دانلود مقالات ISI درباره ارتقای سلامت + ترجمه فارسی

ارتقای سلامت (به انگلیسی: Health promotion) به مفهوم توانمندسازی مردم در شناخت عوامل تاثیرگذار بر سلامت فردی _ اجتماعی و تصمیم گیری صحیح درانتخاب رفتارهای بهداشتی و در نتیجه رعایت شیوه زندگی سالم تعریف شده است. به طور خلاصه ارتقای سلامت عبارت از روند توانمند سازی افراد برای افزایش کنترل و بهبود سلامتی شان می باشد. برقراری عدالت، محیط مناسب، اکوسیستم پایدار، صلح، دسترسی به خدمات، تضمین درآمد، تغذیه، آموزش به عنوان شرایط اولیه و زیربنایی ارتقای سلامت معرفی شدند. با توجه به تعریف ارتقای سلامت نتیجه گیری می شود که: - ارتقای سلامت فراتر از آموزش سلامت وپیشگیری از بیماری ها می باشد. - ارتقای سلامت بر تجزیه و تحلیل و توسعه ظرفیت سلامتی افراد تاکید دارد. دیدگاه کلی نگر ارتقای سلامت، در نظر گرفتن سلامت روانی و اجتماعی در کنار سلامت فیزیکی می باشد. رویکردهای ارتقای سلامت شامل: 1- رویکرد پزشکی( کنترل عوامل خطر فیزیولوژیک) 2- رویکرد رفتاری( تصیح عوامل شیوه زندگی) 3- رویکرد اجتماعی – محیطی ( در جهت وضعیت های عمومی) درحقیقت حرکت از رویکرد افراد سالم به سمت جوامع سالم و در نهایت حرکت به سوی محیط و اجتماعات سالم می باشد. ارتقای سلامت، ارتقای سلامت مبتنی بر شواهد می باشد. سلامت توسط افراد در محیط زندگی روزمره آن ها خلق می گردد. جایی که آنها در حال یادگیری ؛ اشتغال، و تفریح و. . . هستند. رویکرد محیطی در رابطه با ارتقای سلامت مرتبط با محیط زندگی می باشد. بدین وسیله سلامت افراد درمکان هایی که بیشتر اوقات را درآن به سر می برند تقویت می گردد. یعنی این که رویکرد محیطی ارتقای سلامت دارای تجربه اجتماعی و توسعه سازمانی می باشد. سلامت محیط کار بر پیشگیری و مداخله برای کاهش خطر سلامتی کارکنان تمرکز می‌کند. خدمات سلامت عمومی ایالت متحده به تازگی گزارشی با عنوان «فعالیت بدنی و سلامت» تهیه کرده‌است؛ گزارش جراح کل ایالات متحده آمریکا «یک بررسی جامع از شواهد علمی موجود در مورد رابطه بین فعالیت بدنی و وضعیت سلامت فردی» را فراهم می‌کند. این گزارش نشان می‌دهد که بیش از ۶۰ درصد آمریکایی‌ها بطور منظم فعالیت نمی‌کنند و ۲۵ درصد اصلاً فعال نیستند. شواهد بسیار قوی از ارتباط فعالیت بدنی با بهبود سلامت متعدد وجود دارد. ارتقاء سلامت می‌تواند در مکان‌های مختلف انجام شود. از جمله زمینه‌هایی که توجه ویژه‌ای دریافت کرده کرده‌اند جامعه، تسهیلات مراقبت سلامت، مدارس و محل کار هستند. ارتقاء سلامت محیط کار همچنین با واژه‌هایی مانند ارتقاء سلامت محل کار نیز شناخته شده‌است و به عنوان ترکیبی از تلاش‌های کارفرمایان، مستخدمین و جامعه برای بهبود سلامت و رفاه مردم در محل کار تعریف شده‌است. سازمان سلامت جهانی بیان می‌کند محیط کار به عنوان یکی از جایگاه‌های در اولویت برای ارتقاء سلامت در قرن ۲۱ در نظر گرفته شده‌است، زیرا تحت تأثیر رفاه فیزیکی، روانی، اقتصادی و اجتماعی قرار می‌گیرد ویک محیط ایدئال و زیرساختی برای حمایت از ارتقاء سلامت مخاطبان بزرگ ارائه می‌دهد. برنامه‌های ارتقاء سلامت در محیط کار (همچنین برنامه‌های ارتقاء سلامت محل کار، برنامه‌های تندرستی محل کار، یا برنامه‌های تندرستی محیط کار نیز نامیده می‌شود) شامل ورزش، تغذیه، ترک سیگار و مدیریت استرس است. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، فعالیت بدنی منظم یکی از اثربخش‌ترین رفتارهای پیشگیری از بیماری است. برنامه‌های فعالیت بدنی احساس اضطراب و افسردگی را کاهش می‌دهد، چاقی را کاهش می‌دهد (بویژه هنگامی که با بهبود رژیم غذایی ادغام شود)، خطر بیماری‌های مزمن از جمله بیماری قلبی عروقی، فشارخون بالا و دیابت نوع ۲ را کاهش می‌دهد، و در نهایت استقامت، قدرت و انرژی را بهبود می‌بخشد.