دانلود مقالات ISI درباره خوک + ترجمه فارسی

خوک(به انگلیسی: Swine) پستانداری از خانوادهٔ گرازسانان (Suidae) و راستهٔ جفت‌سم‌سانان است. خوک‌ها شامل خوک های اهلی می شوند، که نیای آن ها به گونه ای از گراز وحشی می رسد. خوک ها حیواناتی همه‌چیزخوار، به شدت اجتماعی و باهوش هستند. یک خوک معمولی دارای یک سر بزرگ با پوزه دراز است که با استخوان های ویژه پیش‌دماغی و یک دیسک غضروفی در نوک تقویت شده است. پوزه برای جستجوی خاک به منظور یافتن غذا مورد استفاده قرار می گیرد و عضو بسیار حساسی است. در هر پا چهار انگشت سم دار وجود دارد. بیشتر وزن حیوان روی دو انگشت بزرگتر میانی تحمل می شود؛ اما دو انگشت بیرونی نیز در زمین های نرم مورد استفاده قرار می گیرند. فرمول دندان خوک های بالغ ۳،۴،۱،۳ در هر فک است، که در مجموع ۴۴ دندان می دهد. دندان های عقب برای خرد کردن سازگاری یافته اند. در نرها دندان ها به شکل عاج بوده و به طور مداوم رشد می کنند و در اثر اصطکاک با زمین دائماً تیز می شوند. اگر چه خوک ها همه چیزخوار هستند اما، آن ها اغلب از گیاهان تغذیه می کنند مانند تجه،بلوط، علف، قارچ و پیاز. رژیم غذایی آن ها به فصل بستگی دارد و خوک های وحشی به سمت محصولات کشاورزی مانند ذرت،برنج و گندم می آیند. خوک های وحشی هم چنین از تخم پرنده هایی که لانه ی آن ها در سطح زمین است تغذیه می کنند. این خوک ها حتی حیوانات مرده را نیز می خورند آن ها هم چنین خزندگان و دوزیستان کوچک را نیز شکار می کنند. خوک های اهلی مانند خوک های شکم قابلمه ای (pot belly pigs) اشتهای زیادی دارند و هرچه که بر سر راه آن ها باشد می خورند! بسته به سن و وزن خوک، ممکن است خوراک های متفاوتی به او داده شود. خوک هایی که به عنوان حیوان خانگی هستند سبزیجات مانند کرفس، سیب زمینی، فلفل ها و برگ ها را نیز می خورند. صاحبان می توانند برخی غذاهای خاص به عنوان جایزه به آن ها بدهند مانند انگور، کشمش و سیب. علف خشک معمولا بخش مهمی از رژیم غذایی خوک را تشکیل می دهد. یونجه منبع بسیار خوبی برای تامین فیبر خوک هاست. سبوس یکی دیگر از غذای مناسب برای خوک های خانگی است. خوک ها اهلی باید از علف ها و شاخه های درخت و تکه های چوب و علف های هرز تغذیه کنند. خوک های مزرعه همچنین مخلوطی از گیاهان و ریشه ی سبزیجات که شامل کدو تنبل و کدو خورشی و کلم کالی و چغندر می شود نیز تغذیه می کنند. گراز های اهلی شیر بُز و تخم مرغ می خورند. باور عمومی برخی ها بر این است که خوک مدفوع خودش را میخورد؛ این باور بیشتر از کتاب های غیر علمی یا دینی نشات گرفته است. خوک هایی که جهت تغذیه از آنها استفاده می شود، اجازه خوردن مدفوع را پیدا نمی‌کنند، از آنجا که این عمل خطر ابتلا به بیماری را در آنها افزایش می دهد. دلایلی که برای عدم مصرف گوشت خوک عنوان می‌شود از قرار زیرند: مصرف گوشت خوک ممکن است باعث انتقال کرم‌هایی به بدن شود که می‌توانند باعث ایجاد کیست‌های متعددی در مغز انسان شوند. عفونت کرم حلقوی: تریشینلا اسپیرالیس نوعی کرم حلقوی است که در ماهیچهٔ خوک گاو و ماهی‌ها زندگی می‌کند. گوشت خوکی که بخوبی پخته نشده حاوی کیست و تخم این کرم است. در رودهٔ کوچک انسان تخم کرم می‌شکند و بالغ می‌شود و از طریق گردش خون به عضلات می‌رود. این مهاجرت بر روی قلب، مغز، ریه و دیافراگم اثر می‌گذارد؛ و علائم آن اسهال، تب، درد عضلانی و درد شکم است. گوشت خوک مانند سایر گوشتهای قرمز سرشار از چربی اشباع شده و کلسترول بد «LDL» می‌باشد؛ که باعث گرفتگی عروق و مشکلات قلبی متعدد می‌گردد. آنفلوآنزای خوکی بیماری تنفّسی خوک‌ها است که از ویروس آنفلوآنزای نوع «A» نشأت می‌گیرد ویروس آنفلوآنزای خوکی (SIV) به بیماری آنفلوآنزایی اشاره دارد که توسط اورتومیکسوویروس‌هایی ایجاد می‌شود که در میان خوک‌ها بوم‌گیر هستند. آنفلوآنزای خوکی یک بیماری ویروسی است که معمولاً خوک را مبتلا می‌کند امّا هرساله مواردی از ابتلای انسان به این بیماری، به ویژه از راه تماس با این جانور، گزارش می‌شود. این بیماری در انسان از طریق تماس با فرد مبتلا نیز سرایت می‌کند و نشانه‌های معمول آن تب، سرگیجه، خشکی مفصل‌ها، حالت تهوع و در موارد پیشرفته، بیهوشی و مرگ است. موارد انسانی آنفلوآنزای خوکی ابتدا بیشتر در افرادی رخ می‌داد که در فاصلهٔ نه چندان دوری در نزدیکی خوک‌ها به‌سر می‌برند اما الان ویروس از انسانی به انسان دیگر منتقل می شود.