دانلود مقالات ISI درباره فلورسئین + ترجمه فارسی

فلورسئین یک ترکیب ارگانیک رنگی با خاصیت فلورسنت است که پس از برانگیختگی توسط نور، به انتشار آن با طول موج فلورسنس می پردازد. از این ماده تشخیصی، به صورت موضعی در شکل قطره و یا به صورت تزریق داخل وریدی جهت آنژیوگرافی و تصویربرداری چشمی و همچنین اندازه گیری فشار داخل چشم استفاده می شود. فلورسئین موضعی ابزار مفیدی در تشخیص خراشیدگی و زخم قرنیه، عفونت های هرسپی قرنیه و خشکی چشم می باشد. این دارو همچنین دارای تائیدیه FDA برای استفاده در داروهای موضعی و مواد آرایشی می باشد. مکانیسم اثر فلورسئین: وقتی به طور موضعی بر روی چشم استفاده شود، مناطق خراشیده یا زخمی قرینه و مایعات چشمی را رنگی می کند. ضایعات در نور معمولی سبز و در نور آبی زرد روشن به نظر می رسد. اجسام خارجی در چشم که توسط بافت پوشیده نشده باشند توسط یک حلقه سبز رنگ مشخص می شوند. منع مصرف فلورسئین: در صورت حساسیت به فلوروسئین یا هر یک از اجزاء فرآورده و یا همراه با عدسیهای تماسی نرم نباید مصرف شود. همچنبن این دارو برای آنژیوگرافی در زنان باردار (مخصوصاً در سه ماه اول بارداری) نباید مصرف شود. عوارض جانبی فلورسئین: با مصرف این دارو، گاهی اوقات تهوع و سردرد، ناراحتی گوارشی، استفراغ و گاهی علائم حساسیت مانند کاهش فشار خون، ایست قلبی و ایسکمی و یا کهیرغول آسا مشاهده می گردد. فارماکوکینتیک: 1- شروع اثر دارو 30 ثانیه است، طول مدت تاثیر آن 10 تا 20 دقیقه و حجم توزیع دارو 5 /0 لیتر بر کیلوگرم می باشد. 2- دارو به سرعت به فلورسئین مونو گلوکوروناید متابولیزه می شود (تقریبا 80 درصد دارو، 1 ساعت پس از تزریق وریدی متابولیزه می شود) 3- دفع دارو ادراری است، پاکسازی کامل بدن از دارو طی 48 تا 72 ساعت پس از تجویز صورت می گیرد. کاربرد در شیمی: 1- تشخیص خوردگی: ترکیباتی که در محدوده UVیا IR نزدیک فلورسنس دارند به عنوان تشخیص دهنده خوردگی فلزات استفاده می‌شوند وقتی که بر اثر دما، pH، اکسایش و کاهش تغییر می‌کنند. برای تشخیص خوردگی ماده فقط باید بر اثر اکسیداسیون یا واکنش با محصولات خوردگی فلورسنس شود. ترکیباتی مثل فلورسین یا باز شیفت وقتی با یون آلومینیوم ترکیب می‌شوند و در هوا اکسید می‌شوند فلورسنس شده که به عنوان آستری روی سطح آلومینیوم بکار می‌روند. 2- کروماتوگرافی: در کروماتوگرافی ستونی جسم بین فازهای مایع و جامد پخش می‌شود. فاز ساکن جسم جامدی است و این جسم اجزای مایعی را که از آن می‌گذرد به طور انتخابی در سطح خود جذب می‌کند و آنها را جدا می‌کند. در مورد اجسام رنگین می‌توان باندهایی را که به طرف پایین ستون می‌آیند مستقیماً مشاهده کرد. اما در مورد اجسام بیرنگ نمی‌توان تغییرات را مستقیماً مشاهده کرد. با این حال بسیاری از اجسام در هنگام تابش نور ماورای بنفش فلوئورسانس پیدا می‌کنند و در چنین مواردی از این خاصیت جهت مشاهده باندها استفاده می‌شود. معمولاً شیمیدانهای آلی از آلومینا، سیلیکاژل و فلورسین بیشتر استفاده می‌کنند (به عنوان جاذبهای جامد).