دانلود مقالات ISI درباره سلول پیش ساز اندوتلیال + ترجمه فارسی

سلول پیش ساز اندوتلیال Endothelial progenitor cell به اختصار EPC یک اصطلاحی است که برای چندین سلول مختلف سلولی که نقش بازسازی پوشش های اندوتلیال عروق خونی را بازی می کنند، بکار می رود. سلول های اندوتلیالی رشد زودرس یک زیر تیپ EPC هستند که متعهد به تشکیل سلول های اندوتلیال هستند. EPC در تمام اشکال آن، یک هدف امیدوارکننده در تحقیقات پزشکی احیا کننده است. سلول های پیش ساز اندوتلیال موجود در گردش خون محیطی برای اولین بار توسط آساهارا و همکاران در سال 1997 جداسازی و توصیف شدند. این محققین توانستند سلول های CD34 را از خون محیطی انسان با استفاده از میکروبید های مغناطیسی جداسازی کنند. این سلول ها بر روی سطر پوشش داده شده با فیبرونکتین رشد کرده و به سلول هایی با ویژگی سلولهای اندوتلیال تبدیل شدند. چند سال بعد، در طی مطالعه های جداگانه، سه مارکر کشف شد که قادر به شناسایی سـلول های پیشساز اندوتلیال عملکردی می باشند. معموالً از دو روش جدت جداسازی سلول های پیش ساز اندوتلیال از مغز استخوان، خون محیطی و خون بند ناف استفاده می شود. روش اول جداسازی سلول ها با استفاده از آنتی بادی بر علیه یکی از آنتی ژنهای CD133،CD34 و KDR و روش دوم شامل تکثیر آزمایشگاهی کل سلول های تک هسته ای می باشد. هنگامی که با استفاده از روش تکثیر آزمایشگاهی سلول های پیش ساز اندوتلیال جداسازی می شوند، تا روز هفت تقریباً تمام سلول های پیش ساز اندوتلیال از طریق اتصال به کف دیش های پوشیده شده با فیبرونکتین از سایر سلول ها جدا می گردند. لذا به منظور تایید ماهیت اندوتلیالی این سلول ها، ارزیابی سلولی و مولکولی آنها در روز هفت ضروری به نظر می رسد.