دانلود مقالات ISI درباره باستانیان یا آرکیا + ترجمه فارسی

باستانیان یا آرکیا (Archaea) ( که به پارسی؛ باکتریهای باستانی هم ترجمه شده‌اند) گروهی از موجودات ریز تک‌یاخته‌ای هستند. به هر یک از اعضاء گروه باستانیان یک باستانه (archaeon) گفته می‌شود. باستانیان نیز همانند باکتری‌ها بدون هستک (پروکاریوت) هستند و در درون یاخته‌های خود هسته سلولی یا اندامک دیگری ندارند. در گذشته، این گروه به عنوان یک گروه غیرعادی از باکتری‌ها قلمداد می‌شد و از آن‌ها به عنوان آرکی‌باکتری‌ها (باستان‌باکتری‌ها) یاد می‌شد ولی از آن‌جا که تاریخ تکامل باستانیان و زیست‌شیمی آن‌ها بسیار متفاوت از دیگر اشکال زیستی است امروزه در سامانه سه‌فرمانرویی از آن‌ها به عنوان یک فرمانرو جدا یاد می‌شود. در این سامانه که توسط کارل ووس ترتیب داده شده، سه گروه اصلی دودمان تکاملی عبارتند از باستانیان، هوهَسته‌ها (یوکاریوت‌ها) و باکتری‌ها. باستانیان خود به چهار شاخه بخش می‌شوند به نام‌های: دماباستانیان (Crenarchaeota)، پَهن‌باستانیان (Euryarchaeota)، جوان‌باستانیان(Korarchaeota) و کوتوله‌باستانیان (Nanoarchaeota). از این شاخه‌ها در مورد دو شاخهٔ اولی پژوهش‌های بسیار زیادی انجام شده‌است. گونه‌هایی از باستانیان در اعماق اقیانوس‌ها و مغاکهای ظلمانی کشف شده‌اند و می‌توانند در جایی که حتی ذره‌ای از نور خورشید به آن نفوذ نمی‌کند، زنده بمانند. پژوهشگران احتمال می‌دهند که شاید علت دوام آن‌ها در چنین مکان‌هایی روش‌های ویژهٔ مصرف نفت برای ادامه زندگی باشد. آرکی باکتری‌ها معمولاً در شرایط سختی مانند دمای بالا، یا غلظت زیاد نمک زندگی می‌کنند. این شاخه کمتر از ۱۰۰ گونه را تشکیل می‌دهد؛ شامل باکتری‌های هوازی و غیر هوازی اند که با محیط‌های افراطی سازگار شده اند؛ پروکاریوت اند؛ از نظر ساختار دیواره و غشای سلول با سلول‌های یوکاریوت متفاوتند. نگرش تکاملی شواهد موجود مطرح می کنند که آرکی ها و باکتری ها در اوایل دوره ی تکاملی از یکدیگر جدا شده اند. تمامی موجودات اوکاریوت که سومین قلمرو به نام اوکاری ها را تشکیل می دهند از همان شاخه ی ایجاد کننده ی آرکی ها منشعب شده اند ؛ لذا اوکاریوت ها نسبت به باکتری ها، ارتباط نزدیکتری با آرکی ها دارند. [۵] ژنتیک آرکی آها معمولاً دارای یک کروموزوم حلقوی هستند که اندازه آن میتواند به بزرگی ۵۱. ۵۷. ۴۹۲ جفت باز در Methanosarcina acetivorans باشد که بزرگترین ژنوم شناخته شده آرکی آها میباشد و یک دهم این اندازه، به کوچکی ۴۹۰. ۸۸۵ جفت باز در Nanoarchaeum equitans، کوچکترین ژنوم آرکی آی شناخته شده است که تخمین زده شده که شامل فقط ۵۳۷ ژن کد کننده پروتئین است. قطعات کوچک مستقل DNA به نام پلاسمید هم در آرکی آ یافت میشوند. پلاسمیدها میتوانند در فرایندی که شبیه کانژوگاسیون باکتری ها است با تماس فیزیکی بین سلول ها انتقال یابند. آرایه‌شناسی فعلی در سالهای اخیر طبقه بندی‌های جدیدی پیشنهاد شده است و در حال تغییر بوده است. طبقه بندی فعلی به این ترتیب است: باستانیان Rinke et al. 2013 Candidatus باستانیان Rinke et al. 2013 باستانیان Meng et al. 2014 باستانیان Rinke et al. 2013 Candidatus باستانیان Rinke et al. 2013 باستانیان Kozubal et al. 2013 لوکیاآرکتیا Spang et al. 2015 ریزباستانیان Huber et al. 2002 Nanoarchaeum equitans Huber et al. 2002 باستانیان Rinke et al. 2013 Nanohaloarchaea Narasingarao et al. 2012 باستانیان Rinke et al. 2013 Candidatus باستانیان Baker et al. 2010 Candidatus باستانیان Baker et al. 2010 جوان‌باستانیان Barns et al. 1996 Candidatus باستانیان Elkins et al. 2008 شگفت‌باستانیان Brochier-Armanet et al. 2008 Candidatus باستانیان Nunoura et al. 2011 [Aigarchaeota Nunoura et al. 2011] Candidatus باستانیان Muller et al. 2010 Candidatus باستانیان Santoro et al. 2015 Candidatus باستانیان Lehtovirta 2011 Cenarchaeales DeLong and Preston 1996 Nitrosopumilales Konneke et al. 2005 باستانیان Stieglmeier et al. 2014 چشمه‌باستانیان Garrity & Holt 2002 پهن‌باستانیان Garrity & Holt 2002