دانلود مقالات ISI درباره خوک + ترجمه فارسی

خوک پستانداری از خانوادهٔ گرازسانان (Suidae) و راستهٔ جفت‌سم‌سانان است. خوک‌ها شامل خوک های اهلی می شوند، که نیای آن ها گراز وحشی و بسیاری از دیگر بستگان وحشی می باشد. خوک ها حیواناتی همه‌چیزخوار، به شدت اجتماعی و باهوش هستند. یک خوک معمولی دارای یک سر بزرگ با پوزه دراز است که با استخوان های ویژه پیش‌دماغی و یک دیسک غضروفی در نوک تقویت شده است. پوزه برای جستجوی خاک به منظور یافتن غذا مورد استفاده قرار می گیرد و عضو بسیار حساسی است. در هر پا چهار انگشت سم دار وجود دارد. بیشتر وزن حیوان روی دو انگشت بزرگتر میانی تحمل می شود؛ اما دو انگشت بیرونی نیز در زمین های نرم مورد استفاده قرار می گیرند. فرمول دندان خوک های بالغ ۳،۴،۱،۳ در هر فک است، که در مجموع ۴۴ دندان می دهد. دندان های عقب برای خرد کردن سازگاری یافته اند. در نرها دندان ها به شکل عاج بوده و به طور مداوم رشد می کنند و در اثر اصطکاک با زمین دائماً تیز می شوند. در اسلام و یهودیت، گوشت خوک برای خوردن حرام دانسته شده‌است. باورمندان به این ادیان برای حمایت از عقاید خود به بیماری‌هایی که خوک ناقل آنهاست، استدلال می‌کنند. در قرن نوزدهم برخی حرمت خوردن گوشت خوک در خاورمیانه را حمل بر وجود انگل تریچینوسیس نمودند. یک توضیح عمومی برای ناپاک شمردن خوک در خاورمیانه این است که خوک‌ها همه‌چیزخوارند و در رژیم غذایی آنها تفاوتی میان گوشت و گیاه نیست. تمایل به خوردن گوشت، آنها را از گروه حیوانات اهلی که فقط گیاهان را می‌خورند (گاو، گوسفند، بز و غیره)، جدا می‌کند. ماروین هریس هم این نظریه را مطرح کرد که آب و هوا و وضعیت اقتصادی خاورمیانه مناسب پرورش خوک نیست. مثلاً خوک‌ها نسبت به سایر جانوران، نیاز به آب بیشتری برای خنک نگاه داشتن خود دارند. همچنین خوک‌ها به جای چراکردن، غذاهایی می‌خورند که در رقابت با غذای انسان است (مثل حبوبات و غلات)، بنابراین پرورش خوک در خاورمیانه تجربه‌ای بیهوده است. استفاده از خوک به عنوان غذا تاریخچه ای چندین هزار ساله دارد به طوری که مصرف گوشت خوک در بین یهودیان نیز ممنوع بوده است. و یکی از غذاهای حرام در شریعت موسی (ع) است. گوشت خوک در انجیل حضرت عیسی (ع) نیز گناهکاران به خوک تشبیه شده اند. و در ضمنِ داستانها، خوک به عنوان مظهر شیطان معرفی شده است. با این همه تاکید از طرف ادیان الهی، هنوز مصرف این ماده غذائی در برخی از نقاط دنیا (با وجود اثبات ضررهای جسمی و روحی آن) رواج دارد. در کشورهای اسلامی در اثر مبارزه جدی اسلام گوشت این حیوان مصرف نمی شود و لذا پیامدهای بهداشتی آن نیز مشاهده نمی شود. اما در کشورهای غربی (اروپا و آمریکا) این ممنوعیت اعمال نمی شود. ولی با این حال بسیاری از مردم از مصرف آن دوری می گزینند. در برخی کشورها مثل برخی قسمتهای روسیه در اثر شیوع بیماری های وابسته به خوک (کرم ترکین- ترشین) مصرف گوشت آن را ممنوع اعلام کرده اند.