دانلود مقالات ISI درباره رد پای آب، میزان آب مصرفی پایه + ترجمه فارسی

مفهوم ردپای آب معادل از واژه انگلیسی Water Footprint به کار گرفته شده است. این اصطلاح در حقیقت الهام گرفته از مفاهیم متناظر و مشابه در علوم زیست محیطی، صنعتی و سایر علوم مرتبط می باشد. به طور کلی ریشه واژه Footprint به عنوان یک معیار کمی، برای نشان دادن مقدار مصرف از منابع طبیعی توسط انسان به کار گرفته می شود. منابع آبی هر کشور در سه بخش کشاورزی، صنعت و شرب مصرف میشود. اما این میزان مصرف منابع داخلی، بیانگر کل نیاز آبی یک ملت دررابطه با الگوی مصرفی آنها نیست. واقعیت این است که با واردات و صادرات بین المللی کالاها، مبادلات آب به فرم مجازی صورت می گیرد. لذا نیازبه شاخصی داریم تا بتوان بر مبنای الگوی مصرفی مردم، نیاز واقعی هر کشور را به منابع آبی محاسبه نمود. بدین منظور مفهوم رد پای آب یا میزان آب مصرفی پایه در سال 2002 معرفی گردید که تحت تأثیر اقلیم هر منطقه، میزان تولیدات و واردات کالا درهر کشور، الگوی مصرفی مردم، عملیات کشاورزی و راندمان کاربرد آب در هر کشور متغیر است. محاسبه دقیق آب مجازی و ردپای آب محصولات کشاورزی، کالاهای صنعتی و حتی خدمات، با توجه به نوع و زمان تولید، می تواند ساده تا بسیار پیچیده باشد. چنانچه فرایند تولید و عرضه به بازار طولانی باشد، و یا اینکه محصول نهایی از ترکیب چندین جزء کوچکتر به دست آید، درآن صورت محاسبه دقیق آب مجازی به مراتب سخت تر خواهد شد. البته به طور معمول محاسبه آب مجازی تولیدات غیر ترکیبی، به ویژه محصولات کشاورزی نسبت به سایر تولیدات ساده تر است. محاسبه ردپای آب یک کشور: آبرانه یک کشور از دو جزء ردپای آب داخلی و ردپای آب خارجی تشکیل شده است: 1- ردپای آب داخلی شامل مصرف منابع آب داخلی یک کشور، برای تولید محصولات و خدمات مورد نیاز ساکنان همان کشور می باشد و مقدار آن برابر است با مجموع حجم آب مصرف شده از منابع آب داخلی، منهای حجم آب مجازی صادر شده به خارج از کشور. 2- ردپای آب خارجی یک کشور عبارت است از حجم آب مصرف شده برای تولید کالا و ارایه خدمات در کشور مبدأ، و استفاده از آن محصولات یا خدمات در کشور مقصد طی فرایند صادرات و واردات بوده و مقدار آن معادل حجم آب مجازی وارد شده به کشور منهای حجم آب مجازی صادر شده به سایر کشورها است.