دانلود مقالات ISI درباره سرطان‌زایی + ترجمه فارسی

سرطان‌زایی (Carcinogenesis) در ژنتیک به معنی پیدایش سرطان می‌باشد. سرطان‌زایی فرایندی است که در آن سلول‌هایی که هنجار هستند تبدیل به سلول‌های ناهنجار سرطانی می‌شوند. در فرایند سرطان‌زایی، دگرگونیهایی در سلول و ژنتیک سلول پدید می‌آید که هماهنگی سلول را در تقسیم سلول‌ای به هم می‌ریزد و سرانجام تودهٔ بدخیمی را پدیدمی‌آورد. تقسیم سلول یک فرایند ساختاری‌ای است که تقریباً در همهٔ بافتها طی فرایندهای گوناگونی رخ می‌دهد. در شرایط عادی، تراز میان زایش و مرگ برنامه‌ریزی‌شدهٔ سلول به کمک تنظیم‌کننده‌های آنها نگهداری می‌شود که در نهایت به یکپارچگی و همنواختی اندامها و بافتها می‌انجامد. برخی از جهش‌های ژنتیکی در دی‌ان‌آ که به سرطان یا سرطان می‌انجامد، هماهنگی این فرایندها را به هم می‌ریزد. ماده سرطان‌زا یا کارسینوژن(Carcinogen) به هرنوع از مواد، رادیونوکلئید، یا اثر تابش گفته می‌شود که عامل مستقیم در ایجاد سرطان است. یعنی ماده‌ای که توانایی آسیب رسانی به ژنوم یا اختلال در فرایندهای متابولیکی سلول را داراست. مواد رادیواکتیو نیز سرطان‌زا هستند و فعالیت‌های سرطان‌زای آنها به دلیل تابشی است (پرتوهای گاما و ذرات آلفا) که منتشر می‌کنند. مثالهای متداول و شایع سرطان‌زا استنشاق آزبست، برخی دی‌اکسین‌ها، و دود تنباکو را شامل می‌گردد. تقسیم سلولی (پرولیفراسیون یا تکثیر) یک فرایند فیزیولوژیک است که تقریباً در تمام بافت‌ها وجود دارد. معمولاً هموستازی و تعادل بین تکثیر و آپوپتوز یا مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده، با تنظیم دقیق هر دو فرایند برای اطمینان از کارآمدی اندام‌ها و بافت‌ها، در یک سطح تعریف شده نگهداری می‌شود. جهش در دی‌ان‌ای(DNA) باعث تخریب این فرایند پیوسته و از بین رفتن تنظیم‌کننده‌های تکثیر شده و به سرطان پایان میابد. به هم خوردن برابری بین تکثیر و مرگ سلول باعث ایجاد توده و تومور می‌گردد. در هر دو شکل ایجاد تومور چه بدون نفوذ به بافت همسایه (مجاور) یا تغییر محل تومور و به عبارتی در حالت خوش‌خیم و چه همراه نفوذ به بافت‌های کناری یا مهاجرت به دیگر نقاط بدن توسط متاستازی یا به تعریف دیگر، در حالت بدخیم(سرطان)، به هرحال بیماری محسوب شده و شناخت بیشتر کارسینوژن را مهم می‌نمایاند. سرطان یک بیماری است که درآن سلول‌های آسیب دیده، آپوپتوز (مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده) انجام نمی‌دهند. مواد سرطان‌زا با تغییر متابولیسم سلولی یا آسیب رساندن مستقیم به دی‌ان‌ای در سلول‌ها، که تداخل با فرایندهای زیستی را افزایش می‌دهد و موجب تقسیم کنترل نشده و در نهایت منجر به شکل‌گیری تومورهای بدخیم می‌گردند. در حالت طبیعی آسیب در دی‌ان‌ای، اگر بیش از حد شدید باشد و قابل ترمیم نباشد، منجر به مرگ سلولی برنامه‌دار (آپوپتوز) شده ولی اگر مسیر آپوپتوز سلول آسیب دیده باشد سلول نمی‌تواند از تبدیل شدن خود به یک سلول سرطانی جلوگیری کند.