دانلود مقالات ISI درباره اضافه وزن + ترجمه فارسی

اضافه وزن (Overweight) به حالتی گفته میشود که فرد بیش از وزن مناسب و کمتر از حد چاقی وزن داشته باشد. اضافه وزن بسیار شایع است (تا یک میلیارد نفر) به خصوص اگر سبک زندگی فرد دارای مصرف غذای زیاد و تحرک ناکافی باشد. در حال حاضر عوامل خطرساز قلبی عروقی در جوانان مبتلا به اضافه وزن و چاق بدتر شده و شواهد اولیه آترواسکلروز آشکار با اختلال عملکرد اندوتلیال و افزایش کلسیم عروق کرونر در درصد بالایی از جوانان مبتلا به اضافه وزن وجود دارد. مشکلات روانی اجتماعی متعددی در میان جوانان دارای اضافه وزن و چاق افزایش یافته است علت اصلی چاقی و اضافه وزن عدم تعادل انرژی بین کالری مصرف شده و کالری خورده شده است. چربی بالا در غذاهای پر انرژی سبب افزایش کالری دریافتی می شود. شیوع عدم فعالیت بدنی و کم تحرکی در اثر ( اشکال در کار کردن، تغییر شیوه های حمل و نقل و افزایش شهرنشینی )، تغییر در رژیم غذایی و الگوهای فعالیت فیزیکی اغلب ناشی از تغییرات زیست محیطی و اجتماعی و نبودن سیاست های حمایتی در بخش هایی مانند ( بهداشت، کشاورزی، حمل و نقل، برنامه ریزی شهری، محیط زیست، پردازش مواد غذایی، توزیع، بازاریابی و آموزش و پرورش ) می باشد که سبب چاقی شده است. اندازه گیری شاخص توده بدن ( BMI ) برای بررسی اضافه وزن و چاقی مفید است. BMI با اندازه گیری قد و وزن محاسبه می شود. چاقی درجه 1 با BMI از 25 - 29. 9 kg/m2 ( اضافه وزن ) نامیده می شود. چاقی درجه 2 با BMI از 30 - 39. 9 kg/m2 ( معمولا به نام چاقی ) نامیده می شود. چاقی درجه 3 با BMI ≥ 40 kg/m2 معمولا چاقی شدید و یا مرضی نامیده می شود. مرض چاقی احتمال ابتلا به بیماری‌های گوناگون، به خصوص بیماری‌های قلبی، دیابت نوع دوم، آپنه مسدود کننده خواب، انواع مشخصی از سرطان، آرتروز استخوان و آسم را افزایش می‌دهد. مرض چاقی بیشتر به وسیله ترکیب بیش از اندازه انرژی غذایی ورودی، تحرکات بدنی کم، و استعداد ژنتیکی، ایجاد می‌شود. هرچند اندک مواردی در ابتدا به وسیله ژن، اختلالات غده درون‌ریز، داروها یا امراض روانی ایجاد می‌شوند. به عنوان شاهدی بر این نظریه، برخی از افراد چاق با وجود کم غذا خوردن، به دلیل محدود بودن متابولیسم کند بدن، دچار افزایش وزن می‌گردند. به طور میانگین، افراد چاق میزان مصرف انرژی بیشتری نسبت به همتایان لاغر خود دارند که این امر به دلیل میزان انرژی لازم برای نگهداری کردن از بدنی که دارای اضافه وزن است، می‌باشد. رژیم غذایی و تمرینات ورزشی راه حل‌های اصلی مرض چاقی می‌باشند. کیفیت رژیم غذایی را می‌توان با کاهش مصرف غذاهای پرانرژی، مانند غذاهای پرچرب و شیرین، و همچنین استفاده بیشتر از غذاهای گیاهی رژیمی، افزایش داد. داروهای ضد چاقی ممکن است جهت کاهش اشتها یا جلوگیری از جذب چربی، در کنار یک رژیم غذایی مناسب استفاده شوند. اگر رژیم غذایی، ورزش و دارو مؤثر نباشند، بالن شکمی می‌تواند به کاهش وزن کمک کند؛ یا ممکن است جراحی برای کاهش حجم شکم و / یا طول روده، به جهت ایجاد سیری زودرس و کاهش توانایی جذب مواد مغزی، انجام گیرد. [ به مقدار اضافی وزن بدن، که برای یک قد سالم خاص، در نظر گرفته می شود چاقی و اضافه وزن گفته می شود اضافه وزن و چاقی پنجمین علت مرگ و میر جهانی است. حداقل 2. 8 میلیون بزرگسال در هر سال در اثر یک نتیجه ای از اضافه وزن یا چاق بودن می میرند. 44 درصد در اثر بیماری دیابت، 23 درصد بیماری های ایسکمیک قلب و بین 7٪ و 41٪ سرطان های خاص با اضافه وزن و چاقی مرتبط هستند. بیش از 30 میلیون کودک دارای اضافه وزن در کشورهای در حال توسعه و 10 میلیون نفر در کشورهای توسعه یافته زندگی می کنند. چاقی و اضافه وزن و همچنین بیماری های غیرمسری مربوط به آنها تا حد زیادی قابل پیشگیری است. حمایت های محیط و جوامع در شکل دادن به انتخاب مردم و تهیه مواد غذایی سالم و انجام ورزش منظم ساده ترین انتخابهای ( قابل دسترس و مقرون به صرفه ) برای جلوگیری از چاقی هستند. هر فرد می تواند با محدود کردن انرژی دریافتی از چربی و مواد قندی، افزایش مصرف ( میوه و سبزیجات، لوبیا، مغزها، حبوبات و آجیل ها ) و شرکت در فعالیت بدنی منظم ( 60 دقیقه در روز برای کودکان و 150 دقیقه در هفته برای بزرگسالان ) تنها برای دسترسی به یک زندگی سالم تلاش کند. لذا سطح حمایت های اجتماعی از طریق حمایت افراد در توصیه های بالا، تعهد پایدار با همکاری بسیاری از دست اندرکاران دولتی و خصوصی، فعالیت بدنی منظم و انتخاب های غذایی سالم، مقرون به صرفه و به راحتی در دسترس همه ( به ویژه برای فقیرترین افراد ) به کاهش وزن کمک کند.