دانلود مقالات ISI درباره آزمایش تحمل گلوکز خوراکی + ترجمه فارسی

آزمایش تحمل گلوکز خوراکی در موارد شک به بیماری دیابت و زمانی که گلوکز ناشتا کمتر از 140 میلی گرم در دسی لیتر بوده انجام می شود. این آزمایش اگرچه آزمایش حساسی است ولی کاملا ااختصاصی نیست بعبارت دیگر تحت تاثیر رژیم غذایی و بیماری ها و متغیر های مختلف قرار می گیرد. آزمایش تحمل گلوکز خوراکی برای تمام زنان باردار می شود. برای انجام این آزمایش نیاز به سه مرتبه خونگیری وجود دارد. ابتلا قند خون ناشتا، سپس به فرد 75 گرم گلوکز ( قند) داده می شود. پس از آن یک ساعت و نیز دو ساعت بعد از مصرف گلوکز، قند خون فرد بررسی می شود. اندازه گیری سریال گلوکز خون قبل و بعد از مصرف خوراکی مقدار مشخصی از گلوکز، روشی مناسب برای تفکیک افراد سالم از بیماران می باشد. اگرچه استفاده از این آزمایش در شناسایی بیماران، روشی حساستر از اندازه گیری قند خون ناشتا می باشد ولی ممکن است تحت تاثیر متغیرهای فراوانی قرار بگیرد. به همین دلیل، توصیه می شود ضمن رعایت تمامی موارد لازم، آزمایش در دو نوبت جداگانه انجام شود. مراحل انجام آزمایش: 1- فرد باید در حالت نشسته قرارگیرد. 2- یک نمونه خون در حالت ناشتا گرفته می شود. سپس 100 گرم گلوکز ( در کودکان مقدار گلوکز 1. 75 g/kg و حداکثر 75 گرم می باشد ) که در 300 میلی لیتر آب حل شده به بیمار داده می شود تا در مدت حداکثر 5 دقیقه نوشیده شود. معمولا محلول خنک آسانتر تحمل می شود. از آنجایی که برای ارزیابی صحیح نتایج، مقدار گلوکز تجویز شده اهمیت فراوانی دارد، حتما باید از پودر یا محلول گلوکز با مقادیر مشخص، که برای انجام این آزمایش تهیه شده اند، استفاده گردد. استفاده از هر محلول قندی دیگر مانند شربت ها، آب قند و. . . که دارای مقادیر نامشخص گلوکز می باشند، ممنوع است. 3- فرد باید در طول انجام آزمایش، از سیگار کشیدن، فعالیت بدنی شدید، نوشیدن چای یا قهوه و خوردن مواد غذایی خودداری نماید. 4- دو ساعت بعد از مصرف گلوکز، مجددا نمونه خون گرفته می شود. متغیرهای موثر بر انجام آزمایش: برخی از عوامل موثر بر انجام آزمایش عبارتند از مدت ناشتا بودن، میزان کربوهیدرات مصرف شده در روز های قبل از انجام آزمایش، داروهای مصرفی، ضربات جسمانی یا هر گونه استرس فیزیکی، وجود بیماری همزمان، سن، میزان فعالیت بدنی و وزن، وضعیت بیمار در زمان آزمایش، اضطراب و مصرف کافئین.