دانلود مقالات ISI درباره تالیم + ترجمه فارسی

تالیم یک عنصر شیمیایی است که در جدول تناوبی دارای نشان Tl و عدد اتمی 81 می‌باشد. این فلز ضعیف نرم و چکش‌خوار و خاکستری رنگ شبیه قلع است، ولی در معرض هوا رنگ خود را از دست می‌دهد. تالیم به‌شدت سمی است و در سم موش و حشرات بکار می‌رود، اما این کاربرد آن به‌علت احتمال سرطان‌زایی در بسیاری از کشورها متوقف شده است. همچنین از این عنصر در یابنده‌های اشعه مادون قرمز بکار می‌رود. تالیم از طریق طیف بینی در سال 1861 توسط یک شیمیدان انگلیسی به نام ویلیام کروکس کشف شد. او لجن باقی مانده از تولید اسید سولفوریک را تهیه کرده و پس از حذف همه سلنیوم از لجن، بقایای آن را برای یافتن اثری از تلوریم مورد طیف سنجی قرار داد. وی علاوه بر رویت خطوط زرد رنگ حاصل از طیف سنجی تلوریم، یک خط سبز روشن که هیچ کس وجود آن را متذکر نشده بود، مشاهده کرد. او نام عنصری را که تولید کننده خط سبز رنگ بود تالیم نامید، نام این عنصر از کلمه یونانی تالس به معنی ترکه سبز گرفته شده است. پیدایش: اگرچه این فلز به میزان منطقی در بداخم زمین و با تراکم تخمینی حدود ۷/۰ میلی‌گرم / کیلوگرم وجود دارد، این فلز اکثراً در ترکیبات مواد معدنی پتاسیم در خاک رس، خاک و سنگ‌های گرانیت موجود است؛ و در واقع، این فرم‌ها معمولاً مقادیر تجاری را ارائه نمی‌دهند. منبع تجاری اصلی تالیوم از مقادیر موجود در فلزات مس، سرب، روی و دیگر کانه‌های سولفاید می‌باشد. تالیوم در مواد معدنی کروک سایت تی ۱ سی موجود است ۷ اس ایی ۴، هاتینسونایت تی ۱پی بی ای اس ۵ اس ۹، و لوراندیت تی ۱ ای اس اس ۲. این فلز همچنین در سولفیدهای آهن یافت شده و به عنوان یک محصول جانبی تولید اسید سولفوریک در زمانی‌که کانه‌های سولفید آهن را سرخ می‌کنند، بدست می‌آید. راه دیگر بدست آوردن این فلز از ذوب کانه‌های غنی شده سرب و روی است. دانه‌های منگنز که در کف اقیانوس‌ها وجود دارند نیز حاوی تالیوم هستند ولیکن استخراج دانه‌ها بسیار هزینه بر بوده و به صورت بالقوه مخرب محیط زیست هستند. در کل چندین کانه دیگر حاوی تالیوم هستند که درجه غنای آنان از ۱۶٪ تا ۶۰٪ بوده و در ترکیبات سولفاید یا سلناید با آنتیموان، آرسنیک، مس، سرب و نقره یافت می‌شود ولی بندرت به عنوان منابع تجاری این فلز محسوب می‌گردند. کاربردهای تالیم: تالیم در حالت عنصری هیچ مصرفی ندارد چرا که به سرعت با اکسیژن و بخار آب موجود در اتمسفر واکنش داده و یک ماده پودری سیاه رنگ تشکیل می دهد. تالیم با سولفور یا سلنیوم و آرسنیک واکنش داده و شیشه ای با نقطه ذوب پایین می سازد. سولفات تالیم (Tl2SO4)، یک ترکیب بی بو و بدون مزه از تالیم است که اولین بار به عنوان مرگ موش و حشره کش مورد استفاده قرار گرفت؛ اگرچه این ترکیب برای مصارف خانگی از سال 1974 در ایالات متحده ی آمریکا ممنوع اعلام شد. تالیم سولفید (Tl2S)، تالیم آیودید (TlI) و تالیم برمید(TlBr) همگی از ترکیباتی هستند که در تجهیزات شناسایی اشعه زیر قرمز به کار برده می شوند. سمیت: یون تالیوم دارای بار و شعاع یونی مشابه پتاسیم است بنابراین اثرات سمی آن ممکن است از طریق تداخل با عملکرد بیولوژیک پتاسیم در بدن باشد. تالیوم از طریق پوست و دستگاه گوارش جذب می‌شود و بالاترین غلظت آن بدنبال مسمومیت در کلیه می‌باشد. بسته به غلظت اولیه آن، نیمه عمر آن در بدن ۱ تا ۳۰ روز می‌باشد. آن می‌تواند از جفت عبور کند و همچنین داخل شیر ترشح شود لذا می‌تواند موجب مسمومیت جنین و نوزاد شود.