکست های واقعی زندگی را بررسی می کند. پیش بینی رشد ترک در قلب طرح ریزی مکانیکی تحمل آسیب است. سه راه برای اعمال نیرویی برای ایجاد یک ترک برای انتشار وجود دارد: شکستگی حالت -I حالت افتتاح (تنش کششی عادی به سطح کرک) ، شکست حالت- II حالت کشویی (یک استرس برشی که موازی با سطح کرک و عمود بر سوراخ کرک است) و شکستگی حالت -III حالت تخلیه (یک تنش برش موازی با سطح کرک و موازی با جلو شکاف). فرایندهای تولید، پردازش، ماشین کاری و تشکیل مواد ممکن است نقص در یک جزء مکانیکی به پایان برساند. در اثر فرایند تولید، نقص داخلی و سطح در همه سازه های فلزی یافت می شود. همه این نقص ها در شرایط سرویس ناپایدار نیستند. مکانیک شکستگی تحلیل نقایص برای کشف کسانی است که ایمن هستند (یعنی رشد نمی کنند) و کسانی که به عنوان ترک شکاف می کنند و به همین علت شکست ساختار ناقص است. با وجود این نقص ذاتی، ممکن است از طریق تجزیه و تحمل تحمل تحمل بهره برداری مطمئن از ساختار. مکانیک شکستگی به عنوان یک موضوع برای مطالعه انتقادی به سختی در حدود یک قرن بوده است و بنابراین نسبتا جدید است.