دانلود مقالات ISI درباره نفت سنگین + ترجمه فارسی

نفت سنگین (به انگلیسی: Heavy oil) کارتهای برنده منابع جهانی هیدروکربوری به شمار می‌آیند. نفت سنگین نفتی است که در شرایط عادی مخزن روان می‌شود، اما تولید آن به روشهای استحصال نفت پیشرفته (EOR) نیازمند است. نفتی را که معمولا در مخزن روان می‌شود، قطران می‌نامند. گر چه قطران در همه سنگها یافت می‌شود، اما بیشترین توجه به تجمعات عمده‌ای آن در ماسه سنگها معطوف شده است، که آنها را ماسه‌های قیری می‌گویند. در مناطق معدودی که قطران را از ماسه‌های قیری استحصال می‌کنند تا بیش از پیش شبیه نفت شود. قطران و نفت سنگین نسبت به نفت خام از مطلوبیت کمتری برخوردار است، زیرا نمی‌توان به همان آسانی آنها را به بنزین تبدیل کرد و پس از فرآوری و پالایش آنها مقادیر زیادتری از فرآورده‌های نفت سنگین بر جای می‌ماند. همچنین آن حاوی گوگرد و نیتروژن زیادتری نسبت به نفت خام بوده و در برخی نواحی مقدار زیادی فلز، بویژه نیکل و انادیوم دارد. در سال ۲۰۱۰ شورای جهانی انرژی نفت فوق سنگین را نفت خامی تعریف کرد که درجه ای‌پی‌آی آن زیر ۱۰° بوده و گرانروی آن بیش از ۱۰٬۰۰۰ سانتی‌پواز نباشد. نفت خام سنگین به قیر یا نفت حاصل از ماسه‌های نفتی بسیار مربوط است. در زمین‌شناسی نفت نفت حاصل از ماسه‌های نفتی به عنوان نفت فوق سنگین طبقه بندی می‌شود. نفت خام سنگین و فوق سنگین به تفاله باقیمانده از پالایش نفت خام سبک شباهت دارند. تفاوت آن‌ها با همتایان سبک خود در چگالی بالا، چسبندگی در دمای مخزن، درصد بالای گوگرد، نیتروژن، اکسیژن و فلزات سنگین است. میزان ذخایر نفت خام سنگین و فوق سنگین دنیا بیش از دو برابر نفت خام متعارف است و بیشترین مخازن نفت خام سنگین و فوق سنگین دنیا در کانادا و ونزوئلا است. هزینه استحصال و پالایش این نفت خام سنگین پیچیده‌تر و پرهزینه‌تر است و به همین دلیل قیمت آن‌ها کمتر از نفت خام‌های سبک است و مشتریان کمتری دارند. نفت سنگین به عنوان یکی از منابع طبیعی هیدروکربوری در جهان، ویژگی‌های خاصی دارد که آن را از دیگر نمونه‌های نفتی در جهان متمایز ساخته است. گرانروی و دانسیته بالای این نفت باعث شده است که استخراج آن با استخراج نفت‌های سبک‌تر متفاوت باشد. این نوع نفت در حالت معمولی غیر متحرک بوده به طوری که در برخی از مناطق کانادا که این نفت به صورت سطحی وجود دارد، توسط ماشین‌های حفاری سطحی از زمین جدا شده و برای فرآیندهای پائین دستی به سمت کارخانه‌ها منتقل می‌شود. در مورد مخازن زیر سطحی نفت سنگین لازم است تا تحرک نفت افزایش یابد. مهمترین روش برای استخراج نفت سنگین در این میدان ها، روش احتراق درجا می‌باشد. در این روش، مقداری از نفت سنگین موجود در مخزن سوزانده شده و گرمای ناشی از سوختن باعث کاهش گرانروی و دانسیته نفت شده و در نهایت باعث افزایش تحرک پذیری نفت سنگین خواهد شد.