دانلود مقالات ISI درباره ایمونوفلورسانس + ترجمه فارسی

ایمونوفلورسانس یکی از روش های ایمونواسی می باشد که اولین بار توسط Coons و همکاران در سال ۱۹۴۱ ابداع گردید. در این روش از آنتی بادیها یا آنتی ژن های نشاندار با ماده فلورسنت برای تعیین موقعیت آنتی ژنها و آنتی بادیها در مقاطع بافتی استفاده می شود. از مواد فلورسانسی که به عنوان نشانگر در این روش مورد استفاده قرار می گیرند می توان به فلورسئین ایزوتیوسیانات (FITC)، فیکواریترین(PE)، رودامین Bد(RB) و قرمز تگزاس (TX Red) اشاره نمود. این نشانگرها تحت تاثیر نور UV تحریک شده، الکترون های اوربیتال های سطحی آن ها به لایه بالاتر از اوربیتال اولیه خود منتقل می شوند. هنگامی که منبع نور قطع شود الکترون های تحریک شده به لایه اولیه خود باز می گردند که در این بازگشت میزان انرژی مازاد خود را به صورت نور آزاد می نمایند. این نور توسط وسایل خاص قابل رویت و اندازه گیری می باشد. در حال حاضر در کشور ما استفاده از میکروسکوپ فلورسنت در روش های فلورسنت بیشترین کاربرد را دارد که این روش ها به دو گروه مستقیم و غیر مستقیم تقسیم می شوند. هر دو روش مستقیم و غیر مستقیم برپایه اتصال اختصاصی آنتی ژن - آنتی بادی استوار است. در ایمونوفلورسانس مستقیم تنها از یک آنتی بادی که به مواد فلوروسنت متصل شده است، استفاده می گردد و در روش ایمونوفلورسانس غیر مستقیم از دو آنتی بادی استفاده می شود که آنتی بادی ثانویه به مواد فلوروسنت اتصال یافته است. در ایمونو فلورسانس مستقیم که بر روی بافت بیوپسی شده انجام میگردد، حصور کلاس های مختلف آنتی بادی مانند IgG، IgM و IgA و نیز اجزای کمپلمان (مانند C3،C4) جستجو می گردند ولی در ایمونوفلورسانس غیرمستقیم نمونه سرم بیمار جهت بررسی حضور یا عدم حضور ( و هم چنین تیتراسیون) آنتی بادی ها و اتو آنتی بادی ها استفاده می گردد. درروش ایمونوفلورسانس غیر مستقیم، سلولها یا بافت های گوناگون به عنوان آنتی ژن روی سطح اسلایدها پوشاندهشده اند، سرم بیمار روی چاهک های ایجاد شده روی این اسلایدها اضافه شده و بعد از طی انکوباسیون لازم و شستشو، آنتی بادی ضد آنتی بادی انسانی نشاندار با مواد فلورسنت مانند FITC اضافه میشود. در کنار سرم بیمار روی هر اسلاید یک کنترل منفی و یک کنترل مثبت نیز قرار داده می شود. در صورت وجود این آنتی بادیدر سرم فرد به آنتی ژن موجود در اسلاید متصل شده و سپس این کمپلکس توسط آنتی بادی ثانویه کنژوگه با ماده فلوروسنت شناسایی شده که با میکروسکوپ فلوروسنت قابل مشاهده می باشد. با بررسی نمونه ها زیر میکروسکوپ فلورسنت و مقایسه الگوی فلورسنتی با الگوی حاصله از کنترل منفی وکنترل مثبت و الگو های موجود در منابع علمی تیتر و الگوی آنتی بادی هایی که بر علیه آنتی ژن تولید شده اند، مشخص می نمایند. ویژگی های ایمونوفلورسانس: به طور رایج برای اختلالات بافت همبند مورد استفاده قرار می گیرد. روش ایمونوفلورسانس حساسیت و اختصاصیت بالایی داشته و انجام آن آسان و ارزان قیمت می باشد. در این آزمایش حضور آنتی بادی ضد هسته (ANA) در خون بیمار شناسایی می شود. در این آزمایش آنتی بادی سرم بیمار به سوبسترا متصل شده و باعث ایجاد الگوی فلورسانس متمایزی می شود که هر یک از این الگوها با بیماری خود ایمن معینی در ارتباط می باشد.